معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام

حامد هدائی - اقتصاددان رفتاری ما معمولا از سرمایه گذای در شرکت هایی که بدهی شان در مقایسه با خالص ارزش شرکت بالا است، خود داری می کنیم. این حاشیه ایمنی در شرایط سخت اقتصادی مانند رکود، بقای شرکت را بیمه می کند. همه ما افرادی را می شناسیم که به اعتبار وثیقه منزل مسکونی شان، حداکثر وام ممکن را می گیرند، بدهی شان را به سقف می رسانند و همواره در انتظار چک حقوق بعدی شان هستند. همچین افرادی را می شناسیم که ذخیره ای برای روز مبادا نگه می دارند تا از دشواری های زندگی به سلامت عبور کنند. کسی که تماما زیر قرض است، اگر کارش را از دست بدهد، خانه اش را هم از دست می دهد. کسی که ذخیره ای نگه داشته، می تواند تا یافتن کار جدید دوام بیاورد. همین موضوع برای شرکت ها هم صدق می کند. شرکتی که بدهی فراوان دارد و عایداتش به سختی هزینه های بهره را جبران می کند، از شرکتی که کمی وجه نقدر در ترازنامه اش کنار گذاشته است، سرمایه گذاری پرریسک تری به شمار می آید. همه این ها به داشتن یک حاشیه ایمنی مربوط می شود که هنگام سختی و دشواری شما را حفظ کند. مشکلات قطعا به سراغ افراد و شرکت ها می آیند. یکی دیگر از معایب بدهی زیاد برای شرکت ها و افراد این است که آنها مجبور می شوند که بخشی از کنترل امور خود را به دست بستانکار بدهند. وام گرفتن هنگام رونق ساده است. هنگام سختی و هنگامی که واقعا پولتان را لازم دارید، بانک تماس می گیرد و طلبش را مطالبه می کند. شرکتی که برای تامین هزینه هایش وام می گیرد یا شخصی که وام می گیرد تا در جایی سرمایه گذاری کند، هر دو این اختیار را به دیگری می دهند تا پایان بازی را او تعیین کند. یکی دیگر از حاشیه ایمنی متنوع سازی است. داشتن سبد متنوع از سهام هم از نظر تعداد سهام و هم از نظر تنوع سرمایه گذاری درصنایع مختلف حاشیه امن سرمایه گذاری را بالا می برد. گاهی یک سهم یا یک صنعت خاص دچار مشکل می شود. پیش بینی چنین شرایطی دشوار است. بالاخره روزی اتفاق می افتد. به این شرایط دشوار رویداد غیر منتظره منفی می گویند. حادثه رخ می دهد و هر اندازه هم از پیش برنامه ریزی کنیم نمی توانیم خود را از وقوع آن ها ایمن گردانیم. اگر این کار ممکن بود، آنگاه اول هر سال دو سهمی که فکر می کردیم بهترین های آن سال باشند را می خریدیم. اگر می توانستیم این کار را با موفقیت و مستمرا انجام دهیم، نمودار سود سرمایه گذاری مان از حاشیه صفحه بیرون می زد. فقط کافی بود دارایی مان را روی آن شرط ببندیم. اما برخی کارها در عمل دشوارتر از این هستند. در هر سال، هر سبد سهام تعدادی برنده و تعدادی بازنده دارد و تقریبا غیر ممکن است که همه بازنده ها را از سبدمان بیرون کنیم. مهم این ست که سبدمان بیشتر سهام برنده و کمتر سهام بازنده داشته باشد. این مفهوم کمی شبیه کار شرکت های بیمه است. شرکت های بیمه تلاش می کنند تا خطرهای احتمالی را شناسایی کنند، اما می دانند که هرگز نمی توانند ۱۰۰ درصد موارد را درست پیش بینی کنند. اگر شرکت بیمه ای فقط یک قرارداد بیمه در سال منعقد می کرد و از خوش اقبالی آن بیمه گذار تا پایان سال هیچ ادعایی نداشت، آنگاه این شرکت در آن سال بسیار موفق بود. اما اگر همان یک بیمه گذار تصادف می کرد، در این صورت شرکت بیمه شدیدا دچار مشکل می شد. به همین خاطر است که شرکت های بیمه قراردادهای متعددی منعقد می کنند. آن ها می خواهند به متوسط نرخ حادثه ای برسند که معیارهایشان پیش بینی می کند. همین هدف در مورد سهام هم وجود دارد. سرمایه گذار تلاش می کند در سهم هایی سرمایه گذاری کند که شانس زیان کمتری داشته باشند، اما ممکن است به بداقبالی هم دچار شود. با متنوع سازی، خود را در مقابل زیان اقلیت سهم هایش بیمه می کند، چنین زیانی تاثیر زیادی بر کل ثروت وی دارد. چه قدر تنوع لازم است؟ پاسخ این سوال به آستانه تحمل ریسک سرمایه گذار بستگی دارد. حداقل تعداد سهام یک سبد حدود ۱۰ سهم است. برخی سرمایه گذاران ممکن است ۵۰ یا حتی ۱۰۰ سهم را مطابق معیارهای خود انتخاب کنند. باید از خود بپرسید: اگر یکی از سهام من ورشکسته شود، آیا می توانم آن را فراموش کنم و از کنارش بگذرم؟ آخرین و شاید بزرگترین مزیت حاشیه ایمنی این است که به سرمایه گذار اجازه می دهد که مخالف جریان حرکت کند. سرمایه گذاری بر خلاف جریان اکثریت ساده نیست. همه ما از آن چه در روزنامه ها می خوانیم، در تلویزیون می بینیم یا از دوستان و متخصصان می شنویم، اثر می پذیریم. بهترین وقت خرید سهام موقع ارزانی است. اما هنگامی که سهم ها کمترین قیمت ها را دارند، معمولا دلایل زیادی برای نخریدن آنها وجود دارد. بر اساس اصول سرمایه گذاری ارزشی، اگر سهامی ارزان باشدآن را می خرید. باید تمام سر و صدا و هیاهوی اطراف را فراموش کنید و از حراج سهام بهره ببرید. عکس این هم درست است. وقتی سهم ها دردانه می شوند، وقتی قیمت سهام از ارزش ذاتی آن بالاتر می رود و هیچ حاشیه ایمنی وجود ندارد، آن را می فروشید. به احتمال قریب به یقین موقعی می فروشید که بقیه در حال خرید هستند. جای نگرانی نیست. این همان کاری است که سرمایه گذار موفق باید انجام دهد. دو اصل ساده سرمایه گذاری ارزشی، یعنی ارزش ذاتی و حاشیه ایمنی، به شما شجاعت و اطمینان می دهد که خرید موقع رکود و فروش موقع رونق کار درستی است.

سرمایه گذاری در اسپانیا

کشور اسپانیا یکی از جذاب‌ترین و رقابتی‌ترین بازارهای تجاری و سومین بازار بزرگ سرمایه‌گذاری در اتحادیه اروپا است. دولت این کشور، با کاهش مقررات در همه سطوح و افزایش مزایا، سرمایه‌گذاران خارجی و شرکت‌ها را برای سرمایه‌ گذاری در اسپانیا تشویق می‌کند. سرمایه‌گذاری در اسپانیا، بر اساس مشاوره قابل‌اعتماد، نه‌تنها می‌تواند بسیار سودآور باشد، بلکه می‌تواند روشی برای مهاجرت به اسپانیا و اخذ اقامت اسپانیا باشد. پس از ۵ سال اقامت مداوم در اسپانیا، امکان اخذ اقامت دائم و پس از ۱۰ سال امکان اخذ شهروندی اسپانیا فراهم است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره راه‌های سرمایه‌گذاری در خارج و سرمایه گذاری در اسپانیا، کافیست همین حالا با کارشناسان ما در موسسه GO2TR تماس بگیرید.

آنچه در این مقاله خواهید خواند

چرا سرمایه گذاری در اسپانیا

اقتصاد اسپانیا طی پنج سال گذشته، از اقتصاد همتایان اروپایی خود پیشی گرفته است. بیش از ۱۴۶۰۰ شرکت خارجی، تجارت خود را در اسپانیا راه‌اندازی کرده‌اند. ۷۰ شرکت از ۱۰۰ شرکت برتر در اسپانیا فعالیت می‌کنند. بازار اسپانیا برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران خارجی سودمند است، زیرا تمرکز اصلی آن بر کمک به رشد کارآفرینی خارجی است. هدف اصلی دولت اسپانیا، رونق بخشیدن به اقتصاد خود از طریق سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی است و قوانین تشویقی متعددی را برای اهداف اقتصادی کشور خود وضع کرده است.

سرمایه گذاری در اسپانیا

سایر جنبه‌هایی که سرمایه‌گذاری در این کشور را مطلوب کرده‌اند به شرح زیر است:

• تولید ناخالص داخلی(GDP): ۱.۲ میلیارد دلار
• نرخ تورم: ۱.۲ درصد
• نرخ بیکاری: ۵.۴ درصد

شرایط سرمایه گذاری در اسپانیا

برای سرمایه‌گذاری در اسپانیا، باید حداقل شرایط عمومی زیر را داشته باشید:

• باید در سن قانونی (۱۸ سال به بالا) باشید.
• نباید سابقه کیفری یا سوء پیشینه داشته باشید.
• نباید قبلا از دریافت ویزای شینگن رد شده باشید.
• باید در اسپانیا بیمه درمانی داشته باشید.

روش‌های سرمایه گذاری در اسپانیا

روش‌های مختلفی برای سرمایه‌گذاری در اسپانیا وجود دارد که عبارتند از:

روش‌های سرمایه گذاری در اسپانیا

ساده‌ترین راه برای سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری در بازار سهام اسپانیا و نیز سرمایه‌گذاری از طریق خرید ملک است.

سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید ملک

حدود ۲٫۸ میلیون ساکن خارجی، اسپانیا را به یک مقصد برتر برای سرمایه‌گذاری در املاک تبدیل کرده است. یکی از مزایای سرمایه‌گذاری از طریق خرید ملک در اسپانیا این است که متقاضیان می‌توانند بدون هیچ محدودیتی اقدام به این نوع سرمایه‌گذاری نمایند و نیازی نیست افراد حتماً از شهروندان کشورهای عضو اتحادیه اروپا باشند. سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات در اسپانیا، می‌تواند از طریق خرید ملک‌های تجاری یا مسکونی و یا حتی زمین باشد. این نوع از سرمایه‌گذاری توسط دولت این کشور، حمایت می‌گردد.

سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید ملک

اسپانیا، برنامه‌ای به نام “ ویزای طلایی ” برای صاحبان املاک خارجی دارد. اگر بیش از ۵۰۰ هزار یورو در املاک اسپانیا سرمایه‌گذاری کنید، واجد شرایط دریافت این نوع ویزا خواهید شد که می‌تواند منجر به اخذ اقامت دائم اسپانیا شود. قابل‌ذکر است که شخص به مدت پنج سال نباید ملک خود را بفروشد، چنانچه قبل از اخذ اقامت دائم ملک به فروش رود، فرد از حمایت ویزای سرمایه‌گذاری در اسپانیا خارج می‌شود.

البته ذکر این نکته ضروری است که هر شخص باید حداقل ۱۱ تا ۱۳ درصد از قیمت ملک را به‌عنوان هزینه‌های نقل و انتقالات در اسپانیا پرداخت کند. باید توجه داشت که هزینه‌های جانبی نیز پیش روی اشخاص قرار دارد، هر شخص حداقل به ۵۰۰۰۰۰ یورو نیاز خواهد داشت تا علاوه بر پرداخت هزینه خرید خانه و انتقالات، هزینه سفر به اسپانیا و ویزاهای خود را تأمین کند. اشخاصی که از این طریق راهی اسپانیا می‌شوند، امکان اقامت، کار و تحصیل در اسپانیا برای خود، همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال خود خواهند داشت. حتی این افراد، امکان اقامت برای والدین کهنسال وابسته را نیز دارند.

سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید اوراق قرضه

اوراق بهادار دولتی اسپانیا توسط STRIPS، اوراق خزانه نشان داده می‌شود. مزایای رشد اقتصادی استریپس در اوراق قرضه شامل موارد زیر است:

• سرمایه‌گذاران می‌توانند اوراق قرضه خزانه‌داری را به‌عنوان اوراق بهادار جداگانه نگهداری و معامله کنند، اما STRIPS از طریق مؤسسات مالی و کارگزاران امنیتی دولتی خریداری و نگهداری می‌شود.
• طبق قوانین حاکم بر بازارهای سهام و اوراق قرضه، محدودیتی برای رقم خرید اوراق قرضه دولتی از سوی دولت برای سرمایه‌گذاران در نظر گرفته نشده است و با هر میزان سرمایه می‌توان اقدام به خرید اوراق قرضه نمود. اما نکته قابل‌توجه این است که در این روش، اگر بیش از ۲ میلیون یورو در اوراق قرضه اسپانیا سرمایه‌گذاری کنید، واجد شرایط دریافت ویزای اقامت یک‌ساله می‌شوید و بعدازآن، در دو نوبت دوساله، اقامت شما تمدید می‌شود. در سال پنجم نیز شخص می‌تواند درخواست اقامت دائم این کشور را بدهد. جهت تحقق این امر، بایستی در کشور اسپانیا افتتاح حساب نمود.

سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید سهام

راه آسان و سودمند برای سرمایه‌گذاری در اسپانیا، بورس اوراق بهادار است. بورس اوراق بهادار مادرید (BME)، یک بازار بورس قابل‌اعتماد است که میلیون‌ها سرمایه‌گذار اسپانیایی و خارجی در آن معامله می‌کنند. BME یکی از چهار بورس اصلی و اپراتور بازار در سیستم‌های مالی اسپانیا است. ساده‌ترین راه برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام اسپانیا، سرمایه‌گذاری در یک شاخص بازار گسترده با استفاده از ETF است.

صندوق قابل معامله در بورس (ETF)

صندوق قابل معامله در بورس (ETF) تنوع‌بخشی را در یک سبد ارائه می‌دهند. سرمایه‌گذاران لازم نیست نگران خطرات تمرکز یا خریدوفروش سبد سهام فردی باشند. ETF ها همچنین نسبت هزینه متوسطی را دریافت می‌کنند که می‌تواند بازده کلی را در طول زمان کاهش دهد. این بدان معنی است که سرمایه‌گذاران معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام باید در ETF ها به دلیل ضریب هزینه کمتر آن‌ها سرمایه‌گذاری کنند.

در این روش، اگر بیش از ۱ میلیون یورو در سهام اسپانیا سرمایه‌گذاری کنید، واجد شرایط دریافت ویزای اقامت یک‌ساله می‌شوید و بعدازآن در دو نوبت دوساله، اقامت تمدید می‌شود. در سال پنجم نیز شخص می‌تواند درخواست اقامت دائم این کشور را بدهد.

سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق ثبت شرکت

طبق قانون فعلی کشور اسپانیا به اشخاص به جهت ثبت شرکت در اسپانیا، هم‌زمان ویزای اقامت و ویزای کاری اعطا می‌شود. اشخاص می‌توانند با داشتن ویزای کار یا خوداشتغالی یا ویزای کارآفرینی، کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کنند. برای شرکت‌های سهامی عام، حداقل میزان سرمایه ۶۰ هزار یورو با پرداخت اولیه ۲۵٪ مورد نیاز است. برای شرکت با مسئولیت محدود، حداقل سرمایه سهام ۳۰۰۰ یورو نیاز است که باید به طور کامل پرداخت شود. این ویزا، اجازه اقامت در کشور اسپانیا به‌عنوان خویش کارفرما را برای افراد فراهم می‌کند. شما با دریافت این ویزا، واجد شرایط دریافت اقامت یک‌ساله می‌شوید و بعدازآن در دو نوبت دوساله، اقامت تمدید می‌شود. در سال پنجم نیز شخص می‌تواند درخواست اقامت دائم کشور اسپانیا را بدهد.

شرکت‌های کرایه اتومبیل، راهنمای تور، آژانس مسافرتی، خشک‌شویی، بازیافت، نگهداری از سالمندان، دفترداری، تشریفات مجالس عروسی، نماینده شرکت بیمه و… بهترین فرصت‌های سرمایه گذاری از طریق ثبت شرکت در اسپانیا هستند.

مالیات سرمایه گذاری در اسپانیا

اگر می‌خواهید در اسپانیا سرمایه‌گذاری کنید، موظف به پرداخت مالیات بر درآمد و دارایی‌های خود هستید و باید اظهارنامه مالیاتی اسپانیایی را ارسال کنید. نرخ مالیات سرمایه گذاری در اسپانیا به شرح زیر است:

نوع سرمایه‌گذاری	نرخ مالیات
سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق ثبت شرکت	نرخ مالیات ۲۵% بسته به نوع شرکتی که مشمول مالیات و نوع تجارت آن است، ممکن است نرخ‌های مالیاتی دیگری اعمال شود.
سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید سهام	نرخ مالیات ۱۹% تا ۶۰۰۰ یورو اول درآمد نرخ مالیات ۲۱% برای درآمد ۶۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ یورو نرخ مالیات ۲۳% برای ۵۰۰۰۰ یورو تا ۲۰۰۰۰۰ یورو نرخ مالیات ۲۶% بر سایر درآمدها
سرمایه گذاری در اسپانیا از طریق خرید ملک	ارزش اجاره ضرب در نرخ مالیات تعیین‌شده توسط مقامات محلی

نرخ مالیات سرمایه گذاری در اسپانیا

کمک‌ها و مشوق‌های سرمایه گذاری در اسپانیا

باهدف ارتقای سرمایه‌گذاری، اشتغال، رقابت‌پذیری و رشد اقتصادی، دولت و سایر مقامات دولتی اسپانیا طیف وسیعی از ابزارها و مشوق‌های کمکی را به‌ویژه برای تقویت اشتغال طولانی‌مدت، سرمایه‌گذاری منطقه‌ای و تحقیق، توسعه و نوآوری‌های فناوری ایجاد کرده‌اند. علاوه بر این، ازآنجایی‌که اسپانیا یک کشور عضو اتحادیه اروپا است، سرمایه‌گذاران بالقوه نیز می‌توانند به برنامه‌های کمک‌های اروپایی دسترسی داشته باشند که مشوق‌های بیشتری برای سرمایه گذاری در اسپانیا فراهم می‌کند.

این مشوق‌های سرمایه‌گذاری را می‌توان به شرح زیر طبقه‌بندی کرد:

• مشوق‌های دولتی برای آموزش و اشتغال
• مشوق‌های دولتی برای بخش‌های صنعتی خاص
• مشوق‌های سرمایه‌گذاری در مناطق خاص
• تأمین مالی ترجیحی از موسسه اعتباری رسمی
• مشوق‌های بین‌المللی شدن
• کمک اتحادیه اروپا

مزایا و معایب سرمایه گذاری در اسپانیا

از مزایا و معایب سرمایه گذاری در اسپانیا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مزایای سرمایه گذاری در اسپانیا

• اسپانیا دومین مقصد گردشگری جهان است.
• اخذ اقامت از طریق سرمایه‌گذاری در اسپانیا امکان‌پذیر است.
• مشوق‌های سرمایه‌گذاری فراوانی در اسپانیا وجود دارد.
• قیمت املاک در اسپانیا مناسب است.
• بازار پویا و سرزنده اسپانیا فرصت جذابی برای سرمایه گذاران است.

معایب سرمایه گذاری در اسپانیا

• وجود مشکل و اختلال در روند افتتاح حساب
• سخت‌گیری دولت در تمدید اقامت

اخذ اقامت از طریق سرمایه گذاری در اسپانیا

با سرمایه‌گذاری مناسب در اسپانیا، می‌توانید شرایط مهاجرت به اسپانیا و زندگی در اسپانیا را فراهم کنید. اگر درخواست اقامت شما از طریق سرمایه‌گذاری موفقیت‌آمیز باشد، به شما اجازه اقامت موقت داده می‌شود که به مدت دو سال معتبر است. پس‌ازآن می‌توانید اجازه اقامت را به‌طور نامحدود، تا زمانی که سرمایه‌گذاری خود را حفظ کنید، تمدید کنید. پس از ۵ سال اقامت مداوم (شرط حضور حداقل شش ماه از سال) می‌توانید برای اقامت دائم اسپانیا درخواست دهید.

همچنین، سرمایه گذاری یکی از روش‌های اخذ پاسپورت اسپانیا است. پس از ۱۰ سال (شرط حضور حداقل شش ماه از سال) زندگی در اسپانیا، می‌توانید برای پاسپورت یا شهروندی اسپانیا درخواست دهید. برای این منظور، دانستن زبان اسپانیایی نیز ضروری است.

لازم است بدانید که خانواده، همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال شما نیز، می‌توانند در پرونده اصلی اجازه اقامت شما از طریق سرمایه‌گذاری در اسپانیا گنجانده شوند و اقامت و پس‌ازآن تابعیت اسپانیا را دریافت کنند. در این‌صورت، شما و خانواده‌تان مانند سایر شهروندان اسپانیا می‌توانید از سیستم آموزشی و بهداشتی این کشور بهره‌مند شوید.

اخذ ویزای اقامت اسپانیا در عرض ۹۰ تا ۱۲۰ روز از زمان درخواست، امکان‌پذیر است. افراد دارای اقامت اسپانیا آزادانه و بدون محدودیت می‌توانند به ۶۲ کشور عضو اتحادیه اروپایی مسافرت کنند.

منابع

سوالات متداول

آیا برای سرمایه گذاری در اسپانیا، اقامت مداوم در اسپانیا نیاز است؟

در صورتی‌که مایل به اخذ اقامت دائم و شهروندی اسپانیا هستید، اقامت مداوم هرسال به مدت شش ماه نیاز است.

برای هرنوع سرمایه گذاری در اسپانیا، مالیات باید پرداخت شود؟

بله، شما باید مالیات بر درآمد و دارایی‌های خود را در اسپانیا پرداخت کنید.

برای اخذ اقامت دائم و شهروندی اسپانیا از طریق سرمایه گذاری، چه شرایطی لازم است؟

برای این منظور، باید سرمایه‌گذاری خود را حفظ کنید، اقامت مداوم در اسپانیا داشته باشید و مسلط به زبان اسپانیایی باشید.

قرارداد آتی سبد سهام؛ ابزاری برای پوشش ریسک

قرارداد آتی سبد سهام در شرایط فعلی گزینه مناسبی برای سهامداران ریسک‌گریز بوده و می‌تواند بازدهی متناسب با بازده شاخص کل فراهم کند.

اقتصاد آنلاین - مروارید اسلامی؛ امروز ابزار مشتقه قرارداد آتی سبد سهام برای نخستین بار در بورس تهران برای هفت نماد از صنایع خودرو، بانک، فلزات اساسی، معدنی، پتروشیمی و پالایشگاهی راه‌اندازی شد. ازجمله مزایای این ابزار که بر آن تاکید شده، پوشش ریسک بوده است. همچنین قرارداد آتی سبد سهام علاوه بر دارا بودن تمامی مزایای یک قرارداد آتی استاندارد از جمله خاصیت اهرمی، امکان کسب سود از نوسانات مثبت و منفی قیمت دارایی پایه، شفافیت قیمت و استاندارد بودن قراردادها، تضمین معاملات توسط اتاق پایاپای و تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری، امکان بهره‌مندی از مزایای خرید و فروش شاخص‌های بورسی را نیز برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند.

پوشش ریسک، کاهش هزینه معاملاتی و رفع محدودیت نقدشوندگی

احمد پویان‌فر، مدیرعامل شرکت مشاور معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام سرمایه‌گذاری ارزش‌پرداز آریان، راه‌اندازی ابزار آتی سبد سهام را یک اقدام بسیار مثبت برای توسعه بازار سرمایه دانست و گفت: به‌خصوص برای شرایط نزولی بازار که به دلیل عدم امکان فروش استقراضی، نمی‌توان از قدرت پیش‌بینی استفاده کرد، این ابزار بسیار مناسب است. استفاده از آتی سبد سهام علاوه‌بر پوشش ریسک پرتفولیوهای بزرگ، هزینه معاملاتی اصلاح ساختار پرتفولیو را هم‌ به طرز چشمگیری کاهش داده و همچنین محدودیت نقدشوندگی پرتفولیوهای بزرگ و با شناوری کم را هم برطرف می‌کند.

گزینه‌ای مناسب برای ریسک‌گریزان

علی صادقین، مدرس و پژوهشگر اقتصادی، با بیان اینکه قرارداد آتی سبد سهام مزایای بهره‌برداری از شرایط اقتصاد کلان و استفاده از تحلیل شاخص کل را فراهم می‌کند، اظهار داشت: درجه اهرمی معاملات و کاهش ریسک یک شرکت به‌خصوص در قالب تضمین قرارداد توسط اتاق پایاپای را می‌توان از مزایای دیگر این قراردادها عنوان کرد؛ البته تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری هم از مزیت‌های اصلی این نوع قراردادها در بازارهای بین‌المللی است.

به اعتقاد او، این ابزار در شرایط فعلی گزینه مناسبی برای سهامداران ریسک‌گریز بوده و می‌تواند بازدهی متناسب با بازده شاخص کل فراهم کند.

او همچنین تاکید کرد: ورود نقدینگی به بازار هم در صورت چشم‌انداز مثبت و به خصوص با کاهش سودهای بانکی از دلایل توجیه مناسب برای این سیاست است.

افزایش حجم و گردش معاملات و عمق بازار/ لزوم ایجاد تسهیلاتی برای بازار اولیه و تامین مالی

حمید میرمعینی، کارشناس بازار سرمایه، با اشاره به اینکه قراردادهای آتی سبد سهام به عنوان یکی از پرطرفدارترین و پرگردش‌ترین ابزارهای مشتقه بازارهای سهام است، اظهار داشت: این ابزار در راستای توسعه بورس اوراق بهادار و همچنین ایجاد ساز و کارهایی در جهت کنترل ریسک، راه اندازی شده که از جمله اهداف اصلی طراحی این ابزار، کنترل ریسک غیرسیستماتیک بازار سهام به نحوی است که سهامدار می‌تواند با اتخاذ موقعیت‌های خرید یا فروش در سررسیدی مشخص در آینده، دارایی پایه (سهام) خود را به لحاظ کسب بازده، پوشش ریسک کند و به نوعی ابزار امنیت سرمایه‌گذاری جدیدی برای خود ایجاد کند.

او ادامه داد: علاوه‌بر هدف پوشش ریسک برای سرمایه‌گذاران از طریق این ابزار، می‌توان به مزیت‌های دیگری از جمله پایین بودن هزینه‌های معاملاتی نسبت به معاملات سهام، کسب بازده متناسب با بازده شاخص صنعت سبد خریداری شده، پرداخت ۲۰ درصد قیمت قرارداد به عنوان وجه تضمین در زمان خرید قرارداد و به عبارتی استفاده از اهرم پنج برابری برای خرید سهام اشاره کرد.

میرمعینی تاکید کرد: انتظار می‌رود با ورود این ابزار به سامانه معاملات و فراگیرتر شدن آن، به لحاظ افزایش حجم معاملات و گردش معاملات شاهد افزایش عمق بازار باشیم و از طرفی معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام استفاده از توان تحلیلی و کارشناسی در ارزشگذاری سهام نیز افزایش پیدا می‌کند.

او با بیان اینکه این ابزار صرفا جهت افزایش جذابیت بازار ثانویه طراحی شده است، ابراز امیدواری کرد که برای بازار اولیه و تامین مالی هم تسهیلاتی به وجود آید که بنگاه‌های اقتصادی نهایت استفاده را از جذابیت و گردش معاملات در جهت تامین مالی طرح‌ها و پروژه‌های خود ببرند.

مدیریت نوسان قیمت سبد با کمک قرارداد آتی سبد سهام

فردین آقابزرگی، مدیرعامل کارگزاری بانک دی، در رابطه با ابزار جدید بورس گفت: تعهد فروشنده در سررسید مشخص به فروش سبد پایه مشخص به قیمتی تعیین شده و متقابلا تعهد خریدار به خرید سبد پایه به قیمت مشخص در سررسید تعیین شده می‌تواند میزان ریسک نوسان قیمت سبد یا شاخص صنعتی به خصوص را مدیریت کرده و به عبارتی نوسان قیمت سبد و شاخص به این شیوه مدیریت می‌شود.

او برخی از مزایای قرارداد آتی سبد سهام را ایجاد تنوع در ابزارهای مالی مورد معامله و در نتیجه افزایش حجم معاملات دانست.

معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام

مشاوره رایگان

برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.

• 02191004770
• [email protected]
• تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15

خانه / سرمایه گذاری و بورس / سرمایه گذاری در مسکن بهتر است یا بورس؟

سرمایه گذاری در مسکن بهتر است یا بورس؟

وقتی به فکر یه سرمایه گذاری سودمند هستید سوالاتی از قبیل سرمایه گذاری در بازار بورس بهتر است یا مسکن؟ و همچنین سرمایه گذاری در بورس بهتر است یا بانک؟ در ذهن شما مطرح می شود که به راحتی نمی توانید به نتیجه برسید که کدام بازار برای سرمایه گذاری بهتر است.

شناسایی بهترین گزینه برای سرمایه گذاری به اولویت های شخصیتی، سبک زندگی، ریسک پذیری و غیره بستگی دارد. در این مطلب قصد داریم بازار بورس را با بازار مسکن مقایسه کنیم و معایب و مزایای سرمایه گذاری در هر یک از آنها را شرح دهیم که به شما در انتخاب بهترین بازار کمک خواهد کرد.

جهت تصمیم گیری برای انتخاب بازار مناسب برای سرمایه گذاری از میان بازار مسکن و بازار سهام، پیش بینی زمان بندی امکان پذیر نیست. اما درک هر نوع سرمایه گذاری، کلید انتخاب بهترین استراتژی برای کمک به بیشتر شدن پول و ایجاد امنیت مالی است.

بازار مسکن در مقایسه با بازار سهام

وقتی شما در سهام سرمایه گذاری می کنید، در واقع بخشی از یک شرکت را می خرید. اگر یک شرکت ۱۰۰۰۰۰۰ سهام به فروش رسیده دارد و شما ۱۰۰۰۰ سهم را در اختیار دارید، در واقع ۱% از شرکت متعلق به شماست.

با رشد ارزش سهام آن شرکت، ارزش سهام شما نیز افزایش می یابد. هیئت مدیره شرکت که توسط سهامداران برای نظارت بر مدیریت انتخاب می شوند، تصمیم می گیرند که هر ساله چه مقدار از سود مجدداً سرمایه گذاری شود و چه مقدار از آن به صورت سود سهام نقدی پرداخت شود.

اما وقتی شما در ملک و مستغلات سرمایه گذاری می کنید، در واقع یک زمین یا ملک فیزیکی را خریداری می کنید. برخی از املاک به صورت ماهانه تا زمان تملک برای شما هزینه بر خواهند بود مانند یک زمین خالی که شما باید تا زمان فروش به یک پیمانکار، مالیات و هزینه نگهداری آن را پرداخت کنید.

برخی از املاک برای شما کسب درآمد دارند مانند یک آپارتمان، خانه های اجاره ای یا مراکز خرید، مستاجر به شما اجاره پرداخت می کند و در نهایت تفاوت این دو مقدار به عنوان سود برای شما باقی می ماند.

معایب و مزایای سرمایه گذاری در املاک

سرمایه گذاری در بازار بورس و مسکن دارای معایب و مزایای خود هستند که در این بخش از مقاله به بررسی معایب و مزایای سرمایه گذاری در املاک می پردازیم.

آیا بازار مسکن یک بازار مناسب برای سرمایه گذاری شماست؟ درک مزایا و معایب آن، کمک بزرگی در تصمیم گیری به شما خواهد کرد.

بررسی مزایای سرمایه گذاری در املاک

سرمایه گذاری در املاک اغلب بسیار راحت تر از بازار های دیگر برای طبقات متوسط و پایین است زیرا اطلاعات بیشتری در مورد آن دارند (در حالی که طبقات مرفه جامعه اغلب در مورد سهام، اوراق قرضه و دیگر اوراق بهادار در دوران کودکی و نوجوانی یاد می گیرند). به احتمال زیاد بیشتر بچه ها از والدین خود در مورد اهمیت “خرید خانه” شنیده اند. در نتیجه، تمایل بیشتری به خرید ملک نسبت به سایر گزینه های سرمایه گذاری دارند.

اجاره حاصل از یک ملک می تواند یک جریان نقدی ثابت و قابل اطمینان را به صورت ماهانه برای شما به همراه داشته باشد. بسیاری از سرمایه گذاری ها تنها در بلند مدت یا در هنگام فروش، نقدینگی شما را بهبود می بخشند.

فریب خوردن در سرمایه گذاری در املاک بسیار دشوارتر است زیرا شما می توانید به صورت فیزیکی نظارت کنید، ملک خود را بازرسی کنید، بررسی از سابقه ی مستاجران را انجام دهید و اطمینان حاصل کنید که ساختمان قبل از خرید شما وجود فیزیکی دارد و خود را بروز کنید. اما در ارتباط با سهام، شما باید به مدیریت و حسابرسان اعتماد کنید.

رهن گذاری (وام) در املاک بسیار مطمئن تر از استفاده از وام برای خرید سهام و سرمایه گذاری در بازار بورس است.

سرمایه گذاری در املاک به طور سنتی یک مانع فوق العاده در برابر تورم به منظور حفاظت در برابر کاهش توان خرید به دلار بوده است.

معایب سرمایه گذاری در املاک

در مقایسه با بازار بورس، املاک به تلاش بیشتری نیاز دارد.به عنوان مثال شما باید با تماس های تلفنی نیمه شب در مورد ترکیدن لوله فاضلاب حمام، نشت گاز، احتمال شکایت از یک طراحی غلط در ایوان و غیره دست و پنجه نرم کنید. حتی اگر یک مدیر املاک را برای رسیدگی به سرمایه گذاری املاک خود استخدام کنید، مدیریت سرمایه گذاری همچنان نیازمند جلسات و نظارت مداوم است.

اگر ملک شما خالی از سکنه باشد، ممکن است شما هزینه هایی را به صورت ماهانه متحمل شوید. شما همچنان باید مالیات، هزینه حفظ و نگهداری، قبوض مختلف، بیمه و غیره را پرداخت کنید. اگر نرخ خالی ماندن ملک به دلیل فاکتورهایی که از کنترل شما خارج هستند، بیشتر از حد معمول شود، به احتمال زیاد هر ماه مقدار زیادی پول را از دست خواهید داد.

به جز چند مورد استثنا، ارزش واقعی یک ملک به ندرت متناسب با تورم افزایش می یابد.

حتی اگر ارزش واقعی ملک افزایش نیابد، شما از پول حاصل از رهن گذاری یا وام سود می برید. به این صورت که فرض کنید یک ملک به ارزش ۳۰۰۰۰۰ دلار را خریداری کنید و ۶۰۰۰۰ دلار از پول خود را در آن سرمایه گذاری نمایید. حتی اگر تورم ۳% رشد کند، ارزش خانه به ۳۰۹۰۰۰ دلار خواهد رسید.

ارزش واقعی خانه شما تغییر نکرده است اما مقدار دلار لازم برای خرید آن بیشتر شده است. از آنجایی که شما تنها ۶۰۰۰۰ دلار سرمایه گذاری کرده اید، این به معنی بازگشت ۹۰۰۰ دلار به مقدار ۶۰۰۰۰ دلار اولیه شماست، %۱۵ بازگشت سود. با احتساب تورم %۳، %۱۲ بهره واقعی پیش از هزینه های مالکیت ملک خواهد بود. به همین دلیل است که سرمایه گذاری در املاک بسیار جذاب می باشد.

معایب و مزایای سرمایه گذاری در سهام

همانند املاک، سرمایه گذاری در بازار سهام نیز دارای معایب و مزایایی است که در ادامه مطلب به شرح کامل آن می پردازیم. برای اینکه به نتیجه صحیح در رابطه با اینکه بازار بورس بهتر است یا بازار مسکن باید سرمایه گذاران به مزایا و معایب این دو بازار اشراف کامل داشته باشند.

۶ مزیت سرمایه گذاری در بازار بورس

بیش از ۱۰۰ سال پژوهش اثبات کرده است که برخلاف تمام سقوط قیمت ها در بازار سهام، خرید سهام، سرمایه گذاری مجدد سود سهام و نگه داشتن آن ها برای طولانی مدت، بزرگ ترین منبع درآمد در طول تاریخ بوده است. هیچ چیز از لحاظ دارایی های دیگر، قابل مقایسه با مالیکت یک کسب و کار نیست و هنگامیکه سهام می خرید، در واقع بخشی از یک کسب و کار را خریداری می کنید.

برخلاف اداره ی یک کسب و کار کوچک، مالکیت بخشی از یک کسب و کار به واسطه ی خرید سهام در بازار بورس، دردسر کمتری داشته (به غیر از جستجو در مورد هر شرکت برای انجام یک سرمایه گذاری معقول). شما بدون نیاز به انجام کار خاصی، از سود شرکت منفعت می برید.

سهام باکیفیت نه تنها سالانه سود خود را افزایش می دهند بلکه سود سهام نقدی خود را نیز بهبود می بخشند. این بدان معنی است که شما با رشد درآمد شرکت، چک هایی با مبالغ بالاتر را دریافت خواهید کرد. و اگر به آن به عنوان یک سرمایه گذاری بلند مدت نگاه کنید و سود سهام را نیز مجدداً سرمایه گذاری کنید، پس از گذشت چند دهه، ثروت شما به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت.

برای شروع سرمایه گذاری در بازار بورس نیازی نیست که پول نقد هنگفتی در اختیار داشته باشید. در برخی از صندوق سرمایه گذاری مشترک یا سهام مجزا می توانید ماهانه تنها ۱۰۰ دلار را سرمایه گذاری کنید.

همچنین، برنامه های میکروسیوینگ متعددی وجود دارند که امکان سرمایه گذاری با مبلغی کمتر از ۲۵ دلار را فراهم می سازند. سرمایه گذاری در املاک به پول اولیه ی بیشتری نیاز دارد و همانطور که گفته شد هزینه ی نگهداری و تعمیرات نیز باید در نظر گرفته شود.

سرمایه گذاری در بازار سهام از نقدینگی بسیار بیشتری نسبت به املاک برخوردار است. در ساعات کاری بازار، شما می توانید کل سهام خود را در عرض چند ثانیه به فروش برسانید. اما برای فروش املاک باید چند روز، هفته یا ماه یا حتی سال در انتظار باشید تا یک خریدار برای ملک شما پیدا شود.

قرض گرفتن در سهام بسیار ساده تر از املاک است. اگر کارگزاری شما استقراض حاشیه ای را تایید کرده باشد در صورتیکه سرمایه گذار پول کافی برای خرید سهام را نداشته باشد، پول خرید سهام را پرداخت می نماید و آن مبلغ به عنوان بدهی برای سهام شما در نظر گرفته می شود و شما باید سود آن را پرداخت کنید که معمولاً درصد کمی است.

۳ مورد از معایب سرمایه گذاری در بازار سهام

اگرچه به اثبات رسیده است که سرمایه گذاری در بازار سهام در طولانی مدت موجب افزایش دارایی می شود اما بسیاری از سرمایه گذاران بیش از حد هیجانی و شتاب زده عمل می کنند. به همین دلیل در نهایت بنا بر فاکتورهای روانشناختی، پول زیادی را از دست خواهند داد.

در زمان بحران اعتباری در سال های ۲۰۰۷-۲۰۰۹، مشاوران مشهور مالی به مردم توصیه می کردند که سهام خود را بفروشند در حالی که باید در آن زمان سهام می خریدند.

قیمت سهام می تواند دستخوش نوسانات شدید در کوتاه مدت شود. سهام ۴۰ دلاری شما ممکن است به ۱۰ دلار یا ۸۰ دلار رسد. اگر دلیل خرید سهام یک شرکت خاص را می دانید، این نوسانات نباید شما را مضطرب کند. شما می توانید از این فرصت برای خرید سهام بیشتر استفاده کنید.

اگر فکر می کنید که سهام سقوط کرده است شما می توانید سهام خود را بفروش برسانید و یا اقدام به خرید سهام بیشتری کنید و اگر سهام با ارزش خود را برای بلند مدت نگه دارید، این نوسانات در نهایت هموار خواهند شد. اما اگر به دنبال کسب درآمد سریع هستید، نوسانات در بازار سهام به ضرر شما عمل خواهند کرد.

اگر در سهام شرکت هایی سرمایه گذاری کنید که جای نوآوری و رشد زیادی ندارند، در یک بازه ی ده ساله به نظر نمی رسد که ارزش سهام شما رشد چشمگیری داشته باشند.

با این وجود، این اغلب توهمی بیش نیست زیرا نمودارها مهم ترین محرک بلندمدت ارزش برای سرمایه گذاران نمی باشند. اگر از پول نقدی که هر شرکت به عنوان سود سهام برای شما ارسال می کند برای سرمایه گذاری مجدد استفاده کنید، با گذشت زمان سهام بیشتری در اختیار خواهید داشت که سود سهام بیشتری را برای شما به وجود خواهد آورد.

سرمایه گذاری در بازار بورس بهتر است یا املاک

هم سرمایه گذاری در بازار سهام و هم در املاک می تواند در بلندمدت سود مالی برای شما به همراه داشته باشد و در هر دو سرمایه گذاری ریسک وجود دارد. وقتی استراتژی سرمایه گذاری درست متناسب با خود را انتخاب کنید، بهترین راه حل برای مقابله با آن ریسک ضمن بهره گیری از سودهای بالقوه موجود، تنوع بخشی تا حد امکان است.

Compatible data.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

• Pina & Associates Insurance
• Payment at Contingency
• Amount of Payment

Two Most-Cited Reason

Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.

ارزش ذاتی و حاشیه ایمنی دو اصل ساده سرمایه گذاری ارزشی

حامد هدائی - اقتصاددان رفتاری ما معمولا از سرمایه گذای در شرکت هایی که بدهی شان در مقایسه با خالص ارزش شرکت بالا است، خود داری می کنیم. این حاشیه ایمنی در شرایط سخت اقتصادی مانند رکود، بقای شرکت را بیمه می کند. همه ما افرادی را می شناسیم که به اعتبار وثیقه منزل مسکونی شان، حداکثر وام ممکن را می گیرند، بدهی شان را به سقف می رسانند و همواره در انتظار چک حقوق بعدی شان هستند. همچین افرادی را می شناسیم که ذخیره ای برای روز مبادا نگه می دارند تا از دشواری های زندگی به سلامت عبور کنند. کسی که تماما زیر قرض است، اگر کارش را از دست بدهد، خانه اش را هم از دست می دهد. کسی که ذخیره ای نگه داشته، می تواند تا یافتن کار جدید دوام بیاورد. همین موضوع برای شرکت ها هم صدق می کند. شرکتی که بدهی فراوان دارد و عایداتش به سختی هزینه های بهره را جبران می کند، از شرکتی که کمی وجه نقدر در ترازنامه اش کنار گذاشته است، سرمایه گذاری پرریسک تری به شمار می آید. همه این ها به داشتن یک حاشیه ایمنی مربوط می شود که هنگام سختی و دشواری شما را حفظ کند. مشکلات قطعا به سراغ افراد و شرکت ها می آیند. یکی دیگر از معایب بدهی زیاد برای شرکت ها و افراد این است که آنها مجبور می شوند که بخشی از کنترل امور خود را به دست بستانکار بدهند. وام گرفتن هنگام رونق ساده است. هنگام سختی و هنگامی که واقعا پولتان را لازم دارید، بانک تماس می گیرد و طلبش را مطالبه می کند. شرکتی که برای تامین هزینه هایش وام می گیرد یا شخصی که وام می گیرد تا در جایی سرمایه گذاری کند، هر دو این اختیار را به دیگری می دهند تا پایان بازی را او تعیین کند. یکی دیگر از حاشیه ایمنی متنوع سازی است. داشتن سبد متنوع از سهام هم از نظر تعداد سهام و هم از نظر تنوع سرمایه گذاری درصنایع مختلف حاشیه امن سرمایه گذاری را بالا می برد. گاهی یک سهم یا یک صنعت خاص دچار مشکل می شود. پیش بینی چنین شرایطی دشوار است. بالاخره روزی اتفاق می افتد. به این شرایط دشوار رویداد غیر منتظره منفی می گویند. حادثه رخ می دهد و هر اندازه هم از پیش برنامه ریزی کنیم نمی توانیم خود را از وقوع آن ها ایمن گردانیم. اگر این کار ممکن بود، آنگاه اول هر سال دو سهمی که فکر می کردیم بهترین های آن سال باشند را می خریدیم. اگر می توانستیم این کار را با موفقیت و مستمرا انجام دهیم، نمودار سود سرمایه گذاری مان از حاشیه صفحه بیرون می زد. فقط کافی بود دارایی مان را روی آن شرط ببندیم. اما برخی کارها در عمل دشوارتر از این هستند. در هر سال، هر سبد سهام تعدادی برنده و تعدادی بازنده دارد و تقریبا غیر ممکن است که همه بازنده ها را از سبدمان بیرون کنیم. مهم این ست معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام که سبدمان بیشتر سهام برنده و کمتر سهام بازنده داشته باشد. این مفهوم کمی شبیه کار شرکت های بیمه است. شرکت های بیمه تلاش می کنند تا خطرهای احتمالی را شناسایی کنند، اما می دانند که هرگز نمی توانند ۱۰۰ درصد موارد را درست پیش بینی کنند. اگر شرکت بیمه ای فقط یک قرارداد بیمه در سال منعقد می کرد و از خوش اقبالی آن بیمه گذار تا پایان سال هیچ ادعایی نداشت، آنگاه این شرکت در آن سال بسیار موفق بود. اما اگر همان یک بیمه گذار تصادف می کرد، در این صورت شرکت بیمه شدیدا دچار مشکل می شد. به همین خاطر است که شرکت های بیمه قراردادهای متعددی منعقد می کنند. آن ها می خواهند به متوسط نرخ حادثه ای برسند که معیارهایشان پیش بینی می کند. همین هدف در مورد سهام هم وجود دارد. سرمایه گذار تلاش می کند در سهم هایی سرمایه گذاری کند که شانس زیان کمتری داشته باشند، اما ممکن است به بداقبالی هم دچار شود. با متنوع سازی، خود را در مقابل زیان اقلیت سهم هایش بیمه می کند، چنین زیانی تاثیر زیادی بر کل ثروت وی دارد. چه قدر تنوع لازم است؟ پاسخ این سوال به آستانه تحمل ریسک سرمایه گذار بستگی دارد. حداقل تعداد سهام یک سبد حدود ۱۰ سهم است. برخی سرمایه گذاران ممکن است ۵۰ یا حتی ۱۰۰ سهم را مطابق معیارهای خود انتخاب کنند. باید از خود بپرسید: اگر یکی از سهام من ورشکسته شود، آیا می توانم آن را فراموش کنم و از کنارش بگذرم؟ آخرین و شاید بزرگترین مزیت حاشیه ایمنی این است که به سرمایه گذار اجازه می دهد که مخالف جریان حرکت کند. سرمایه گذاری بر خلاف جریان اکثریت ساده نیست. همه ما از آن چه در روزنامه ها می خوانیم، در تلویزیون می بینیم یا از دوستان و متخصصان می شنویم، اثر می پذیریم. بهترین وقت خرید سهام موقع ارزانی است. اما هنگامی که سهم ها کمترین قیمت ها را دارند، معمولا دلایل زیادی برای نخریدن آنها وجود دارد. بر اساس اصول سرمایه گذاری ارزشی، اگر سهامی ارزان باشدآن را می خرید. باید تمام سر و صدا و هیاهوی اطراف را فراموش کنید و از حراج سهام بهره ببرید. عکس این هم درست است. وقتی سهم ها دردانه می شوند، وقتی قیمت سهام از ارزش ذاتی آن بالاتر می رود و هیچ حاشیه ایمنی وجود ندارد، آن را می فروشید. به احتمال قریب به یقین موقعی می فروشید که بقیه در حال خرید هستند. جای نگرانی نیست. این همان کاری است که سرمایه گذار موفق باید انجام دهد. دو اصل معایب تنوع بخشی بالا در سبد سهام ساده سرمایه گذاری ارزشی، یعنی ارزش ذاتی و حاشیه ایمنی، به شما شجاعت و اطمینان می دهد که خرید موقع رکود و فروش موقع رونق کار درستی است.

مهدی نظیفی- تحلیل‌گر اقتصادی– بی‌توجهی دولت‌ها به تبعات اتخاذ سیاست‌های اشتباه اقتصادی و غفلت از آثار وخیم آن بر مردم یکی از نشانه‌های دولتهایی‌ست که اتکا نداشتن به اکثریت مردم و فاقد مسئولیت بودن آنها برجسته است. جمعیت۲۵میلیونی دچار فقر مطلق [بیشتر]

🔷مقالات آموزشي بورس >>همه چیز درباره مزایا و معایب صندوقهای سرمایه گذاری بورسی>درآمد ثابت، قابل معامله(ETF)، محدود، نامحدود ومشترک

وب سایت بورس نگار - صندوق‌های سرمایه‌گذاري نهادهاي مالي‌ای هستند که فعاليت اصلي آنها سرمايه‌گذاري در اوراق بهادار است و مالكان آن به نسبت سرمايه‌گذاري خود، در سود و زيان صندوق شريكند. این صندوق‌ها وجوه مردم را جمع‌آوری کرده و در سبدهای سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار متفاوت سرمایه‌گذاری می‌کنند. به این ترتیب این صندوق‌ها با گرد آوردن سرمایه‌گذاران کوچک از مزایای سرمایه‌گذاری در مقیاس بزرگ بهره می‌گیرند. در این گزارش انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مزایا و معایب این شکل از سرمایه‌گذاری را بررسی می‌شود.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری که از سال 1386 در ایران رواج یافتند؛ نوعی نهاد سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند كه با فروش سهام، وجوهی را به‌دست آورده و بر اساس هدف صندوق، در تركیبی از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق مشارکت، ابزارهای كوتاه‌مدت بازار پول و سایر دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌كنند. با توجه به حضور مدیران و تحلیلگران حرفه‌ای در این صندوق‌ها این شکل از سرمایه‌گذاری برای معامله‌گران ریسک‌گریز یا بی‌تجربه جذابیت ویژه‌ای دارند.

انواع صندوق‌ها
در یک تقسیم‌بندی کلی صندوق‌های سرمایه‌گذاری به سه دسته صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سبد ثابت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود و صندوق‌های سرمایه‌گذاری نامحدود تقسیم می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سبد ثابت در طول فعالیت خود دارای یک پرتفوی ثابت از دارایی‌های مالی و اوراق بهادار هستند. در حالی که دو دسته دیگر بنا‌به‌نظر مدیران صندوق‌ها دارایی‌های سبد خود را تغییر می‌دهند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود ، تعداد واحدهای مشخصی دارند و بدون امکان بازخرید عموما واحدی را باطل یا صادر نمی‌کنند و صرفا واحدهای آنها میان سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شود.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری نامحدود اما به صدور و ابطال واحدها می‌پردازند و خریداران قادرند از خود صندوق واحدهای سرمایه‌گذاری خریداری کنند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که عموم صندوق‌های سرمایه‌گذاری کشور از این نوع هستند، نوعی صندوق سرمایه‌گذاری نامحدود محسوب می‌شوند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به سه دسته صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام، صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط تقسیم می‌شوند.

صندوق سرمایه‌گذاری در سهام
این نوع صندوق‌ها بر حسب اندازه به دو گروه کوچک مقیاس و بزرگ مقیاس تقسیم می‌شوند. در صندوق‌های کوچک مقیاس تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری قابل انتشار حداقل 5 هزار واحد و حداکثر 50 هزار واحد و در نوع بزرگ مقیاس این ارقام بین 50 هزار و 500 هزار واحد قرار دارند.

واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها به دو نوع واحد سرمایه‌گذاری ممتاز (غیر‌قابل ابطال، قابل انتقال به غیر و دارای حق حضور و رای در مجمع) و واحد سرمایه‌گذاری عادی (قابل ابطال، غیر قابل انتقال و بدون حق حضور و رای در مجمع) تقسیم می‌شوند.

در بازار سرمایه ایران حداقل ٧٠ درصد از دارایی‌های صندوق باید در سهام پذیرفته‌شده در بورس یا بازار اول فرابورس سرمایه‌گذاری ‌شوند.

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت
پرتفوی این صندوق‌ها از دارایی‌های مالی با درآمد ثابت تشکیل شده‌اند. این صندوق‌ها با فروش واحدهای سرمایه‌گذاری این وجوه را در اوراق مشارکت(دولتی، نهادهای عمومی غیر‌دولتی و شرکت‌های سهامی عام) سرمایه‌گذاری می‌کنند. این شرکت‌ها قادرند با سرمایه‌گذاری در انواع متفاوتی از اوراق مشارکت بازدهی بیش از بازده اوراق مشارکت دولتی برای سرمایه‌گذاران خود ایجاد کنند.
طبق قوانین بازار سرمایه در ایران صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت باید حداقل ٧٠ درصد از دارایی‌های خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری مختلط
این صندوق‌ها ترکیبی از اوراق با درآمد ثابت و سهام شرکت‌های بورسی و فرابورسی را در پرتفوی خود دارند. طبق قوانین باید حداقل ٤٠ درصد و حداکثر ٦٠ درصد از دارایی‌های صندوق در سهام پذیرفته‌شده در بورس یا بازار اول فرابورس سرمایه‌گذاری شوند.

صندوق قابل معامله (ETF)
صندوق‌های قابل معامله در بورس همچون سهام عادی در بورس قابلیت معامله دارند. صندوق‌های قابل معامله ویژگی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود را توامان دارا هستند به این معنا که می‌توانند همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک بر اساس خالص ارزش دارایی‌‌هایشان قیمت‌گذاری شده و بر اساس این قیمت در روز معامله شوند و از طرفی همچون صندوق‌های محدود، به قیمت‌هایی بالاتر یا پایین‌تر از خالص ارزش دارایی‌شان معامله شوند. همچنین می‌توان به‌عنوان یکی از مزیت‌های این صندوق‌ها به ارزان بودن نسبی آنها اشاره کرد.

مزایای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
مدیریت حرفه‌ای: حضور مشاوران حرفه‌ای در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، انجام تحقیقات و در اختیار داشتن اطلاعات از مزایای مدیریت حرفه‌ای صندوق‌ها هستند. به این ترتیب وجود کارشناسان و تحلیلگران تمام‌وقت بورس، فقدان اطلاعات سرمایه‌گذاران بی‌تجربه را جبران می‌کند. به همین دلیل برخی از سرمایه‌گذاران کم‌تجربه، سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها را ترجیح می‌دهند.

تنوع سرمایه‌گذاری و کاهش ریسک: سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار گوناگون ریسک کلی سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. سرمایه‌گذار صندوق با پرداخت مبلغی قادر است چنین سبدی را خریداری کند و مخاطرات سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس را کاهش دهد.

نقدشوندگی: بر اساس مقررات صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، این صندوق‌ها آماده صدور یا بازخرید واحدهای صندوق هستند. سرمایه‌گذاران در این وضعیت بر اساس خالص ارزش روز دارایی‌های صندوق، پس از کسر هزینه‌هایی قادر به تبدیل سریع اوراق خود به وجه نقد هستند، در نتیجه میزان نقد‌شوندگی این اوراق بیش از سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس است. این در حالی است که در بورس احتمال توقف طولانی یک نماد و تشکیل صفوف طولانی فروش، امکان نقد‌شوندگی سریع را دشوار می‌کند، در نتیجه وجود تضمین همیشگی خرید سرعت نقد‌شوندگی را در این صندوق‌ها بسیار بالا می‌برد.
صرفه‌جویی در مقیاس، کاهش هزینه معاملات: بر این اساس که گردآمدن گروه بزرگی از سرمایه‌گذاران باعث کاهش هزینه تحلیل، تحقیق و همچنین هزینه انجام معاملات می‌شود (به‌عنوان نمونه کاهش هزینه خرید و فروش در بلوک‌های بزرگ)، صرفه‌جویی در مقیاس را می‌توان به‌عنوان نتیجه استفاده از صندوق‌های سرمایه‌گذاری ذکر کرد.

معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
یکی از معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری، هزینه‌هایی است که جهت اداره صندوق پرداخت می‌شوند و طبعا در صورتی که سرمایه‌گذار تصمیم می‌گرفت مستقیما معامله کند، از پرداخت آنها معاف می‌بود. در عین حال گرچه سهامداران حق انتخاب نوع صندوق سرمایه‌گذاری را در اختیار دارند، درباره انتخاب سهام اختیاری ندارند و این امر بر عهده مدیران صندوق است. از طرفی اگر سهامداران به شکل مستقیم سهم شرکتی را خریداری کنند، حق حضور در مجمع و تصمیم‌گیری پیرامون برخی امور شرکت‌های سهامی را دارند و این در حالی است که سهامدار صندوق از چنین حقی برخوردار نیست و صرفا در صورت داشتن واحد سرمایه‌گذاری ممتاز قادر به شرکت در مجمع صندوق سرمایه‌گذاری است.

نرخ بازدهی صندوق
نرخ بازدهی صندوق بر اساس چنین محاسبه‌ای به‌دست می‌آید:
افزایش یا کاهش خالص ارزش دارایی‌ها به‌علاوه سود سرمایه‌ای و سود سهام توزیع‌شده توسط صندوق تقسیم بر خالص ارزش دارایی‌های صندوق
(NAV1 - NAV0 + Income and capital gain distributions)/ NAV0

>>تکمیلی : سازوکار صندوقهای ETF و تفاوت آنها با شرکتهای سرمایه گذاری وهلدینگ

صندوقهای ETF یکی از ابزارهای سرمایه‌گذاری مشاع است که در کنار صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (Open-end/ mutual fund)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسته (Closed-end fund) و شرکت‌های سرمایه‌گذاری، به دارندگان واحدهای سرمایه‌گذاری (یا سهام در مورد شرکت سرمایه‌گذاری) امکان می‌دهد به‌صورت مشاع و متناسب با تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری خود، مالک سبدی از دارایی‌های عمدتا مالی باشند. آنچه ETF را از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک متمایز می‌کند این است که ورود یا خروج سرمایه گذاران، در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک صرفا از طریق صدور و ابطال واحدهای سرمایه‌گذاری است، درحالیکه در ETF (و همین‌طور شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته) ورود و خروج سرمایه‌گذاران صرفا از طریق خرید و فروش واحدهای سرمایه‌گذاری در بازار امکان‌پذیر است. در مقابل، آنچه ETF را از شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته متمایز می‌کند این است که مشابه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، از طریق یک سازوکار مشخص، ارزش هر واحد سرمایه‌گذاری عینا معادل ارزش دارایی‌های موجود در سبد صندوق است. توضیح اینکه در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته، ممکن است فشار عرضه و تقاضا بگونه‌ای باشد که قیمت هر سهم یا واحد شرکت سرمایه‌گذاری یا صندوق بسته از ارزش دارایی‌های موجودر در سبد آن فاصله قابل‌توجهی بگیرد. بعنوان مثال، آنچه بصورت سنتی در بورس تهران مشاهده می‌شود این است که قیمت هر سهم شرکت سرمایه‌گذاری حدودا بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کمتر از ارزش دارایی‌های موجود در سبد آن است (که از آن با عنوان NAV یاد می‌شود). این فاصله با هجوم سرمایه‌گذاران در ماه‌های اخیر به بورس، بسیار کاهش یافته و در مواردی، بسیار بیش از ارزش دارایی‌های سبد قیمت‌گذاری شده است. بنابراین، در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته سازوکاری برای نزدیک نگه داشتن قیمت و NAV وجود ندارد. در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، از آنجا که امکان معامله واحدهای صندوق در بازار وجود ندارد، این موضوع کاملا منتفی است. اما در ETF‌ها، نهادهایی توسط عنوان بازارگردان یا AP (Authorized participant) وجود دارند که درصورتیکه قیمت بیش از NAV باشد، با خرید و افزایش دادن دارایی‌های موجود در صندوق، اقدام به صدور واحد صندوق و فروش آن در بازار می‌کنند تا به این ترتیب، عرضه واحد صندوق افزایش و قیمت آن کاهش پیدا کرده و به NAV نزدیک شود. برعکس، اگر قیمت کمتر از NAV باشد، بازارگردان با خرید واحدهای صندوق از بازار آنها را ابطال می‌کند و متناسب با آن نیز، بخشی از دارایی‌های صندوق را در بازار می‌فروشد. به این ترتیب، بازارگردان از طریق «قبض و بسط» مداوم صندوق، تلاش می‌کند قیمت و NAV آن را نزدیک به هم نگه دارد. ناگفته پیداست که این قبض و بسط مداوم، مستلزم وجود دارایی‌های بسیار نقدشونده در صندوق است که در بخش بعدی به چالش‌های ناشی از آن اشاره خواهد شد.

براساس اطلاعات موجود، در ساختار پیشنهادی دولت چنین ترتیباتی پیش‌بینی نشده است و نقش بازارگردان صرفا مشابه سایر سهام موجود در بازار، خرید و فروش و ایجاد نقدشوندگی به میزان تعهد خود (۵درصد) است و بنابراین، یکی از تفاوت‌های اساسی ساختار پیشنهادی با ETF عدم امکان قبض و بسط صندوق و خرید و فروش دارایی‌های تحت کنترل آن توسط بازارگردان است.

تفاوت مهم دیگری که ساختار پیشنهادی دولت با مفهوم ETF دارد، این است که اصولا ساختار ETF بر مبنای سرمایه‌گذاری و نه بنگاه‌داری طراحی شده است. به عبارت دیگر، در ETF‌های رایج معمولا درصد سهامی که از یک شرکت در سبد ETF وجود دارد بسیار ناچیز بوده و بنابراین، موضوع مداخله در مدیریت آن شرکت و سازوکارهای حکمرانی موضوعیت پیدا نمی‌کند. به همین دلیل، اصولا ETF با هدف بنگاه‌داری و اعمال حاکمیت شرکتی بر شرکت‌های سرمایه‌پذیر طراحی نشده است. لازم به ذکر است که حتی در بزرگ‌ترین نهادهای مدیریت دارایی جهان همچون BlackRock و VanGuard هم که هریک به تنهایی حدود هزار صندوق مختلف ETF و mutual fund را مدیریت می‌کنند، جمع درصد مالکیت همه این صندوق‌ها در شرکت‌های سرمایه‌پذیر تقریبا در همه موارد زیر ۱۰ درصد است. به‌علاوه، هریک از این شرکت‌ها، اعمال حکمرانی بر سهام کلیه صندوق‌های تحت مدیریت خود را تجمیع کرده و نظامات گسترده‌ای برای اعمال حکمرانی شرکتی بر شرکت‌های سرمایه‌پذیر تدوین کرده‌اند که با این حال، چالش‌های مربوط به آن یکی از مباحث داغ حکمرانی در پژوهش‌های مالی است. بنابراین، آنچه در ایران قرار است در قالب اعمال حکمرانی از طریق ETF بر مجموعه‌ای از بنگاه‌های بزرگ اعمال شود، در بازارهای بین‌المللی مرسوم نبوده و در ادامه به چالش‌های ناشی از آن پرداخته خواهد شد.

در یک جمع‌بندی می‌توان گفت، اولا ساختار پیشنهادی، برخلاف ETF سازوکاری برای قبض و بسط صندوق و نزدیک نگه داشتن قیمت و NAV آن ندارد و حتی در صورت وجود این سازوکار، ماهیت بلوکی، متمرکز و غیرنقدشونده دارایی‌های آن، امکان خرید و فروش پیوسته را از آن سلب کرده است. ثانیا، ساختار ETF برای بنگاه‌داری یا اعمال حاکمیت بر بنگاه‌های سرمایه‌پذیر طراحی نشده و برخلاف ساختار پیشنهادی دولت، انتظار نمی‌رود در مدیریت بنگاه‌ها و انتخاب اعضای هیات‌مدیره و سایر شئون حکمرانی مداخله جدی داشته باشد. این دو ویژگی، یعنی عدم امکان قبض و بسط سریع و بنگاه‌داری، ساختار پیشنهادی دولت را بسیار شبیه به هلدینگ‌ها (و تا حدی شرکت‌های سرمایه‌گذاری) می‌کند که صرفا از طریق افزایش و کاهش سرمایه که پروسه‌ای پیچیده و زمانبر است امکان قبض و بسط دارند و به‌علاوه، فلسفه وجودی هلدینگ‌ها همان بنگاه‌داری است. اما طبعا دولت ترجیح داده به جای ایجاد هلدینگ و شرکت سرمایه‌گذاری، ساختار پیشنهادی خود را تحت عنوان ETF معرفی کند، زیرا اولا پیچیدگی‌های حاکم بر ایجاد شرکت‌های دولتی و انتقال دارایی‌های دولت به آنها و . را نخواهد داشت و ثانیا، هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری همانند سایر شرکت‌های سهامی، نظام حکمرانی خود را باید متناسب با قانون تجارت و اصول منبعث از آن مانند برابر بودن حق‌رای سهامداران و . تنظیم کند. نامگذاری ساختار پیشنهادی با عنوان ETF عملا به دولت اجازه داده خارج از محدودیت‌های قانون تجارت و آن‌گونه که خود صلاح می‌داند، نظام حکمرانی آن را طراحی کند.