عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) چیست؟ | چگونه در عرضه اولیه توکن بخریم؟

مجله افیکس کار: عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) روشی برای جمع آوری وجوه لازم سرمایه گذاری با استفاده از فروش ارزهای دیجیتال است. استفاده از آن در پروژه هایی که هنوز پلت فرم ، محصول یا خدمات بلاکچین خود را به طور کامل توسعه نداده اند بیشترین کاربرد را دارد. پرداخت آن معمولاً با بیت کوین یا اتریوم انجام می شود ، اما در برخی موارد ، ارز فیات نیز پذیرفته می شود.

سرمایه گذاران در پیشنهادهای مزایده عرضه اولیه کوین موردنظر شرکت می‌کنند با امید اینکه شرکت موفق خواهد بود، تقاضا را به اجرا در می‌آورد و باعث می‌شود تا توکن ها افزایش یابد. به عبارت دیگر ، آنها امیدوارند که بازخورد خوبی کسب کنند

سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می توانند از این پیشنهاد استفاده کنند. و با خرید رمز ارز از طریق ICO توکن جدید صادر شده توسط شرکت را دریافت کنند. این توکن ممکن است در استفاده از محصول یا خدماتی که شرکت ارائه می دهد، مفید واقع شود. یا فقط نمایانگر سهمی در شرکت یا پروژه باشد.

عرضه اولیه رمزارز (ICO)

هنگامیکه یک شرکت یا استارت آپ مرتبط با کریپتوکارنسی قصد دارد، از طریق عرضه اولیه ارز دیجیتال (Initial Coin Offering) اقدام به افزایش پول خود نماید. معمولاً یک وایت پیپر ایجاد می‌کند. که در آن مشخص می شود پروژه در چه زمینه ای است. چه مقدار زمان و چه مقدار پول نیاز دارد. چه مقدار توکن از بنیانگذاران قرار است نگهداری کند. چه نوع وجهی پذیرفته می شود. و کمپین ICO چه مدت ادامه دارد.

در طول کمپین ICO، علاقه مندان و حامیان پروژه برخی از توکن‌های پروژه را با ارز فیات یا دیجیتال خریداری می کنند. از این رمزارزها به عنوان توکن به خریداران داده می شود. و مشابه سهام شرکتی است که در جریان عرضه سهام، به سرمایه گذاران فروخته شده است.

اگر پول جمع آوری شده حداقل بودجه مورد نیاز شرکت را تأمین نکند، ممکن است پول به پشتیبانان برگردانده شود. در این مرحله، ICO ناموفق ارزیابی می شود. در صورت تأمین نیازهای مالی در بازه زمانی مشخص شده، پول جمع شده برای پیگیری اهداف پروژه هزینه می شود.

توضیحات بیشتر

سرمایه گذارانی که قصد خرید ICO را دارند، ابتدا باید بطور گسترده تری با فضای ارزهای دیجیتال آشنایی پیدا کنند. در مورد اغلب ICO ها، سرمایه گذاران باید با ارزهای دیجیتال موجود، اقدام به خرید توکن نمایند.

این بدان معناست که یک سرمایه گذار باید از پیش، یک کیف پول ارزدیجیتال برای رمزارزی مانند اتریوم یا بیت کوین داشته باشد. و همچنین یک کیف پول برای توکن مورد نظر نیز ایجاد کند.

چگونه می توان در یک ICO شرکت کرد؟

هیچ دستورالعمل خاصی برای آگاهی از آخرین ICOها وجود ندارد. بهترین کاری که عرضه اولیه کوین یا توکن ICO یک سرمایه گذار علاقه مند می تواند انجام دهد، پیگیری پروژه های جدید بصورت آنلاین است. ICOها به دفعات اطلاع رسانی می‌شوند و مکانهای آنلاین زیادی وجود دارد که سرمایه‌گذاران به صورت آنلاین برای بحث و مذاکره در خصوص فرصت جدید گرد هم می‌آیند. سایتهای اختصاصی وجود دارد که ICO ها را جمع می کنند. و به سرمایه گذاران این امکان را می دهد تا از ICO های جدید با خبر شوند. و پیشنهادات مختلف را با یکدیگر مقایسه کنند.

تفاوت عرضه اولیه ارز دیجیتال با سهام عمومی

برای شرکت های سنتی، چند روش برای جمع آوری بودجه لازم برای توسعه و گسترش وجود دارد. یک شرکت می تواند اقدام به آغاز فعالیت های کوچک کند و همانطور که سود انجام این کارها اجازه می دهد، رشد نماید و فقط در مالکیت صاحبان شرکت باقی بماند.

با این وجود، این بدان معناست که ممکن است مدت زیادی برای تأمین بودجه منظر بمانند. متناوباً، شرکت ها می توانند برای پشتیبانی زودهنگام سرمایه گذاران خارجی به آنها وعده سود در کوتاه مدت دهند، اما معمولاً با فروش بخشی از سهام مالکیت، از آنها دعوت به سرمایه‌گذاری می کنند. روش دیگر عمومی شدن است، با فروش سهام از طریق عرضه اولیه عمومی IPO، از سرمایه گذاران وجوه شخصی دریافت می کنند.

در حالیکه IPO صرفاً با سرمایه‌گذاران معامله می کنند، ICOها ممکن است با حامیانی که مایل به سرمایه‌گذاری در یک پروژه جدید هستند سروکار داشته باشد. دقیقاً مانند یک رویداد تأمین مالی جمعی. اما ICOها با تأمین مالی جمعی تفاوت دارند زیرا حامیان ICO با توجه به بازگشت احتمالی سرمایه خود، انگیزه می عرضه اولیه کوین یا توکن ICO گیرند. در حالیکه بودجه جمع آوری شده در کمپین های تأمین مالی جمعی اساساً کمک مالی است. به همین دلایل، ICO به عنوان “فروش جمعی” شناخته می شود.

معنی Crowdfunding، به صورت تحت اللفظی، تامین مالی جمعی است. این فرآیند تامین بودجه یک پروژه با جمع آوری مبالغ اندک از تعداد زیادی از سرمایه گذاران است. کرادفاندینگ برای استارتاپ ها یک روش معمول جذب سرمایه بود. و عرضه اولیه کوین یا توکن ICO اغلب مخترعان، کارآفرینان، موسیقیدانان، فیلمسازان، هنرمندان و موسسات خیریه نیز از این روش استفاده می‌کنند.

همچنین، ICO حداقل دو تفاوت مهم ساختاری با IPO دارد.

اول اینکه ICOها تا حد زیادی رگوله نشده هستند، یعنی سازمان‌های دولتی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار(SEC) بر آنها نظارت نمی کنند. دوم، ICO به دلیل غیرمتمرکز بودن و عدم وجود رگولاتوری نسبت به IPOها ساختار بازتری دارند.

ICOها می توانند به روش های مختلفی ساخته شوند.

در برخی موارد، یک شرکت برای بودجه خود هدف یا محدودیت خاصی تعیین می کند، به این معنی که هر توکن فروخته شده در ICO دارای قیمت از پیش تعیین شده است و کل عرضه توکن ثابت است.

در موارد دیگر، عرضه ثابت از توکن‌های ICO و اما یک هدف بودجه سازی پویا وجود دارد، این یعنی توزیع توکن‌ها در میان سرمایه گذاران به وجوه دریافت شده بستگی دارد. (برای مثال، هرچه کل وجوه دریافتی ICO بیشتر، قیمت توکن بیشتر خواهد شد)

هنوز هم، سایرین یک عرضه توکن پویا دارند که با توجه به میزان بودجه دریافتی، میزان آن تعیین می شود. در این موارد، قیمت یک توکن ثابت است، اما در تعداد توکن ها محدودیتی وجود ندارد (صرفه جویی در پارامترهایی مانند طول ICO).

در زیر این انواع مختلف ICO نشان داده شده است.

انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO

مزایا و معایب عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO)

در یک عرضه عمومی IPO، یک سرمایه‌گذار در ازای سرمایه‌گذاری خود، سهام یک شرکت را دریافت می کند. در مورد ICO، در واقه هیچ سهامی وجود ندارد. در عوض، شرکت‌ها برای جمع آوری بودجه از طریق ICO بلاکچینی معادل یک سهم یعنی یک توکن را فراهم می کنند. در اغلب موارد، سرمایه گذاران یکی از توکن‌های رایج موجود، مانند بیت کوین یا اتریوم پرداخت می‌کنند. و در ازای آن تعداد متناسبی از توکن های جدید دریافت می کنند.

لازم به ذکر است که راه‌اندازی یک ICO به منظور ایجاد توکن ها برای یک شرکت بسیار آسان است. خدمات آنلاینی وجود دارد که در عرض چند ثانیه امکان تولید رمزارز را فراهم می کند. سرمایه گذاران باید تفاوت بین سهام و رمزارزها را در نظر بگیرند. یک توکن هیچ ارزش ذاتی یا ضمانت قانونی ندارد. مدیران ICO با توجه به شرایط ICO توکن تولید، دریافت. و سپس با انتقال به سرمایه گذاران منفرد، آنها را طبق برنامه خود توزیع می کنند.

مزایای شرکت در ICO

معمولاً سرمایه گذاران اولیه در یک عملیات ICO ، به امید اینکه برنامه پس از راه اندازی، موفقیت آمیز باشد، برای خرید توکن انگیزه دارند.

در صورتیکه این اتفاق واقعاً رخ دهد، ارزش توکن هایی که آنها در طول ICO خریداری کرده اند از قیمت تعیین شده در طول ICO بالاتر خواهد رفت. و به سودهای کلی دست خواهند یافت. این مزیت اصلی ICO است: پتانسیل بازده بسیار بالا.

ICO ها بسیاری از سرمایه گذاران را به میلیونر تبدیل کرده اند. به عنوان مثال، در سال 2017 435 ICO موفق وجود داشت که هرکدام به طور متوسط ​​12.7 میلیون دلار درآمد کسب کردند. بنابراین، کل مبلغ جمع آوری شده برای سال 2017، 5.6 میلیارد دلار بود. که 10 پروژه بزرگ 25 درصد از کل این مبلغ را جمع آوری کردند. علاوه بر این، توکن های خریداری شده در ICO با سرمایه گذاری اولیه به طور متوسط ​​12.8 برابر آن مبلغ به دلار را بازگرداندند.

همانطور که ICO ها در صنعت ارزهای دیجیتال و بلاکچین قابل توجه به نظر می‌رسند، چالش ها، خطرات و فرصت های پیش بینی نشده را نیز به همراه داشته اند. بسیاری از سرمایه گذاران به امید بازگشت سریع و با قدرت سرمایه های خود، ICO را خریداری می کنند. موفق ترین ICO ها طی چندین سال گذشته منشأ این امید هستند، زیرا در واقع بازدهی چشمگیری داشته اند. با این وجود این اشتیاق سرمایه گذار می تواند او را به بیراهه ببرد.

معایب شرکت در ICO

از آنجا که ICOها تا حد زیادی غیر رگوله هستند، مملو از کلاهبرداری بوده. و اغلب سرمایه گذاران کم اطلاع و خیلی مشتاق را طعمه قرار می‌دهند. و از آنجا که توسط مقامات مالی مانند SEC رگوله نشده است، وجوهی که به دلیل تقلب یا بی کفایتی از بین رفته اند هرگز قابل بازیابی نیستند.

افزایش چشمگیر ICOها در طول سال 2017 با واکنش های گسترده ای از طرف نهادهای دولتی و غیردولتی در اوایل سپتامبر 2017 روبرو شد. بانک مرکزی چین، ICO ها را به طور رسمی ممنوع کرد و آنها را به عنوان عاملی خلاف ثبات اقتصادی و مالی مورد انتقاد قرار داد.

بانک مرکزی چین استفاده از توکن ها را به عنوان ارز منع نمود و ارائه خدمات مربوط به ICO را برای بانک ها ممنوع کرده است. در نتیجه، قیمت بیت کوین و اتریوم کاهش یافت. در حالیکه بسیاری آن را نشانه رگولاتوری بیشتر می دانند. این ممنوعیت همچنین پیشنهادهایی که قبلاً کامل شده را نیز جریمه می کند. در اوایل سال 2018، فیس بوک، توییتر و گوگل همه تبلیغات ICO را ممنوع کردند.

بایدهای شرکت در ICO

هیچ تضمینی وجود ندارد که یک سرمایه گذار در هنگام سرمایه گذاری در ICO هدف کلاهبرداری قرار نگیرد. برای جلوگیری از کلاهبرداری ICO ، سرمایه گذاران باید:

• مطمئن شوند که توسعه دهندگان پروژه می‌توانند اهداف خود را به روشنی توصیف کنند. ICO‌های موفق معمولاً ساده و قابل فهم با اهداف روشن و مختصر هستند.
• توسعه دهندگان را بشناسند.
• سرمایه گذاران باید برای شفافیت صد در صدی شرکتی که ICO را راه اندازی می کند، تلاش کنند.
• به دنبال شرایط و ضوابط قانونی تعیین شده برای ICO باشند. از آنجا که رگولاتور های خارجی به طور کلی بر این فضا نظارت ندارند، اطمینان از قانونی بودن هر ICO به عهده یک سرمایه گذار است.
• اطمینان حاصل کند که وجوه ICO در کیف پول محافظ ذخیره شده است. برای دسترسی به این کیف پول به چندین کلید احتیاج باشد. این راه برای محافظت در برابر کلاهبرداری مفید است. به ویژه هنگامیکه شخص ثالث بی طرف دارنده یکی از کلیدها باشد.

چگونه در عرضه اولیه توکن بخریم؟

پس از پایان دوره عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO، و اگر به اندازه کافی موفقیت آمیز باشد، در نهایت آن توکن در صرافی لیست می‌شود. برای فهمیدن اینکه کدامیک از صرافی‌ها لیست را نشان می‌دهد، می‌توانید اطلاعیه‌های مربوط به خود پروژه را دنبال کنید. یا بخش Altcoin Bitcoin Forum را بررسی کنید و موضوعی در مورد توکن خاص پیدا کنید. روش دیگر ، بررسی CoinMarketCap است که لیست بسیاری از رمز ارزهای موجود و همچنین صرافی‌هایی است که می‌توانند در آن معامله شوند را برای شما فراهم کرده.

وقتی یک توکن در صرافی لیست شود، بیشتر اوقات با بیت کوین و اتر معامله می‌شود. .

من توکن ICO خریداری کرده‌ام، اکنون چه می‌شود؟

خوب ، پاسخ مستقیمی برای این سوال وجود ندارد. این یک سرمایه گذاری است. بنابراین پس از به دست آوردن رمزارزهای خود، اساساً دو گزینه پیش رو دارید: نگه داشتن و دریافت سود سهام یا ترید توکن ها.

معرفی هاوی کوین توسط (SEC)

فعالیت ICOها در سال 2019، به دلیل شرایط قانونی خاکستری آن زمان، کاهش یافت. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یک رمزارز جعلی به نام HoweyCoin را معرفی کرد تا خطرات ICO را به سرمایه گذاران کوچک نشان دهد. هاوی کوین HoweyCoin پس از انجام آزمایشات، هاوی Howey نامگذاری شد. که یک تست برای تعیین امنیت یا عدم اطمینان از سرمایه گذاری است.

تست هاوی برای تعیین این است که اگر شخصی پول خود را در یک شرکت با اهداف مشترک سرمایه گذاری کند، معامله یک قرارداد سرمایه گذاری است. که صرفاً از تلاش های مروج یا شخص ثالث سود کسب می‌کند.

کمیسیون آمریکا از این استاندارد علیه Kik، خدمات پیامرسانی است که با فروش غیرقانونی یک دارایی، در ICO ثبت نشده 100 میلیون دلار جمع کرد، استفاده نمود. همچنین SEC از این روش، علیه پیام رسان تلگرام، نیز استفاده کرده است.

طبق نظر کمیسیون SEC ، ICO تفاوتی با IPO ندارد. اگر رمز اصلی برای کسب و کار موجود، بودجه جمع آوری کند و مستقل از آن تجارت عمل نکند.

عرضه اولیه ارزهای دیجیتال (ICO) چیست و مزایا و معایب آن کدام است؟

ICO یا همان عرضه اولیه ارزهای دیجیتال روشی برای جمع آوری سرمایه یا بودجه یک پروژه ارز دیجیتال به کمک سرمایه گذاران و حامیان پروژه است.

توسعه دهندگان یک پروژه از طریق عرضه اولیه سکه (ICO) با جذب تعدادی از سرمایه گذاران از سراسر جهان هزینه توسعه پروژه خود را فراهم می کنند. در ادامه می خواهیم به طور کامل با مفهوم ICO در ارز دیجیتال آشنا شویم.

ICO در ارز دیجیتال چیست؟

ICO مخفف عبارت (Initial Coin Offering) است و به طور کلی به روشی گفته می شود که بتوان سرمایه سرمایه داران را برای تهیه بودجه پروژه ای در ارز دیجیتال جذب کرد. در این روش توکن های مربوط به پروژه قبل از راه اندازی پروژه به فروش می رسند.
در ICO در صورت موفقیت پروژه ارزش توکن های آن نیز افزایش می یابد.
افراد شرکت کننده در ICO از طریق سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم و یا ارزهای فیات مانند دلار یا یورو روی پروژه سرمایه گذاری می کنند. این افراد در مقابل سرمایه خود توکن دریافت می کنند. ICO ها مشابه عرضه اولیه سهام (IPO) در بازار بورس هستند.

بیشتر بخوانید: ارز فیات چیست؟

نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

معمولا تیم توسعه دهنده یک ارز دیجیتال برای جمع آوری پول از طریق ICO در ابتدا یک وایت پیپر ایجاد می کند. در این وایت پیپر مشخص می شود پروژه در چه زمینه ای است و پس از اتمام آن قادر است چه نیازی را تامین کند؟ مدت زمان کمپین ICO عرضه اولیه کوین یا توکن ICO چقدر زمان می برد و چه مقدار پولی برای این پروژه لازم است؟ بنیانگذاران قرار است چه تعداد توکن هایی را نگه داری کنند؟
در مدت زمان برگزاری کمپین، افراد علاقمند و یا حامیان پروژه با پول فیات مانند دلار و یا یورو و ارزهای دیجیتال خود مانند بیت کوین و اتریوم برخی از توکن های پروژه را می خرند. در واقع سکه ها تحت عنوان توکن عرضه اولیه کوین یا توکن ICO در اختیار خریداران قرار می گیرند و مشابه سهام یک شرکت در عرضه اولیه سهام به سرمایه گذاران فروخته می شود.
زمانیICO ناموفق خواهد بود که بودجه مورد نیاز پروژه با پولی که جمع آوری شده است تامین نگردد. در این صورت این احتمال وجود دارد که پول سرمایه گذاران به آنها بازگردانده شود. اما در صورت تامین بودجه مورد نیاز، پول جمع آوری شده برای تامین اهداف پروژه مورد استفاده قرار می گیرد.
از آنجا که ICO ها هیچ قانون و ضوابطی ندارند، امکان تنظیم قوانین توسط کمسیون بورس و اوراق بهادار(SEC) وجود دارد. برای مثال شرکت سازنده تلگرام از طریق ICO در سال 2018 و 2019 بودجه ای حدود 1.7 میلیارد دلار جمع آوری کرد. اما به دلیل انجام فعالیت غیرقانونی توسط تیم توسعه از سوی SEC به صورت موقت منع گردید. در مارس سال 2020 طی تشکیل دادگاهی در جنوب نیویورک، تلگرام ملزم به برگرداندن مبلغی حدود 1.2 میلیارد دلار به سرمایه گذاران گردید و 18.5 میلیون دلار جریمه مدنی پرداخت کرد.

تفاوت عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) و عرضه عمومی اولیه (IPO)

روش های توسعه و گسترش برای شرکت های سنتی بسیار زیاد است. به عنوان مثال یک شرکت می تواند با شروع یک کار کوچک به اندازه سودی که از آن کسب کرده رشد کند. در این روش ها زمان زیادی برای جمع آوری بودجه مورد نیاز جهت توسعه لازم است. روش دیگر بکارگیری سرمایه گذاران خارجی برای حمایت مالی اولیه است که با واگذاری مقداری از سهام خود بخشی از آن را جبران می کنند. سومین روش فروش سهام از طریق IPO است که سهام شرکت را به صورت عمومی عرضه می کنند تا پول لازم از طریق سرمایه گذران جمع آوری گردد.
IPO ها فقط با سرمایه گذاران در ارتباطن، در حالی که ICO ها با افراد حمایت کننده ای برخورد داشته باشند که فقط مشتاق سرمایه گذاری در پروژه ای جدید هستند. درICO ها تامین کنندگان سرمایه با بازگشت سرمایه خود انگیزه می گیرند. به همین خاطر ICO ها به فروش جمعی نیز شناخته می شوند.
دو تفاوت ساختاری مهم دیگر ICO ها با IPO ها این است که در ICO ها قوانین و مقرراتی وجود ندارد. این به این مفهوم است که هیچ یک از سازمان های دولتی نظیر کمسیون بورس و اوراق بهادار روی آن نظارتی ندارند. بنابراین از آنجا که ICO ها غیرمتمرکز هستند و هیچ قانون عرضه اولیه کوین یا توکن ICO و مقرراتی ندارند از نظر ساختار بسیار آزادتر از IPO ها هستند.

مزایا و معایب عرضه اولیه ارز دیجیتال

در IPO یا همان عرضه عمومی اولیه سرمایه گذاران سهام یک شرکت را در ازای سرمایه گذاری در آن دریافت می کنند. اما در ICO هیچ سهمی وجود ندارد. در مقابل شرکت های ارائه دهنده ICO ها بلاک چین معادل یک رمزارز را ارائه می دهند. پرداخت در این روش ها با ارزهای دیجیتالی نظیر بیت کوین و یا اتریوم صورت می گیرد. که در ازای آن مقدار زیادی توکن جدید دریافت خواهند کرد.
سرمایه گذاران قطعا می دانند یک توکن هیچ ارزش ذاتی در مقابل سهام ندارد.
بنابراین سرمایه گذاران ICO تنها به امید موفقیت پروژه و افزایش ارزش توکن های خریداری شده اقدام به سرمایه گذاری می کنند. این مهم ترین مزیت ICO به شمار می رود.
بسیاری از سرمایه گذاران از طریق ICO ها میلیونر شدند. برای مثال در سال 2017 حدود 435 عرضه اولیه رمزارز موفق وجود داشت که هر کدام میانگین حدود 12.7 میلیون دلار کسب درآمد کردند. در نتیجه کل میزان مبلغی که در سال 2017 به دست آمد چیزی معادل 5.6 میلیارد دلار بود. همچنین توکن های خریداری شده توسط سرمایه گذاران حدود 12 برابر سود به همراه داشتند.
با رشد عرضه اولیه رمزارزها در بلاک چین، خطرات و چالش های غیرقابل پیش بینی هم به وجود آمد. در ICO ها کلاهبرداری های زیادی هم ممکن است وجود داشته باشد. مبالغی که با کلاهبرداری در ICO از دست رفته اند هیچ گاه قابل برگشت نیستند.
به دنبال افزایش ناگهانی عرضه اولیه رمزارزها در سال 2017 بانک مرکزی چین با اعلام ممنوع بودن ICO ها، آنها را برای ثبات اقتصاد کشور زیان آور دانست. بنابراین بانک مرکزی چین استفاده از توکن ها را به عنوان ارز ممنوع کرد. و از ارائه خدمات بانک ها به ICO ها جلوگیری کرد. این کار در نهایت منجر به کاهش ارزش بیت کوین و اتریوم شد. علاوه بر بانک ها در سال 2018 گوگل، توییتر و عرضه اولیه کوین یا توکن ICO فیس بوک هم تبلیغات عرضه اولیه رمزارزها را ممنوع اعلام کردند.

از آنجا که هیچ تضمینی برای جلوگیری از کلاهبرداری ICO وجود ندارد سرمایه گذاران لازم است:

1. با مطالعه وایت پیپرها اطمینان پیدا کنند که تیم توسعه دهنده پروژه باید هدف های خود را از پروژه در آن به وضوح مشخص نمایند.
2. تیم توسعه دهنده پروژه را به طور کامل بشناسند.
3. کسب اطمینان از مشروعیت و قانونی بودن ICO ها وظیفه سرمایه گذاران است. بنابراین باید به دنبال ضوابط تعیین شده برای ICO ها باشند.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

در این مطلب با مفهوم ICO یا همان عرضه اولیه ارزهای دیجیتال آشنا شدیم و دریافتیم که به منظور جمع آوری بودجه لازم جهت راه اندازی یک پروژه ارز دیجیتال استفاده می گردد. که در آن به ازای سرمایه تعداد مشخصی توکن به سرمایه گذاران تعلق می گیرد. به منظور خرید ICO سرمایه گذاران باید به طور کامل با فضای ارزهای دیجیتال آشنا شوند. همچنین برای جلوگیری از کلاهبرداری در ICO ها نکات زیادی برای سرمایه گذاران وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره کردیم.

منظور از ICO چیست؟

عرضه اولیه سکه ICO (Initial Coin Offering) نوعی فعالیت افزایش سرمایه در بازار خرید و فروش رمز ارز و بلاک چین است که در آن برای عرضه یک ارز دیجیتال جدید، سرمایه جمع آوری می شود. ICO شبیه به یک IPO (عرضه عمومی اولیه) است که وقتی شرکت جدیدی وارد بازار سهام می شود، سرمایه جمع آوری می کند. در ادامه به بررسی اینکه ICO چیست و چه کاربردی دارد خواهیم پرداخت.

منظور از ICO چیست؟

ICO (Initial Coin Offering) یکی از محبوب‌ترین روش‌های تامین سرمایه می‌باشد. در واقع ICO شکلی از انتشار ارز دیجیتال یا پول الکترونیکی است که برای برای اولین بار در بازار با قیمتی تخفیف خورده، عرضه می‌شود. شرکتی که به دنبال جمع آوری سرمایه برای ایجاد یک ارز، برنامه یا سرویس جدید است، می‌تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه راه اندازی کند.

سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می‌توانند برای دریافت یک توکن ارز دیجیتال جدید صادر شده توسط شرکت، یک پیشنهاد اولیه سکه (ICO) خریداری کنند. این توکن ممکن است دارای برخی کاربردهای مرتبط با محصول یا خدماتی باشد که شرکت ارائه می‌دهد یا ممکن است فقط نشان دهنده یک سهم در شرکت یا پروژه باشد.

انواع عرضه اولیه سکه ICO

دو نوع عرضه اولیه سکه یا ICO وجود دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

ICO خصوصی

در عرضه اولیه سکه خصوصی، تنها تعداد محدودی از سرمایه گذاران می‌توانند شرکت کنند. به طور کلی، تنها سرمایه گذاران معتبر (موسسات مالی و افراد دارای ارزش خالص بالا) می‌توانند در ICO های خصوصی شرکت کنند و یک شرکت می‌تواند حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری را تعیین کند.

ICO عمومی

عرضه اولیه سکه عمومی نوعی از سرمایه‌گذاری جمعی است که عموم مردم را هدف قرار می‌دهد. عرضه عمومی یک شکل دموکراتیک سرمایه‌گذاری است زیرا تقریباً هر کسی می‌تواند سرمایه گذار شود. با این حال، به دلیل نگرانی‌های نظارتی، ICO‌ های خصوصی نسبت به عرضه‌های عمومی به گزینه‌ای مناسب‌تر تبدیل می‌شوند.

پیشنهاد اولیه سکه (ICO) چگونه کار می‌کند؟

زمانی که یک پروژه ارز دیجیتال می‌خواهد از طریق Initial Coin Offering پول جمع‌آوری کند، اولین قدم توسعه دهندگان پروژه این است که تعیین کنند چگونه آن را ساختار خواهند داد. ساختار ICO ها را می‌توان به چند روش مختلف تنطیم کرد. از جمله:

• عرضه ایستا و قیمت ثابت:یک شرکت می‌تواند یک هدف یا محدودیت بودجه خاصی را تعیین کند. به این معنی که هر توکن فروخته شده در ICO دارای قیمت از پیش تعیین شده است و کل عرضه توکن ثابت است.
• عرضه ایستا و قیمت پویا:یک ICO می‌تواند یک عرضه ثابت از توکن‌ها و یک هدف تأمین مالی پویا داشته باشد. این بدان معناست که مقدار وجوه دریافتی در ICO قیمت کلی هر توکن را تعیین می‌کند.
• عرضه پویا و قیمت ثابت:برخی از ICO ها عرضه توکن پویا اما قیمت ثابت دارند. به این معنی که میزان سرمایه دریافتی تعیین کننده عرضه است.

عرضه اولیه سکه یک فرآیند پیچیده است که به دانش عمیق فناوری، امور مالی و قانون نیاز دارد. ایده اصلی ICO‌ ها استفاده از سیستم‌های غیرمتمرکز فناوری بلاک چین در فعالیت‌های افزایش سرمایه است که منافع ذینفعان مختلف را همسو می‌کند. مراحل ICO به شرح زیر است:

سرمایه‌گذاری هر Initial Coin Offering، با قصد شرکت برای افزایش سرمایه شروع می‌شود. این شرکت اهداف کمپین جمع آوری کمک‌های مالی خود را مشخص می‌کند و مطالب مربوط به شرکت یا پروژه را برای سرمایه گذاران بالقوه ایجاد می‌کند.

مرحله بعدی در عرضه اولیه سکه، ایجاد توکن است. در اصل، توکن‌ها نمایش دهنده یک دارایی یا ابزار در بلاک چین هستند. توکن‌ها قابل تعویض و مبادله هستند. برخلاف سهام، توکن‌ها معمولاً سهام یک شرکت را ارائه نمی‌کنند. در عوض، بیشتر توکن‌ها مقداری از سهام را در یک محصول یا خدمات ایجاد شده توسط شرکت به صاحبان خود می‌دهند. توکن‌ها با استفاده از پلتفرم‌های بلاک چین مشخص ایجاد می‌شوند. فرآیند ایجاد توکن‌ها نسبتاً ساده است، زیرا یک شرکت لازم نیست مانند ایجاد ارزهای دیجیتال جدید، کد را از ابتدا بنویسد. در عوض، پلتفرم‌های بلاک چین موجود که ارزهای رمزپایه موجود مانند اتریوم را اجرا می‌کنند، امکان ایجاد توکن‌ها را با تغییرات جزئی در کد را نیز فراهم می‌کنند.

در همان زمان، یک شرکت معمولا یک کمپین تبلیغاتی برای جذب سرمایه گذاران بالقوه اجرا می‌کند. توجه داشته باشید که کمپین‌ها معمولاً به صورت آنلاین اجرا می‌شوند تا بیشترین دسترسی سرمایه گذاران را به دست آورند. با این حال، در حال حاضر، چندین پلتفرم آنلاین بزرگ مانند فیس بوک و گوگل، تبلیغات ICO‌ ها را ممنوع کرده اند.

پس از ایجاد توکن‌ها، پیشنهاد اولیه به سرمایه گذاران ارائه می‌شود. سپس شرکت می‌تواند از درآمد حاصل از ICO برای راه‌اندازی یک محصول یا خدمات جدید استفاده کند، در حالی که سرمایه‌گذاران می‌توانند انتظار داشته باشند که از توکن‌های به‌دست‌آمده برای بهره‌مندی از این محصول/خدمت استفاده کنند یا منتظر افزایش ارزش توکن‌ها باشند.

عرضه اولیه سکه یک پدیده کاملاً جدید در دنیای مالی و فناوری است. معرفی Initial Coin Offering در سال‌های اخیر تأثیر قابل توجهی بر فرآیندهای افزایش سرمایه داشته است. با این حال، مقامات نظارتی در سراسر جهان برای معرفی مدل جدید جذب سرمایه در امور مالی آماده نبودند. رویکردهای تنظیم مقررات عرضه اولیه سکه در کشورهای مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، دولت‌های چین و کره جنوبی ICO‌ها را ممنوع می‌کنند. بسیاری از کشورهای اروپایی و همچنین ایالات متحده و کانادا، در حال کار بر روی تدوین مقررات خاصی برای نظارت بر اجرای Initial Coin Offering ها هستند.

مزایای ICO

از جمله مزایای ICO ها می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• با استفاده از ICO، می‌توان از طریق برنامه‌های جایزه، فروش خصوصی و عمومی و ایردراپ، سرمایه جمع آوری کرد.
• شروع و راه اندازی یک پروژه ICO در مقایسه با STO و IEO نسبتا آسان است.
• شرکت‌هایی که پروژه‌های ICO دارند باید یک Whitepaper، یک وب‌سایت محصولات مرتبط و تیمی که تکنیک‌های پروژه را اجرا می‌کنند، منتشر کنند.
• هزینه راه اندازی ICO نسبتا پایین است. بنابراین برای سرمایه گذاران جدید در بازار با سرمایه‌ اندک مناسب است.
• دولت در این شکل سرمایه گذاری دخالت کمتری دارد.
• در مدت زمان کوتاه، نقدینگی بالایی دارد.
• یکی از مهم ترین مزایای Initial Coin Offering، حذف واسطه‌ها از فرآیند افزایش سرمایه و ایجاد ارتباط مستقیم بین شرکت و سرمایه گذاران است.
• سرمایه گذاران کنترل کاملی بر پول خود دارند.

معایب ICO

یکی از معایب اصلی این سیستم، ویژگی‌های امنیتی است. این سیستم به راحتی توسط افرادی با اهداف مخرب، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. در واقع برای سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت، Initial Coin Offering ها ممکن است انتخاب خوبی نباشند.

در مطلب ICO چیست خواندید ظهور ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین به افزایش محبوبیت ICO ها کمک می‌کند. در سال 2017، بیش از 7 میلیارد دلار با استفاده از ICO ها جمع آوری شد. در سال 2018، این رقم تقریباً دو برابر شد. بزرگترین ICO تا به امروز توسط تلگرام، ارائه‌دهنده خدمات پیام‌رسانی فوری، اجرا شد. طی یک ICO خصوصی، شرکت ثبت شده در بریتانیا بیش از 1.7 میلیارد دلار جمع آوری کرد.

ICOها مفهوم جدیدی هستند و برخی نگرانی‌هایی را در مورد ارزش واقعی توکن‌ها و اینکه چقدر ثروتمند شدن برای صادرکننده آسان است، افزایش می‌دهند. در نهایت، زمان نشان خواهد داد که آیا Initial Coin Offering به آینده تأمین مالی کسب‌وکارها تبدیل می‌شود یا صرفاً یک طرح «پولدار شدن» توسط ناشران است؟! نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

IEO و ICO چه هستند و چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟

عرضه اولیه صرافی (IEO) یک رویداد اولیه در زمینه سرمایه گذاری است که توسط صرافی های ارزهای دیجیتال ارائه و مدیریت می شوند. استارتاپ های عرضه اولیه صرافی برخلاف عرضه اولیه سکه (ICO) ، یک بستر جمع آوری کمک مالی راه اندازی نمی کند و در واقع بجای انجام این کار بررسی ای مالی و حقوقی بر روی صرافی انجام می دهد. در صورت موفقیت آمیز بودن فاز آزمایشی ، سایت صرافی فروش توکن ها را آغاز می کنند و تمامی کاربران می توانند از این توکن ها خریداری کنند. با این روش می توانیم مشکل اصلی ICO ها که تعداد زیادی کلاهبرداری بود را حل کنیم. طبق تحقیقات انجام شده عرضه اولیه کوین یا توکن ICO توسط ستیس گروپ در سال 2017 ، هشتاد درصد از پروژه های ICO کاملا جعلی هستند. طبق داده های سایت TokenData در سال 2018 بیشتر از نود درصد از استارتاپ های تازه وارد به عرضه اولیه صرافی روی آورده اند تا عرضه اولیه سکه. هنوز هیچ کلاهبرداری ای در بین پروژه های IEO گزارش نشده است. این روش جدید جذب سرمایه گذار که در واقع در ادامه پروژه های ICO است احتمالا با موفقیت خوبی مواجه می شود و دوباره اعتماد سرمایه گذاران را به این دست از پروژه ها جلب می کند. در حال حاضر معامله گران حرفه ای که در بازار ارزهای دیجیتال، سهام و بورس فعالیت دارند، به این نتیجه رسیده اند که سرمایه گذاری بر روی پروژه های عرضه اولیه صرافی مزایای فراوانی دارد.

تفاوت های کلیدی بین عرضه اولیه صرافی و عرضه اولیه سکه

حضور یک واسطه

تفاوت اصلی بین عرضه اولیه سکه و عرضه اولیه صرافی بودن یک واسطه در مبادله بین صادر کننده کوین و سرمایه گذاران است. پلتفرم معاملات متعهد می شود استارتاپ های بلاک چین از طریق روش دو دلیجنس بررسی شوند: در این روش ثبت شخصیت حقوقی ، اسناد قانونی ، پتانسیل سرمایه گذاری ، تقاضای بازار ، وضعیت مالی ، خطرات سرمایه گذاری ، ماندگاری پروژه و موارد مشابه مورد بررسی قرار می گیرد.

توافق نامه ای بین طرفین منعقد می شود که در آن شرایط اصلی نگهداری از توکن مقرر شده است:

زمان شروع و پایان فروش سکه

حداکثر مقدار توکن برای هر سرمایه گذار

قیمت پایه برای ارزهای فیات یا ارزهای دیجیتال اصلی (بیت کوین و اتریوم)

حداقل و حداکثر مبلغ سرمایه گذاری شده

لیست هزینه ها ، درصد فروش

روش قرعه کشی

هنگامی که یک سرمایه گذار در طول IEO توکن می خرد ، مبلغ را به یک کیف پول استارتاپی در صرافی منتقل می کند. صرافی به طور کامل بر روی این وجوه نظارت دارد. بودجه به صورت چند مرحله به یک شرکت استارتاپی اختصاص می یابد. هر بخش استارتاپ معمولاً یک هدف خاص دارد. به عنوان مثال تأمین مالی یک MVP ، کمپین بازاریابی یا عرضه محصول. اگر هدف هر بخش محقق نشود ، پول باقیمانده به سرمایه گذاران برمی گردد و در واقع در عرضه اولیه صرافی سرمایه گذاران ضرر نمی کنند.

تمرکز بازار

از آنجا که عرضه اولیه صرافی بر پایه مبادلات ارزهای دیجیتال است ، دو اتفاق برای این عرضه اولیه ها ممکن است بیفتد:

اول اینکه توسعه دهندگان سعی می کنند IEO را در صرافی هایی انجام دهند که کاربران زیادی دارند چون این کار شانس جمع آوری بودجه لازم را به طور کاملا محسوسی افزایش می دهد.

دوم اینکه سرمایه گذاران سعی می کنند در IEO هایی شرکت کنند که شهرت خوبی دارند و تا به امروز فروش توکن های فراوانی برگزار کرده اند. چرا؟ چون سرمایه گذاران به این صرافی ها اعتماد بیشتری دارند و احتمال جعلی بودن پروژه در صرافی های معتبر بسیار پایین است.

به طور کلی یکی از دو رخداد اشاره شده برای یک عرضه اولیه صرافی اتفاق می افتد. البته هنوز تعداد این دسته از عرضه اولیه ها آنقدر زیاد نشده است. بنابراین به احتمال زیاد طی چند سال آینده تقریباً تمام عرضه اولیه صرافی ها پیرو موارد بالا هستند. اگر استقبال از عرضه اولیه صرافی ها افزایش یابد به احتمال زیاد قوانین تازه ای درباره آنها وضع می شود و امنیت شان از چیزی که الان مشاهده می کنیم هم بیشتر می شود.

شفافیت

در راه اندازی عرضه اولیه سکه ، تیم استارتاپی بلاک چین نباید اطلاعات زیادی درباره شرکت و صاحبان آن فاش کند. ایجاد یک وب سایت ، نوشتن وایت پیپر و راه اندازی یک پلتفرم جمع آوری کمک مالی کافی است. در واقع همین موارد باعث شدند که کلاهبرداری های زیادی در حوزه عرضه اولیه سکه رخ دهد. و با توجه به مقاله روزنامه وال استریت ژورنال ،کلاهبرداران تا به امروز بیش از 1 میلیارد دلار سرقت کرده اند. در مورد عرضه اولیه صرافی، چنین اتفاقی غیرممکن است چون تیم استارتاپی باید به قانون دو دلیجنس پایبند باشد و طبق این قانون آنها باید اطلاعات شرکت، کارمندان و صاحبان آن را در اختیار کاربران قرار دهند. با توجه به این محکم کاری ها، کلاهبرداری به وسیله پروژه های عرضه اولیه صرافی تقریبا غیر ممکن است. توسعه دهندگان عرضه اولیه صرافی باید اطلاعات را افشا کنند. از آنجایی که جمع آوری کمک مالی از طریق مبادلات ارزهای دیجیتال انجام می شود ، سرمایه گذاران هم باید با روش کی وای سی هویت خود را قبل از سرمایه گذاری تایید کنند. بنابراین صرافی ها با انجام این اقدامات دیگر درگیر مسائلی مانند پولشویی و حمایت مالی از تروریسم نمی شوند.

سخن نهایی

بدون شک عرضه اولیه صرافی در زمینه امنیت یک سر و گردن بالاتر از عرضه اولیه سکه است. اما با این حال ممکن است بعضی از این پروژه ها کاملا جعلی باشند و سر سرمایه گذاران کلاه رود. پس به طور صد در صد قابل اطمینان نیستند. فراموش نکنید که صرافی های ارزهای دیجیتال در برابر حملات هکرها آسیب پذیر هستند. قوانین دو دلیجنس تا حد زیادی از سرمایه کاربران حفاظت می کنند اما امکان رخنه و دور زدن آنها وجود دارد و سرمایه شما به صورت صد در صدی حفاظت نمی شود. در حال حاضر کاربران زیادی علاقه مند به سرمایه گذاری در پروژه های IEO هستند. پس این پروژه ها آینده درخشانی در پیش دارند و امنیت آنها قرار است روز به روز افزایش یابد.

ico یا عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

ico در دنیای ارزهای دیجیتال شاید بارها واژه ای به عنوان عرضه اولیه سکه یا به انگلیسی ico را شنیده باشید. در این فرآیند تیم توسعه دهنده یک پروژه برای اینکه بتواند سرمایه اولیه را برای راه اندازی پروژه خود تامین کند، اقدام به برگزاری عرضه اولیه می‌کند. با ما همراه باشید تا با جزئیات این فرآیند آگاه شویم.

ico چیست

عرضه اولیه سکه یا (initial coin offering) برای پروژه های ارز دیجیتال است. عرضه اولیه سکه به فرآیندی گفته می شود که توکن یک پروژه پیش از راه اندازی پروژه فروخته می‌شود. در این حالت سرمایه‌گذاران با خریدن این تو‌کن در این پروژه سرمایه‌گذاری می‌کنند. این حالت شبیه به عرضه اولیه سهام در بورس ایران می باشد. در طول کمپینی که برای برگزاری عرضه اولیه سکه برگزار می‌شود افراد مختلف و حامیان پروژه توکن های مربوط به پروژه را خریداری می‌کنند. در صورتی که پول جمع‌آوری شده به حداقل میزان لازم برای راه اندازی پروژه نرسد ممکن است ico ناموفق تلقی شده و پول‌های سرمایه‌گذاران برگشت داده شود.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

نظارت بر برگزاری ico

اگرچه در فرآیند عرضه اولیه سکه قانونگذاری خاصی انجام نمی‌شود، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یا همان sec (Securities and Exchange Commission) می‌تواند در این زمینه ورود کرده و یکسری نظارت‌ها را انجام دهد.

چگونگی عرضه ico ارز دیجیتال

زمانی که یک استارتاپ ارز دیجیتال می‌خواهد که از طریق ico اقدام به جمع آوری سرمایه کند، معمولاً ابتدا یک وایت پیپر منتشر می‌کند. در این وایت پیپر مواردی مانند اینکه پروژه در چه مورد است، مشکلی که حل می کند، چه میزان سرمایه مورد نیاز است و یا اینکه چه تعداد از توکن های پروژه در اختیار تیم توسعه دهنده باقی مانده و چه تعداد برای فروش عرضه می شود، آورده می‌شود. پس از آن ico عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برگزار شده و شرکت کنندگان در آن اقدام به خرید توکن مورد نظر می‌کنند.

بیشتر بخوانید: وایت پیپر چیست؟

چگونگی خرید ico

سرمایه‌گذارانی که قصد خرید توکن های عرضه شده در آی‌سی‌یو را دارندT باید در فضای مجازی فعالیت داشته و اخبار مربوط به آی سی او ها را دنبال کنند. پس از آگاهی از برگزاری عرضه اولیه سکه سرمایه‌گذار باید ارز دیجیتال لازم برای خرید توکن های عرضه شده در ico را در داخل کیف پول خود داشته باشد و از این طریق به خرید اقدام کند.

یک مثال از ico

فرض کنید که یک شرکت تبلیغاتی می خواهد که یک پلتفرم غیر متمرکز را برای تبلیغات در سطح جهان راه اندازی کند. عملی شدن این ایده با استفاده از فناوری بلاک چین انجام می‌شود. در این پلتفرم تبلیغ دهندگان می توانند با شرکت های تبلیغاتی ارتباط برقرار کرده و هزینه تبلیغات را با استفاده از این پلتفرم پرداخت کنند. بناببراین در صورت موفقیت این پروژه قیمت توکن این پروژه افزایش پیدا کرده و تیم سازنده از این افزایش قیمت سود می‌کنند.

این شرکت برای پیاده سازی ایده خود از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. و توکن های مورد نظر خود را از طریق بلاکچین هایی مثل اتریوم که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند، می سازند. سپس یک وایت پیپر را منتشر کرده و جزئیات و اهداف پروژه را در آن ذکر می کنند. پس از این مراحل، اقدام به تبلیغات در سطح اینترنت و شبکه‌های اجتماعی کرده و سرمایه گذاران را از این طریق از سراسر جهان دعوت به سرمایه گذاری در ico می کنند. پس از پیاده سازی در صورتی که پروژه موفق شود ارزش توکن این پروژه بالا رفته و سرمایه‌گذاران نیز سود می کنند. اما ممکن است پس از جمع آوری سرمایه از طریق عرضه اولیه سکه اقدام به کلاهبرداری کرده و سرمایه سرمایه گذاران نیز از دست برود.

بیشتر بخوانید: اتریوم چیست؟

بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند چیست؟

کلاهبرداری زیاد در ico

از آنجایی که قوانین خاصی در رابطه باعرضه اولیه سکه وجود ندارد، در بسیاری مواقع این فرآیند به کلاهبرداری منتهی می‌شود. در حالیکه آی‌سی‌یو یک ایده بسیار جالب است اما می‌تواند خطرناک هم باشد و کلاهبرداری بزرگی از این طریق انجام شود. در سال ۲۰۱۷ افراد زیادی با وعده یک شبه پولدار شدن و وعده‌های دروغین دچار این کلاهبرداری ها شده و سرمایه خود را از دست دادند. روش کلاهبرداری بدین صورت است که کلاهبرداران با یک ایده جالب و طراحی یک وب سایت و انتشار یک توکن و تبلیغات گسترده اقدام به برگزاری عرضه اولیه سکه کرده و در نهایت پول سرمایه گذاران را بالا می کشند و پروژه را نیز به حال خود رها می کنند.

روش های جایگزین برای ico

از آنجایی که در روش عرضه اولیه سکه برای جذب سرمایه کلاهبرداری های بسیار زیادی رخ داده است، اکنون روش های دیگری برای جذب سرمایه به کار گرفته می شود. اصلی ترین آن ها دو روش زیر می باشند:

• عرضه اولیه صرافی ieo

عرضه اولیه صرافی یا (initial exchange offering) مشابه عرضه اولیه سکه بوده اما در این روش سرمایه گذاران در صرافی‌ها اقدام به خرید توکن مورد نظر می‌کنند. در این روش برخلاف عرضه اولیه سکه که مستقیم توسط خود تیم توسعه دهنده پروژه صورت می‌گرفت، صرافی های معتبر به نمایندگی از استارتاپ های ارز دیجیتال اقدام بر برگزاری ieo و عرضه توکن ها می کنند. به دلیل اینکه صرافی از روش‌های خاص اعتبار پروژه و تیم توسعه دهنده را چک میکند و دانش بالاتری از افراد دارد، بنابراین خرید توکن در صرافی و در فرآیند ieo اعتبار بیشتری دارد. در این حالت ریسک کلاهبرداری تا حد زیادی کاهش می یابد امروزه در صرافی های مختلف ieo ها برگزار می شوند.

• عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا sto

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا (security token offering) یکی دیگر از روش های جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است. این روش شباهت زیادی به ico دارد اما در این روش ریسک سرمایه‌گذاران کاهش می‌یابد. تفاوت این روش با عرضه اولیه سکه در این است که برای برگزاری این فرآیند، توکن ها باید به عنوان اوراق بهادار ثبت شوند، که این فرآیند نیازمند گذراندن مراحل قانونی است. در این روش تیم توسعه دهنده نیز احراز هویت و اعتبار سنجی شده و تعهد توسعه‌دهندگان بالاتر می‌رود. در این روش سرمایه گذاران به میزانی که سرمایه وارد این پروژه ها می کنند در آن پروژه ها نقش داشته و رسمی خواهند شد.