موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس

دست انداز در مسیر شاخص بورس

اقتصاد نیوز / با بازگشت دوباره خروجی پول حقیقی ها از بازار سهام، معاملات بازار سهام در روز چهارم با چاشنی تردید رو به رو شد.

شاخص ها در بورس تهران امروز مسیر متفاوتی را دنبال کرد؛ شاخص کل بورس با کاهش 4.5 هزار واحدی (معادل 0.31درصد) در نقطه 1.414 میلیون موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس واحد ایستاد. شاخص هم وزن بورس برخلاف شاخص کل بورس با افزایش 2.5 هزار واحدی (معادل 0.69 درصد) در نقطه 362.9 هزار واحد ایستاد.

فولاد، شتران، فملی، خودرو و کگل با بیشترین کاهش ارزش بازار، جزء سهم هایی بودند که شاخص کل بورس را نزولی کردند. البته شستا و جم هم جزء نمادهایی بودند که باعث شدند شاخص کل بورس ریزش کمتری را تجربه کند.

شاخص کل فرابورس هم با افزایش 293.4 واحدی در نقطه 19.053 هزار واحدی ایستاد. آریا، بپاس، زاگرس، صبا، شگویا و دماوند هم جزء نمادهایی بودند که بیشترین تاثیر را در رشد شاخص کل فرابورس داشتند. شاوان اما جزء نمادهایی بود که با وجود ثبت بیشترین کاهش ارزش بازار در فرابورس، در معاملات امروز، نتوانست مانع از افزایش ادامه دار شاخص کل فرابورس شود.

استراتژی متفاوت حقیقی ها و حقوقی ها در بورس و فرابورس
ارزش کل معاملات امروز بازار سهام 7.16 همت بود که سهم ارزش معاملات خرد سهام 5.57 همت به ثبت رسید که سهم نزدیک 78 درصد کل معاملات را به خود اختصاص داد.

حقیقی ها البته در معاملات امروز 309.7 میلیارد تومان را از بازار سهام و 114.8 میلیارد تومان را از صندوق های با درآمد ثابت خارج کردند. این در حالی بود که سرانه معامله حقیقی ها هم به نفع خریداران به ثبت رسید؛ به طوریکه سرانه خرید؛ 31.3 میلیون تومان در برابر سرانه فروش؛ 29.1 میلیون بود.

بررسی روند خروج و موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس وردی پول ها از بازار سهام نشان می دهد، اگرچه در ابتدای معاملات جهت ورودی پول حقیقی ها صعودی بود اما دیری نپایید که مسیر ورودی جای خود را به خروجی پول ها داد و در دقایق پایانی حتی شدت خروج پول ها از بازار سهام بیشتر شد.

بیشترین خروجی پول حقیقی ها از بازار سهام هم برای نمادهای خساپا با 46.6 میلیارد تومان، شتران با 37.7 میلیارد تومان، شپنا با 34.9 میلیارد تومان، فولاد با 31 میلیارد تومان، شبندر با 19.9 میلیارد تومان و پالایش با 19.2 میلیارد تومان بود. نمادهای دتوزیع با 14.6 میلیارد تومان، فرابورس با 12.7 میلیارد تومان و سمگا با 7.8 میلیارد تومان نیز برخلاف روند خروجی پول‌ها، شاهد ورودی پول حقیقی ها بود.

حقوقی ها امروز برخلاف حقیقی ها در نمادهای خودرو، دانا، شستا، شتران و کسرا بیشترین موقیت خرید و در نمادهای کمند، خگستر، تشاهد و خساپا بیشترین موقعیت فروش ایجاد کردند.

در معاملات امروز، همچنین ارزش صف های خرید از 2.39 همت به 764.8 میلیارد تومان نزول کرد و ارزش صف های فروش از 25.1 میلیارد تومان به 103.7 میلیارد تومان رسید. این در حالی بود که در معاملات امروز تعداد نمادهای دارای صف خرید؛ 173 نماد در برابر تعداد نمادهای دارای صف فروش؛ 43 نماد بود. بررسی روند تعداد نمادهای دارای صف خرید و فروش نشان میدهد، فاصله میان آن ها کاهش یافته اما ارزیابی گویاتر از ارزش صف ها نشان داد که شدت کاهش فاصله ها در میانه و پایان معاملات امروز بازار سهام با سرعت بیشتری دنبال شد.

کدام سهم ها در بورس 5 درصد سود دادند؟
بیشترین نسبت حجم به شناوری نیز برای نماد مفاخر با 9.7 درصد بود. در معاملات امروز توسعه فناوری اطلاعات خوارزمی در بازار اول فرابورس شاهد تشکیل صف فروش سبک بود. قیمت پایانی موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس مفاخر نشان از افت 3.4 درصدی قیمت سهم داشت.

در معاملات امروز بورس، دو نماد وساپا، و دتماد با 5 درصد بیشترین افزایش قیمت و خزامیا با 4.22 درصد بیشترین کاهش قیمت را تجربه کرد. بیشترین حجم معاملات هم برای شستا، خگستر، خساپا، خودرو، وتجارت، خپارس و شتران بود. برترین گروه های صنعت از لحاظ ارزش معاملات هم برای خودرو، فرآورده نفتی و بانک ها بود.

در معاملات امروز فرابورس نیز دتوزیع با 4.98 درصد بیشترین افزایش قیمت و شاوان با 4.49 درصد بیشترین کاهش قیمت را تجربه کرد. بیشترین حجم معاملات امروز هم در فرابورس برای نمادهای کرمان، تجلی، کارا، سمگا و فرابورس بود.

آموزش مختصر بورس جهانی و کارگزاری آلپاری

ساعت24-بازار سهام یکی از زیر مجموعه های بورس جهانی است که معامله گران و صرافی ها(exchange) از طریق خرید و فروش سهام شرکت ها و کارخانه ها در آنها سرمایه گذاری کرده و در سود و ضرر آن شریک می شوند.

بازار سهام یکی از زیر مجموعه های بورس جهانی است که معامله گران و صرافی ها(exchange) از طریق خرید و فروش سهام شرکت ها و کارخانه ها در آنها سرمایه گذاری کرده و در سود و ضرر آن شریک می شوند. بورس اوراق بهادار تهران نمونه ای از این بازارهاست. معاملات در این بازار در صرافی های قانونی و رسمی به صورت فیزیکی یا الکترونیک انجام می شود. گاهی نیز معاملات به صورت بازار خارج از بورس یا همان فرابورس (OTC Market) انجام می شود. در فرابورس که فاقد مکان فیزیکی است، معامله گران به صورت الکترونیک یا تلفنی با هم در ارتباط هستند.

بیشترین معاملات سهام در جهان در بازار سهام آمریکا انجام می گیرد. بازار بورس نیویورک (NYSE) و نزدک (NAZDAQ) دو صرافی اصلی در این بازار هستند. بازار سهام را می توان به صورت دو بازار اولیه و ثانویه تفسیر کرد؛ بازار اولیه که در آن شرکت ها سهام خود را برای اولین بار به صورت عرضه اولیه (IPO) منتشر می کنند و جذب سرمایه می کنند. بازار ثانویه همان جایی است که تمامی معاملات و خرید و فروش ها در آن صورت می گیرد.

بازار کالاها (Commodity)

در این بازار کالا، مواد اولیه و محصولات خرید و فروش می شوند. قیمت این کالاها بر اساس عرضه و تقاضا ارزش گذاری می شود. از این طریق امکانی فراهم شده که تولیدکنندگان، توزیع کنندگان و مصرف کنندگان هم با دسترسی به بازاری متمرکز بتوانند از امکانات بورس جهانی استفاده کنند. بعلاوه سایر سرمایه گذاران و نوسان گیران نیز می توانند در این بازار فعالیت کنند.

بازار کالا را به سه دسته تقسیم بندی می کنند:

• Hard Commodity: محصولاتی که باید استخراج شوند؛ مانند طلا، نقره، سیمان، فلزات و…
• Soft Commodity: به محصولات دامی و کشاورزی اطلاق می شود؛ مثل گندم، قهوه، سویا، جو، گوشت و …
• Energy Commodity: به منابع انرژی گفته می شود؛ مانند نفت، گاز، برق، ذغال سنگ و…

سرمایه گذاری روی بعضی از این کالاها مانند طلا، برای حفظ سرمایه در مقابل تورم به کار می آید.

با آموزش بورس جهانی و موقعیت های محصولات مختلف در کشورهای مختلف، می توان سرمایه گذاری خوبی در بازار کالاها انجام داد.

بازار اوراق بهادار(Bond Market)

در این بازار دولت ها، شرکت ها و نهادها با جذب سرمایه های مردم هزینه های مورد نیاز برای راه اندازی طرح ها و پروژه هایشان را تأمین می کنند و به نوعی به وسیله فروش اوراق قرضه سرمایه گذاران را در این پروژه ها شریک می کنند. آنها با پرداخت مبلغی اوراق قرضه را خریداری نموده و در مقابل نهاد منتشر کننده اوراق متعهد می شود که تا زمان سررسید آن، سود از قبل تعیین شده ای را در زمان مشخص پرداخت کند.

در زمان سررسید، اصل پول نیز به سرمایه گذار بازگردانده می شود. اگر شرکت یا نهاد منتشر کننده اوراق به تعهدات مالی خود عمل نکند در اصطلاح می گویند نکول کرده است. بازار اوراق بهادار از کم ریسک ترین بازارها برای سرمایه گذاری است؛ به خصوص اگر اوراق قرضه را دولت ها منتشر کرده باشند که در این موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس صورت امکان نکول آن تقریباً برابر صفر خواهد بود.

مزایای استفاده از روش ریالی برای کارگزاری آلپاری

با این روش از مزایای زیر بهره مند می شوید:

• با تمامی کارت های عضو شتاب قادرید پرداخت انجام دهید.
• نیازی به ارسال پاسپورت یا سایر مدارک به منظور تایید و احراز هویت حساب شما در سایت های کیف پول مانند وبمانی ندارید.
• نیازی به تبدیل دلار و پرداخت کارمزدهای بالا با ثبت نام در سایت های صرافی نخواهید داشت.

نکته مهم برای دوستانی که قصد دارند از روش ریالی به حساب خود واریز داشته باشند، زمان انجام این کار است. سعی کنید در روزهای دوشنبه تا جمعه ساعت 9 صبح الی 18 عصر واریزی های خود را انجام دهید. در این صورت، مبلغ موردنظر در کمتر از 2 ساعت به حساب شما واریز خواهد شد.

در صورت هر گونه سوال یا ابهام و یا مشکل در واریزی پشتیبان های فارسی آلپاری از ساعت 9 صبح تا 19 عصر آماده پاسخگویی هستند. از طریق راه های ارتباطی تلگرام . واتس آپ و یا چت آنلاین در سایت آلپاری میتوانید پیگیر باشید.

اگر سوال یا مشکلی در سایت تاپ چنج داشتید میتوانید ار پشتیبانی تلگرامشان هر زمان از شبانه روز بپرسید .

روش دوم واریز از طریق وبمانی

اما افرادی که در وبمانی خود دارای دلار یا یورو هستند و قصد انتقال آن به سایت آلپاری را دارند، می توانند با استفاده از روش دوم، از طریق وبمانی واریز و برداشت وجه داشته باشند. بنابراین باید موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس ابتدا یک حساب وبمانی داشته باشید تا از این روش استفاده کنید.

برای واریز ازطریق وبمانی در آلپاری باید ابتدا وارد پروفایل شخصی خود شده و مانند تصویر زیر، حساب موردنظر را انتخاب کرده و گزینه واریز را انتخاب کنید. هیچ تفاوتی ندارد کدام حساب را انتخاب می کنید.

برداشت ازطریق وبمانی

برای برداشت ازطریق وبمانی می توانید وارد پروفایل شخص خود در آلپاری شوید و در قسمت منوهای سمت راست، گزینه برداشت وجه از طریق webmoney را برگزینید. انجام بقیه مراحل بسیار راحت است. بدین منظور، مبلغ و نوع حسابی که قصد برداشت از آن را دارید مشخص کرده و درنهایت، شماره کیف پول وبمانی خود را وارد کنید. سپس با کلیک روی گزینه ادامه، مبلغ موردنظر پس از 2 الی 24 ساعت به حساب وبمانی شما پرداخت می شود.

برداشت ازطریق سایت تاپ چنج

برای برداشت پول خود از بروکر آلپاری می توانید ازطریق سایت تاپ چنج این کار را انجام دهید. ما این روش دوم را برای برداشت پول پیشنهاد می دهیم. بدین منظور می توانید فایل پی دی اف زیر را مطالعه نمایید. در این فایل توضیح داده شده که چگونه به کمک سایت تاپ چنج می توانید پول خود را از آلپاری برداشت کنید. همچنین چگونه می توانید پول خود را براحتی به ریال تبدیل کنید.

در این مقاله آموزش واریز و برداشت ریالی در سایت آلپاری آموزش داده شد. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده و از روش های نشان داده شده بدون هیچ مشکلی استفاده کنید.

اختیار معامله در بورس چیست؟

قردادها یک بخش مهم در بورس به شمار می‌آیند. در این بخش از سری مقالات دلفین وست به آموزش و معرفی کلی قراردادها در بورس، انواع قراردادها، اختیار معامله، قرارداد مشتقه و قرارداد حق فروش می‌پردازیم. بنابراین اگر شما نیز مقالات ما را در خصوص آموزش بورس دنبال می‌کنید این مقاله را نیز از دست ندهید و ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.

اختیار معامله (Option) در بورس

قراردادی است که به خریدار آن حق خرید یا فروش دارایی پایه یا ابزار مالی را با اعمال یک قیمت معین و در یک تاریخ خاص را می‌دهد ولی خریدار در اجرای آن تعهدی ندارد. خریدار در ازای پرداخت مبلغ مشخصی، اجازه خرید یا فروش دارایی ثبت شده در قرارداد را با قیمت مشخص و در زمان تعیین شده را دارد.از جهت دیگر فروشنده، مجوزه معامله را در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ مشخصی هنگام عقد قرارداد و براساس بندهای مذکور در آن، آماده فروش دارایی خویش می‌باشد.

حال ممکن است در زمان مشخص شده خریدار دارایی مورد نظر را خرید و فروش نکند، در این حالت دارایی مذکور در اختیار فروشنده قرار خواهد گرفت و خریدار مبلغ پرداخت شده را از دست خواهد داد. به شما حق میدهیم که احساس سردرگمی کنید. زیرا مفهوم اختیار معامله یکی از پیچیده ترین مفاهیم بازار سرمایه است اما شاید برای شما جالب باشه که بدانید ما هر روز در زندگی روزمره از این مفهوم خیلی استفاده می‌کنیم. در واقع مفهوم اصلی اختیار معامله این است که در زمان حال، ابهامات آینده را پیش بینی کنیم و آن‌ها را ارزش‌گذاری کنیم.

فواید اختیار معامله

یکی از فواید مهم اختیار معامله، تطبیق‌پذیری و توانایی آن برای ارتباط برقرار کردن با دارایی‌های سنتی‌ مانند سهام شخصی است. این ویژگی به شما امکان می‌دهد که موقعیت خود را طبق شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق دهید یا تنظیم کنید. برای مثال می‌توانیم از اختیار معامله به‌عنوان سپر دفاعی در برابر بازار بورسِ در حال سقوط استفاده کنیم تا ضرر سقوط سهام را کاهش بدهیم یا می‌توانیم از آن برای پیش‌بینی استفاده کنیم یا اگر بخواهیم می‌توانیم با استفاده از آن‌ها خیلی محافظه‌کار باشیم. بنابراین استفاده از اختیار معامله را می‌توان به‌عنوان بخشی از استراتژی وسیع‌تر سرمایه‌گذاری توصیف کرد.

قرارداد مشتقه چیست؟

قرارداد مشتقه عبارت است از اوراق بهادار مالی با ارزشی که به یک دارایی اساسی یا یک گروه دارایی متکی یا از آن مشتق شده باشد. معیارخود مشتقه یک قرارداد بین دو یا چند طرف است و مشتقه قیمت خود را از نوسانات دارایی اساسی بدست می آورد. متداول ترین‌دارایی‌های اساسی برای مشتقات سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره و شاخص‌های بازار هستند. این دارایی‌ها معمولاً از طریق کارگزاری ها خریداری می‌شوند. مشتقات می‌توانند بدون نسخه (OTC) یا از طریق صرافی معامله کنند. مشتقات فرابورس سهم بیشتری از بازار را تشکیل می دهند. مشتقات معامله شده خارج از بورس به طور کلی احتمال بیشتری برای ریسک طرف مقابل دارند. ریسک طرف مقابل خطری است که یکی از طرف های درگیر در معامله ممکن است (ناکامی در پرداخت فوری سود یا اصل سرمایه در زمان مقرر نکول یا ورشکستگی گفته می شود) کند. این احزاب بین دو طرف خصوصی تجارت می‌کنند و هیچ نظارتی ندارند. برعکس، مشتقات معامله شده در بورس استاندارد و با شدت بیشتری تنظیم می شوند.

مبانی ابزار مشتق

از مشتقات می‌توان برای محافظت از موقعیت، حدس و گمان در مورد حرکت جهت دارایی پایه یا دادن اهرم به دارایی ها استفاده کرد. ارزش آن‌ها از نوسانات ارزش دارایی اساسی حاصل می‌شود. در اصل از مشتقات برای اطمینان از متعادل بودن نرخ ارز کالاهای مورد معامله در سطح بین المللی استفاده می-شد. با ارزش های متفاوت ارزهای ملی، بازرگانان بین المللی به یک سیستم برای پاسخگویی به اختلافات احتیاج داشتند. امروزه، مشتقات بر اساس طیف گسترده ای از معاملات انجام می شوند و کاربردهای بیشتری دارند. حتی مشتقات مبتنی بر داده های آب و هوا مانند مقدار باران یا تعداد روزهای آفتابی در یک منطقه وجود دارد.

یک سرمایه گذار اروپایی را تصور کنید که حساب های سرمایه گذاری وی به یورو تبدیل شده است. این سرمایه گذار سهام یک شرکت آمریکایی را از طریق صرافی ایالات متحده با استفاده از دلار آمریکا (USD) خریداری می‌کند. در حال حاضر سرمایه‌گذار در معرض خطر نرخ ارز هنگام نگه داشتن آن سهام است. نرخ ارز این خطر را تهدید می کند که ارزش یورو در رابطه با دلار آمریکا افزایش یابد. اگر ارزش یورو افزایش یابد، هر سودی که سرمایه گذار از فروش سهام بدست آورد، با تبدیل به یورو، از ارزش کمتری برخوردار می‌شود.

برای جلوگیری از این ریسک، سرمایه‌گذار می‌تواند یک مشتق ارز خریداری کند تا نرخ ارز خاصی را قفل کند. مشتقاتي كه می‌توانند براي پوشش دادن اين نوع ريسك مورد استفاده قرار گيرند شامل معاملات آتي ارز و مبادله ارز هستند. سوداگري كه انتظار دارد يورو نسبت به دلار گران شود، مي‌تواند با استفاده از مشتقي كه با يورو افزايش ارزش پيدا مي‌كند، سود کسب كند. هنگام استفاده از مشتقات برای گمانه زنی در مورد حرکت قیمت یک دارایی اساسی، سرمایه گذار نیازی به داشتن دارایی یا نمونه کارها در دارایی اصلی ندارد.

بخش‌های کلیدی

• مشتقات اوراق بهاداری هستند که ارزش خود را از یک دارایی یا معیار اساسی دریافت می‌کنند.
• مشتقات معمول شامل قراردادهای آتی، فوروارد، اختیارات و مبادله است.
• بیشتر مشتقات در صرافی ها معامله نمی شوند و توسط موسسات برای جلوگیری از ریسک یا حدس و گمان در مورد تغییرات قیمت در دارایی اساسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• مشتقات قابل معامله در بورس مانند معاملات آتی یا اختیارات سهام، استاندارد شده‌اند و بسیاری از خطرات مشتقات بدون نسخه را از بین می‌برند یا کاهش می‌دهند.
• مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند، که باعث افزایش خطرات و پاداش های احتمالی آن‌ها می‌شود.

اشکال رایج مشتقات

انواع مختلفی از مشتقات وجود دارد که می‌توانند برای مدیریت ریسک، سوداگری و استفاده از موقعیت استفاده شوند. مشتقات یک بازار رو به رشد است و محصولی را ارائه می‌دهد که تقریباً متناسب با هرگونه نیاز یا تحمل ریسک باشد.

قراردادهای آتی

قراردادهای آتی که به سادگی به عنوان معاملات آتی نیز شناخته می‌شوند توافقی بین دو طرف برای خرید و تحویل دارایی با قیمت توافق شده در تاریخ آینده است. معاملات آتی در بورس انجام و قراردادها استاندارد می‌شوند. معامله‌گران برای جلوگیری از ریسک خود و یا حدس و گمان در مورد قیمت یک دارایی اساسی از قرارداد آتی استفاده خواهند کرد. طرفین درگیر در معاملات آتی موظف به انجام تعهد خرید یا فروش دارایی اساسی هستند.

به عنوان مثال، بگویید که 6 نوامبر 2019، شرکت A قراردادی را برای نفت با قیمت 62.22 دلار در هر بشکه خریداری می‌کند که در 19 دسامبر 2019 منقضی می‌شود. این شرکت به این دلیل که در ماه دسامبر به نفت نیاز دارد و نگران است قیمت قبل از این‌که شرکت به خرید نیاز داشته باشد افزایش می‌یابد. خرید قرارداد آتی نفت ریسک شرکت را برطرف می‌کند زیرا فروشنده طرف قرارداد موظف است پس از انقضا قرارداد، نفت را با قیمت 62.22 دلار در هر بشکه به شرکت A تحویل دهد. فرض کنید قیمت نفت تا 19 دسامبر 2019 به 80 دلار در هر بشکه افزایش یابد. شرکت A می تواند تحویل روغن را از فروشنده قرارداد آتی بپذیرد، اما اگر دیگر نیازی به روغن نداشته باشد، می‌تواند موضوع قرارداد را قبل ازتاریخ انقضا نیز بفروشد و سود را حفظ کند.

در این مثال، این احتمال وجود دارد که هم خریدار آینده و هم فروشنده در معرض خطر ریسک‌پذیری قرار داشته باشند. اگرشرکت A در آینده به نفت احتیاج داشت و می خواست خطر افزایش قیمت در ماه دسامبر را با موقعیت طولانی در قرارداد آتی نفت جبران کند، فروشنده می‌تواند یک شرکت نفتی باشد که نگران کاهش قیمت نفت است و می خواهد با فروش یا ” کوتاه کردن” قرارداد آتی که قیمت آن را در ماه دسامبر تعیین می‌کند، این خطر را از بین ببرد. همچنین ممکن است فروشنده یا خریدار ( یا هر دو) طرف‌های آتی نفت، دلالان با نظر مخالف در مورد قیمت نفت ماه دسامبر باشند. اگر طرف های درگیر در قرارداد آتی دلالان بودند، بعید است که هر یک از آن‌ها بخواهند مقدمات تحویل چندین بشکه نفت خام را فراهم کنند. دلالان می‌توانند با بستن (خنثی کردن) قرارداد خود قبل از انقضا تاریخ قرارداد، به تعهد خود در خرید یا تحویل کالای اساسی پایان دهند.

به عنوان مثال، قرارداد آتی معاملات نفت West Texas Intermediate در CME نشان دهنده 1000 بشکه نفت است. اگر قیمت نفت از 62.22 دلار به 80 دلار در هر بشکه برسد، معامله گر با موقعیت طولانی در قرارداد آتی 17780 دلار (1000X = 17780 دلار) سود کسب می کرد. معامله گر با موقعیت کوتاه در قرارداد 17780 دلار ضرر خواهد داشت.

تمام قراردادهای آتی با تحویل دارایی اساسی در انقضا تسویه نمی شوند. بسیاری از مشتقات بصورت نقدی تسویه می شوند، این بدان معنی است که سود یا زیان در تجارت صرفاً یک جریان نقدی حسابداری به حساب کارگزاری تاجر است. قراردادهای آتی که به صورت نقدی تسویه می‌شوند شامل بسیاری از معاملات آتی نرخ بهره، معاملات آتی شاخص سهام و سایر ابزارهای غیرمعمول مانند آینده های نوسانات یا آتی های هواشناسی هستند.

قراردادهای رو به جلو

قراردادهای فوروارد مشابه قراردادهای آتی هستند، اما در بورس معامله نمی‌شوند ، فقط فرابورس می‌شوند. هنگامی که یک قرارداد فوروارد ایجاد می شود، خریدار و فروشنده ممکن است شرایط، اندازه و روند تسویه حساب برای مشتقه را سفارشی کرده باشند. به عنوان محصولات فرابورس، قراردادهای پیش رو درجه بالاتری از خطر طرف مقابل را برای خریداران و فروشندگان به همراه دارند. خطرات طرف مقابل نوعی خطر اعتباری است به این دلیل که خریدار یا فروشنده قادر به انجام تعهدات مشخص شده در قرارداد نیست. اگر یکی از طرفین قرارداد ورشکسته شود، ممکن است طرف دیگر رجوع نکند و ارزش موقعیت خود را از دست بدهد. طرفین در یک قرارداد رو به جلو پس از ایجاد، می توانند موقعیت خود را با سایر طرفین جبران کنند، که می‌تواند با درگیر شدن معامله گران بیشتر در همان قرارداد، احتمال خطرات طرف مقابل را افزایش دهد.

مزایای مشتقات

همانطور که مثال‌های بالا نشان می‌دهد، مشتقات می‌توانند ابزاری مفید برای مشاغل و سرمایه‌گذاران باشند. آن‌ها راهی برای قفل کردن قیمت‌ها، جلوگیری از حرکات نامطلوب نرخ ها و کاهش خطرات – اغلب با هزینه محدود – فراهم می‌کنند. علاوه بر این ، مشتقات را اغلب می توان با حاشیه (یعنی با وجوه قرض گرفته شده) خریداری کرد که این امر حتی از هزینه کمتری نیز برخوردار است.

معایب مشتقات

از نظر منفی، ارزش‌گذاری مشتقات دشوار است زیرا براساس قیمت دارایی دیگر است. خطرات مشتقات فرابورس شامل ریسک‌های طرف مقابل است که پیش بینی یا ارزش گذاری آن‌ها نیز دشوار است. اکثر مشتقات نیز به تغییر در مقدار زمان انقضا، هزینه نگهداری دارایی اساسی و نرخ بهره حساس هستند. این متغیرها تطابق کامل ارزش یک مشتق با دارایی اساسی را دشوار می‌کند. همچنین، از آنجا که خود مشتق فاقد ارزش ذاتی است (ارزش آن فقط از دارایی اساسی حاصل می‌شود) در برابر احساسات بازار و ریسک بازار آسیب پذیر است. این امکان وجود دارد که عوامل عرضه و تقاضا بدون توجه به آنچه در قیمت دارایی اساسی اتفاق می‌افتد، باعث افزایش و کاهش قیمت یک مشتقه و نقدینگی آن شوند. سرانجام، مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند و از هر دو روش با استفاده از کاهش اهرم استفاده می‌شود. گرچه می‌تواند نرخ بازده را افزایش دهد اما باعث می شود که ضررها با سرعت بیشتری افزایش یابد.

قرار داد حق فروش چیست؟

قرارداد فروش قراردادی است بین خریدار و فروشنده که شامل فروش و تحویل کالا، اوراق بهادار و سایر اموال شخصی است. در ایالات‌متحده، قراردادهای فروش داخلی توسط قانون تجارت یکنواخت اداره می‌شود. قراردادهای فروش بین‌المللی تحت کنوانسیون سازمان ملل در مورد قراردادهای فروش بین المللی کالا (CISG) است که به آن کنوانسیون فروش وین نیز می‌گویند. طبق ماده UUC2، قرارداد فروش کالاهای بیش از 500 دلار برای اجرای آن باید کتبی باشد (UCC 2-201). فروش اوراق بهادار یک مورد خاص است که در ماده 8 (UCC 8-319) پوشش داده شده است. برای قابل اجرا بودن قرارداد فروش اوراق بهادار باید صرف نظر از مبلغ مربوط به آن مکتوب باشد. برای فروش سایر اموال شخصی، حداقل 5000 دلار باید قبل از انعقاد کتبی قرارداد اجرایی درگیر شود. در غیر این صورت، توافق شفاهی به عنوان یک قرارداد الزام آور قابل اجرا است.

چگونه می‌توانم قرارداد فروش بنویسم؟

• قرارداد را عنوان کنید و مقدمه ای بنویسید.
• قسمت اطلاعات تماس را بنویسید.
• معامله را شرح دهید.
• قسمت انتظارات خریدار را بنویسید.
• قسمت انتظارات فروشنده را تکمیل کنید.
• بخش تأییدیه یا بخشی را که هر دو طرف در آن امضا می‌کنند ارائه دهید.

سخن آخر

قرارداد فروش یک معامله بین خریدار و فروشنده را برای اهداف قانونی و نگهداری سوابق ثبت می‌کند. قراردادها را می‌توان نوشت، اما هر خریدار که هزینه کالا یا خدمات را در محل پرداخت می‌کند، به طور خودکار با شرایط قرارداد فروش موافقت می‌کند. حال که با قراردادهای اختیار معامله و قرارداد مشتقه و… آشنا شدید یک گام بزرگ دیگر در آموزش بورس برداشته‌اید. نظر شما در خصوص این قراردادها چیست؟ سوالات، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

برای یادگیری “ابزار مشتقه” مسیر زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم:

نسبت سود به زیان؛ سنجش احتمال سودآوری در برابر ریسک

وقتی به دنیای سرمایه‌گذاری قدم می‌گذارید، موقعیت‌های بسیاری را پیش‌روی خود می‌بینید که شاید تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری در یکی از آن‌ها دشوار باشد. گاهی ممکن است چندین سهام را بیابید که همه از دیدگاه تحلیل نکنیکال و بنیادی مناسب باشند. اما چطور می‌توانید برای اولویت‌بندی آن‌ها تصمیم درست بگیرید. در چنین شرایطی بررسی نسبت سود به زیان کلید رهایی شما از این سردرگمی خواهد بود. شما باید سهمی را انتخاب کنید که نسبت ریسک به ریوارد (risk/reward ratio) یا همان سود به زیان آن کمتر است. اما ریسک به ریوارد یعنی چه؟ در این مطلب به این سوال پاسخ می‌دهیم و شیوه محاسبه ریسک به ریوارد را نیز بیان می‌کنیم تا از این پس گزینه‌های سرمایه‌گذاری خود را با نگاهی روشن‌تر انتخاب کنید.

منظور از نسبت سود به زیان چیست؟

احتمال دارد شما هم در مکالمات روزمره خود شنیده باشید که فردی می‌گوید فلان کار به ریسکش نمی‌ارزد. یعنی این‌که احتمال زیان در آن کار بیشتر از سود آن است. البته که این تنها یک احتمال است اما عقل سلیم حکم می‌کند انسان بر اساس همین احتمال، جوانب کار را کاملا بسنجد و سپس اقدام به انجام آن کند.

در پیش‌بینی تحرکات قیمتی سهام مختلف همیشه از احتمال استفاده می‌شود. مشخص است که زمانی که پای احتمال در میان است، هیچ قطعیتی در کار نیست. چرا که ممکن است هر لحظه این پیش‌بینی‌ها دستخوش تغییر شوند. این‌جاست که توجه به میزان بازدهی نسبت به ضرر می‌تواند کمک‌کننده باشد.

آن‌چه در خطوط بالا خواندید، مبنای بررسی نسبت ریسک به ریوارد است. نسبت سود به زیان یکی از شاخص‌هایی است که برای مشخص کردن حد سود و حد ضرر مورد استفاده قرار می‌گیرد. مشخص کردن حد ضرر نیز یکی از تکنیک‌هایی است که از آن برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. برای آشنایی بیشتر با این روش می‌توانید مقاله «حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟» را بخوانید.

زمانی که می‌خواهید در یک موقعیت معاملاتی سرمایه‌گذاری کنید، با در نظر گرفتن نسبت سود به زیان می‌توانید در مورد خرید یا عدم خرید دارایی تصمیم درستی بگیرید. به بیانی دیگر ریسک به ریوارد نشان می‌دهد که شما در قبال چه مقداری از سود راضی می‌شوید چند درصد از سرمایه موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس خود را به خطر بیندازید. البته می‌توان از منظر دیگری نیز به این قضیه نگریست. یعنی باید ببینید در برابر احتمال چند درصد سود می‌توانید ضررهای احتمالی را تحمل کنید. پاسخ این سوال به شما نشان می‌دهد که آیا حاضر هستید سرمایه خود را به خطر بیندازید یا خیر.

اما سوال این‌جاست که مفاهیم ریسک و ریوارد به چه معناست. در این مبحث، ریسک عبارت است از اختلاف میان قیمت سهام و میزان حد ضرر (stop loss). ریوارد نیز به معنای تفاوت میان قیمت سهم و میزان سود آن است.

بیشتر بخوانید

ریسک به ریوارد سهم در بورس چگونه محاسبه می‌شود؟

برای این‌که نحوه محاسبه سود به زیان را توضیح دهیم، از یک مثال کمک می‌گیریم. این‌گونه تصور کنید که یک سرمایه‌گذار، سهمی را در قیمت ۱۶۰ تومان خریداری می‌کند. او استاپ لاس یا همان حد ضرر را مبلغ ۱۳۰ تومان و حد سود یا profit target‌ را ۲۴۰ تومان تعیین می‌کند. به این ترتیب ریسک، ریوارد، و نسبت ریسک به ریوارد آن این‌گونه محاسبه می‌شود:

ریسک: با توجه به ارقامی که در مثال ذکر شد، این معامله ریسکی به اندازه‌ ۳۰ تومان برای هر سهم دارد. یعنی: ۱۶۰ – ۱۳۰ = ۳۰

پس مشخص است که ریسک برابر است با اختلاف میان قیمت سهم و حد ضرر.

ریسک = قیمت سهم – حد ضرر

ریوارد: این فاکتور که نام دیگر آن پتانسیل سود است برابر خواهد بود با ۸۰. یعنی: ۲۴۰ – ۱۶۰ = ۸۰

ریوارد = قیمت سهم – حد سود

ریسک به ریوارد: برای این‌که نسبت سود به زیان را به دست آوریم ابتدا باید طبق فرمول زیر عمل کنیم:

Risk/ Reward = ۳۰ / ۸۰ = ۰.۳۷

میزان مطلوب ریسک به ریوارد چقدر است؟

اگر بخواهیم معادلات بالا را کاربردی کنیم، باید بدانیم که چه میزان از نسبت سود به زیان برای سرمایه‌گذاری در سهم مطلوب است. برای این کار باید حاصل‌ تقسیم ریسک به ریوارد را در عدد ۱۰۰ ضرب می‌کنید. اگر رقم حاصل کمتر از ۵۰ درصد باشد، این سهم گزینه‌ مناسبی برای خرید به شمار می‌رود.

در این مثال عدد به دست آمده برابر خواهد بود با ۳۷ درصد. از آن‌جا که این عدد کمتر از ۵۰ درصد است، مشخص است که این سهم برای خرید مناسب است.

تجزیه و تحلیل نسبت سود به زیان

گفتیم که ریسک به ریوارد سهم یک شاخص مفید است که به افراد در تعیین حد سود و حد ضرر کمک می‌کند. دوباره مثال قبلی را در نظر بگیرید. فرض کنید هنگامی که قیمت سهم ۱۶۰ تومان بوده، اقدام به خرید کرده‌اید. اگر قیمت سهم تا ۱۳۰ تومان افت داشته باشد، می‌توانید با توجه به استاپ لاس خود، سهم را بفروشید. بدین ترتیب با پایبندی به استاپ لاس می‌توانید جلوی ضرر را هرچه زودتر بگیرید. در سمت دیگر، ممکن است سهم رشد کند و قیمت آن تا ۲۴۰ تومان هم افزایش پیدا کند. در این شرایط باز هم باید با توجه به حد سودی که از پیش تعیین کرده بودید، اقدام به خروج از سهم کنید.

اما هنگامی که این سهم را خریداری کردید، با توجه به نسبت سود به زیان که برابر با ۳۷ درصد بود، مشخص است که شما پذیرفته‌اید در ازای سودی ۳۷ درصدی، به میزان مبلغ سرمایه‌گذاری‌تان، سرمایه خود را به مخاطره بیندازید.

قانون هشت درصدی در تعیین stop loss

هنگامی که قصد محاسبه نسبت سود به زیان را دارید باید به قانون هشت درصدی دقت کنید و با توجه به آن حد ضرر را مشخص کنید. بسیاری از فعالان بازار سرمایه معتقدند اگر بر اساس فاکتورهای تحلیل تکنیکال سهمی را به شکل دقیق بررسی کردید و در زمان مناسب و با قیمتی خوب به آن ورود کردید، احتمال این‌که قیمت سهم نسبت به قیمت زمان خرید به میزان ۸ درصد کاهش پیدا کند، بسیار اندک است. می‌توان گفت این باور تقریبا درست است. در واقع هر زمان که پس از خرید سهم، قیمت آن بیش از ۸ درصد کم شد، زمان آن رسیده است که از سهم خارج شوید. سپس باید بکوشید تا ایرادهای استراتژی معاملاتی خود را برطرف کنید.

به خاطر داشته باشید که نسبت سود به زیان تنها یک عدد است. این عدد خود بر اساس چندین پارامتر احتمالی به دست آمده است. پس نمی‌توان گفت تنها با توجه به همین یک شاخص می‌توان در مورد ورود به یک سهم به طور قطع تصمیم گرفت. مهم‌ترین کاربرد این شاخص، اولویت‌بندی موقعیت‌های معاملاتی است. زمانی که بین انتخاب چند سهم مردد هستید و همه آن سهام از منظر تکینکال و بنیادی در شرایط خوبی هستند، انتخاب کار آسانی نیست. در این شرایط است که با کمک این نسبت می‌توانید تصمیم معقول‌تری بگیرید و سهمی را برگزینید که نسبت سود به زیان کمتری دارد.

نکاتی در مورد نسبت سود به زیان

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید به آن اشاره شود، این است که باید سهمی را انتخاب کنید که احتمال رسیدن آن به حد سود، زودتر از حد ضرر باشد. یعنی باید این احتمال وجود داشته باشد که پیش از فعال شدن stop loss، به حد سود خود برسید. می‌توان حد سود و حد ضرر را در نقاطی دورتر از نقطه ورود در نظر گرفت. اما باید ببیند احتمال این‌که سهم پیش از فعال شدن حد ضرر به آن سود (که یک هدف بزرگ است) برسد، چقدر است.

از این چند جمله چنین برمی‌آید که وجود تعادل میان نسبت سود به زیان و احتمال رسیدن به حد سود چقدر مهم است. شاید نسبت ریسک به ریوارد در یک سهم مناسب باشد. اما زمانی که سهم را با دیدی منطقی بررسی می‌کنید، می‌فهمید که احتمال رسیدن سهم به حد سود چندان هم قوی نیست.

نسبت سود به زیان ۱.۰ نشان می‌دهد که اگر پتانسیل سودآوری سهمی ۱۰ درصد است، احتمال زیان آن نیز به همین میزان است. یعنی همه‌چیز برابر است. چه دلیلی دارد سراغ چنین سهمی بروید؟ به طور کلی برای محاسبه ریسک به ریوارد، حد ضرر و حد سود را در نقاطی منطقی و عقلانی قرار دهید. تعیین این دو فاکتور نباید به شیوه‌ای شانسی صورت بگیرد. تنها زمانی که این نقاط به درستی تعیین شوند، می‌توانید ارزیابی صحیحی از نسبت سود به زیان داشته باشید و تصمیم درستی بگیرید.

یک اشتباه مرسوم

گاهی اتفاق می‌افتد که نسبت ریسک به ریوارد در نظر معامله‌گران یک نسبت فیکس و ثابت است. مثلا ممکن است آن‌ها تنها تمایل داشته باشند پنج درصد ریسک کنند و سودی ۲۰ درصدی کسب کنند. به همین دلیل پس از ورود به هر معامله، حد ضرری پنج درصدی تعیین می‌کنند. به همین ترتیب حد سود را نیز روی ۲۰ درصد قرار می‌دهند. این کار بدون هیچ‌گونه تحلیلی صورت می‌گیرد و طبیعی است که نمی‌توان نتایج درخشانی از آن انتظار داشت. البته اگر معامله‌گر خوش‌شانس باشد احتمال دارد که سود خوبی هم به دست آورد و موفق شود. اما تا کی می‌توان بر پایه شانس پیش رفت؟ قطعا بازار به چنین افرادی اجازه نمی‌دهد مدت زیادی فعالیت کنند.

برای آن‌که بتوانید معاملات خود را به شکلی موثرتر انجام دهید، باید از یک استراتژی معاملاتی مطلوب و مشخص پیروی کنید. به این ترتیب می‌توانید بفهمید که نقاط ورود و خروج مناسب کدام نقاط هستند. هم‌چنین هدف‌گذاری‌ها و حد سود و ضرر نیز در شرایطی مطلوب انجام خواهد شد. فراموش نکنید که رشد و افت احتمالی سهام را می‌توان با توجه به حمایت‌ها و مقاومت‌های معتبر سهام مشخص کرد. هم‌چنین اندیکاتورهای مختلف و ابزارهایی مانند فیبوناچی می‌توانند به شما در تشخیص نقاط احتمالی برگشت سهم کمک کنند.

بیشتر بخوانید

سپس می‌توانید تنها وارد آن دسته از فرصت‌های معاملاتی شوید که نسبت سود به زیان آن‌ها یک عدد خاص است. یا می‌توانید یک بازه را برای خود تعیین کنید. مثلا ممکن است به دنبال سرمایه‌گذاری در موقعیت‌هایی باشید که نسبت ریسک به ریوارد آن برابر با پنجاه درصد است. یعنی شرایطی که در آن احتمال سود دو برابر احتمال زیان است.

جمع‌بندی

معامله‌گران و فعالان بازارهای مالی، برای این‌که پتانسیل سود یک موقعیت سرمایه‌گذاری را نسبت به پتانسیل ضرر آن بسنجند، از نسبت سود به زیان یا ریسک به ریوارد استفاده می‌کنند. برای آن‌که ریسک و ریوارد یک معامله را به دست آوریم، باید پتانسیل ریسک و سود آن را تعریف کنیم. ریسک به کمک حد ضرر یا استاپ لاس مشخص می‌شودو ریسک عبارت است از اختلاف میان قیمت ورود به سهم و میزان حد ضرر. حد سود نیز برای تعیین زمان خروج از دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر معامله طبق پیش‌بینی‌ها و در جهت مناسبی پیش برود، ریوارد برابر است با اختلاف میان قیمت خرید سهم و حد سود آن.

نیازی نیست نسبت ریسک به ریوارد یک سهم بسیار پایین باشد تا آن سهم را یک گزینه مناسب برآورد کنید. نسبت سود به زیان معمولا با سایر نسبت‌های مدیریت ریسک ترکیب می‌شود و مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این نسبت‌ها می‌توان به نسبت برد به باخت (Win/Loss Ratio) اشاره کرد که میزان معاملات برنده را با معاملات بازنده مقایسه می‌کند. هم‌چنین نقطه سر به سر (Breakeven Point) نیز یکی دیگر از نسبت‌هایی است که در مدیریت ریسک می‌توان از آن کمک گرفت.

عرضه‌های اولیه با توجه به موقعیت مناسب بازار انجام می شود

معاون نظارت بر بورسها و ناشران سازمان بورس گفت: عرضه‌های اولیه همواره برای فعالان بازار یک فرصت قلمداد می‌شود، اما با توجه به وضعیت بازار فرصت مناسب برای عرضه اولیه باید فراهم شود.

به گزارش شانا، حسن امیری معاون نظارت بر بورسها و ناشران سازمان بورس، در مورد عرضه های اولیه در بازار سرمایه اظهار کرد: در این مقطع زمانی افزایش عمق بازار سرمایه دارای اهمیت است.

وی افزود: عرضه اولیه یکی از مکانیزمهایی است که به حجم، ارزش معاملات و عمق بازار کمک می کند، در عین حال باید به این نکته هم توجه داشت که توان جذب این عرضه‌ها در مقاطع مختلف موقعیت‌های برابر در بورس و فرابورس وجود داشته باشد که باعث موفقیت عرضه شود. بنابراین سیاست سازمان بر این است که تا جایی که می تواند مکانیزم عرضه ها را تسهیل و روان کند، اما در مورد زمان عرضه اولیه نگاه سازمان همواره به این سمت خواهد بود که توجه کافی به موقعیت و فرصت مناسب عرضه های اولیه داشته باشیم و در زمان بندی مناسب این عرضه ها را به سرانجام برساند.

وی افزود: مهم این است که همواره شرکتهایی برای عرضه اولیه آماده و زیرساخت‌ها و امکانات لازم فراهم باشد تا شرکتها آماده ثبت و پذیرش در تابلوهای بازار سرمایه شوند.

معاون نظارت بر بورسها و ناشران سازمان بورس در این زمینه ادامه داد: وقتی که این آمادگی فراهم شد، دست سازمان باز است که از فرصتهایی که اتفاق می افتد با همکاری شرکت هایی که دنبال عرضه اولیه هستند استفاده کند و در فرصتهای مناسب بازار که توان جذب وجود دارد این عرضه ها اتفاق بیافتد، لذا زمان بندی‌ لازم بین سازمان و شرکت بورس و فرابورس و عرضه کننده سهام (عمدتا شرکت های سرمایه گذاری) برای عرضه های موفق تر انجام می شود.