ثبت یک دستور متصل

در واقع نام های یکسان تاثیری بر امنیت شبکه ما ندارند و تنها پیدا کردن آن شبکه را در میان لیست شبکه ها با نام یکسان دشوار می کند. اما امروزه با استفاده از ذخیره خودکار گذرواژه، دستگاه به راحتی شبکه ما را در بین انبوه اسامی پیدا می کند و به آن متصل می شود.

آموزش ساخت سیستم ثبت نام در PHP و پایگاه داده ثبت یک دستور متصل ثبت یک دستور متصل MySQL

آموزش ساخت سیستم ثبت نام و ورود در PHP و با پایگاه داده MySQL

در این مقاله ی آموزشی قراره به شما یاد بدم که با استفاده از PHP چطور میتوانید یک سیستم ثبت نام کاربران بسازید . همچنین کاربر بتواند عمل ورود و خروج را انجام دهد و همچنین یاد بگیریم چطور بخشی از وب سایت را فقط برای کاربرانی که ثبت نام کردن و وارد شدن ، نمایش دهیم .

در این مقاله از زبان برنامه نویسی PHP و پایگاه داده MYSQL استفاده خواهیم کرد .

اولین کاری که باید انجام دهید تنظیم کردن یک پایگاه داده است :

یک پایگاه داده جدید بسازید و نام آنرا registration قرار دهید در این پایگاه داده یک جدول جدید بسازید به نام users . جدول users باید فیلدهای زیر را داشته باشد :

• id
• username - varchar(100)
• email - varchar(100)
• password - varchar(100)

شما میتوانید پایگاه داده و جدول های درون آن و همچنین فیلدهای درون جدول را با استفاده از برنامه PHPMyAdmin بسازید . اگر از XAMPP استفاده میکنید در مرورگرخود به آدرس localhost/phpmyadmin بروید .

بعد از اینکه جدول و فیلد های آنرا ساختید باید مشابه تصویر زیر باشد :

اگر قصد دارید بدون استفاده از phpmyadmin و با استفاده از کدهای زبان sql این کار را انجام دهید میتوانید بصورت زیر جدول را بسازید :

اتمام ساخت پایگاه داده ثبت نام و ورود با PHP - MySQL

حالا باید یک دایرکتوری ( فولدر ) جدید بسازیم که مربوط به پروژه ی ما میباشد و قرار است فایل های php ما درون آن قرار بگیرد پس در روت اصلی وب سرور مجازی که استفاده میکنیم ( فرض ما این است که شما از xampp استفاده میکنید ) یک دایرکتوری جدید به نام registration میسازیم . مسیر اصلی روت در xampp درون پوشه ی htdocs میباشد .

بعد از ساختن پوشه ی registration فایل های php زیر را درون آن بسازید :

اگر در دیدن تصویر بالا مشکل دارید من لیست فایل ها را دوباره اینجا نوشتم :

• errors.php
• index.php
• login.php
• register.php
• server.php
• style.css

دایرکتوری یا پوشه ی پروژه را درون یک ادیتور یا ide وب مثل phpstorme یا sublime یا atom باز کنید .

ثبت نام کاربر با استفاده از PHP و MYSQL

فایل register.php را باز کنید و کدهای زیر را درون آن کپی کنید :

تا کنون هیچ چیز پیچیده ای وجود ندارد .

فقط چندتا نکته وجود دارد که باید به آنها توجه کنید :

اولا که action فرم در کدهای بالا روی فایل register.php میباشد . معنی این بخش این است که وقتی فرم ارسال میشود یا روی ثبت نام کلیک میشود داده های فرم به خود صفحه ی register.php ارسال میشود نه جای دیگری .

بخشی که وظیفه ی دریافت داده های فرم را دارد در server.php نوشته شده است به همین علت ما در بالای کدهای خود فایل server.php را اینکلود کرد یم .

توجه کنید که ما فایل errors.php را هم اینکلود کردیم که وظیفه ی نمایش خطاها را دارد ، جلوتر آنرا توضیح خواهیم داد .

در کدهای بالا درون تگ head ما یک فایل استایل به نام style.css را به صفحه ی خودمان لینک کردیم . style.css شامل کدهای CSS مربوط به استایل صفحه ی ما است . کدهای زیر را درون style.css کپی کنید :

حالا اگر صفحه را ریفرش بزنید فرم کمی استایل میگیرد و زیباتر به نظر میرسد .

خب حالا وقت آن رسیده است داده های ثبت نامی را دریافت کنیم و آنها را در پایگاه داده MYSQL خودمان ذخیره کنیم همانطور که قبلا گفتیم دریافت اطلاعات فرم ثبت نامی را درون فایل server.php انجام خواهیم داد .

فایل server.php را باز کنید و کدهای زیر را درون آن کپی کنید :

خب ما از Session های php استفاده میکنیم تا متوجه شویم که کاربر عمل لاگین یا ورود را انجام داده است یا نه ! خب به همین خاطر session_start() را نوشتیم .

کامنت های موجود در کدهای بالا همه چیز را مشخص میکند ولی خب چند نکته ی دیگه هم اینجا باید بدانید

ما از طریق یک شرط بررسی میکنیم که آیا دکمه ی reg_user در فرم ثبت نام کلیک شده است یا نه .

به همین خاطر در فرم خودمان برای دکمه ی ثبت نام خاصیت name تعریف کردیم و مقدار انرا reg_user قرار دادیم تا قابلیت شناسایی داشته باشد .

تمام داده های کاربر دریافت میشود و بررسی میشود تا صحت آنها ارزیابی شود . همچنین فیلد پسورها بررسی میشود تا یکسان باشند ( منظور رمز و تکرار رمز است که باید یکسان باشند )

اگر هیچ خطایی رخ ندهد . داده ها درون جدول users در پایگاه داده ذخیره میشود البته پسورد همینطوری ذخیره نمیشود و برای امنیت بیشتر مقدار آن هش یا رمزگذاری میشود . این کار را به این خاطر انجام میدهیم تا اگر حتی هکر به پایگاه داده دسترسی داشت ، پسورد واقعی دستش نرسد !

خب حالا اگر خطایی وجود داشته باشد هیچ چیز نمایش داده نخواهد شد چون errors.php ما خالی است ! برای اینکه خطاها را نمایش دهیم کدهای زیر را کپی و درون فایل errors.php پیست کنید :

خب وقتی ثبت نام یک کاربر با موفقیت انجام میگیرد بصورت خودکار عمل لاگین یا ورود هم برای او انجام میگیرد و به صفحه ی index.php ریدایرکت میشود .

خب تا اینجای کار ، ما ثبت نام یک کاربر را بصورت روان با php و mysql انجام دادیم و به همین سادگی تمام شد . حالا بریم سراغ ورود یا لاگین :

ورود کاربر توسط php :

خب حالا بعد از پیاده سازی قسمت ثبت نام رسیدیم به بخش ورود کاربرانی که از قبل ثبت نام را انجام دادن و الان در دیتابیس وجود دارن .

ورود کاربران راحت تر از پیاده سازی ثبت نام آنهاست کدهای زیر را درون فایل login.php کپی کنید :

همانطور که عمل ثبت نام کاربر را درون فایل server.php انجام دادیم ما قصد داریم کدهای عمل ورود را هم درون این فایل بنویسیم

فایل server.php را باز کنید و کدهای زیر را به انتهای آن اضافه کنید :

نکته : کدهای قبلی را پاک نکنید فقط کدهای زیر را به انتهای آن کپی کنید و ذخیره کنید

خب اینجا هم فرم پر شده بررسی میشود تا مطمئن شود داده ها بصورت صحیح وارد شده است یا نه ، سپس اطلاعات وارد شده با کاربران موجود در پایگاه داده مقایسه میشود . اگر با مشخصات وارد شده یعنی با ایمیل و رممز ورود شخصی وجود داشت عمل ورود انجام میگیرد و کاربر به صفحه ی index.php ریدایرکت میشود .

خب حالا نوبت این رسیده ببینیم داخل صفحه ی index.php چه چیزی رخ میدهد . فایل index.php را باز کنید و کدهای زیر را درونش کپی کنید :

شرط اول بررسی میکند تا ببیند کاربر آیا قبلا وارد شده است یا نه ، اگر وارد نشده باشد به صفحه ی login هدایت میشود . این شرط را به این دلیل گذاشتیم که این صفحه یا بخش فقط برای کاربرانی قابل دسترسی باشد که عمل ورود را انجام داده باشند اگر دوست دارید با php کاری کنید بخشی از سایت شما فقط برای اعضا نمایش داده شود اساس کار همین است .

شرط دوم بررسی میکند تا ببیند کاربر وارد شده آیا روی دکمه ی logout یا خروج کلیک کرده است یا نه ؟ اگر کلیک کرده باشد عمل خروج را انجام میدهد و کاربر را به صفحه ی login هدایت میکند .

و به همین سادگی شما سیستم ثبت نام و ورود را نوشتید تبریک میگوئیم .

در زیر دموی ویدیویی نتیجه ی نهایی آموزش ساخت ثبت نام و ورود با php و mysql را مشاهده میکنید :

SSID وای فای چیست؟ لاگین، تغییر و یا مخفی کردن نام شبکه

SSID همان نام شبکه وای فای است که به وسیله آن می توانیم مودم خود را از میان چنیدن شبکه بیابیم.

هنگامی که قصد داریم به یک شبکه وای فای متصل شویم، به وسیله نام آن، شبکه مورد نظر را تشخیص می دهیم.

این نام قابل تغییر می باشد. وقتی برای تغییر نام شبکه وای فای، وارد تنظیمات مودم خود می شویم، به جای گزینه "Network Name" با گزینه ای با نام SSID مواجه می شویم که نام شبکه ما را مشخص می کند.

SSID مخفف Service Set Identifier است.

در اصل، یک شبکه وای فای به وسیله ssid شناسایی می شود.به عبارت دیگر، زمانی که روی گزینه اتصال یا connect یک شبکه بی سیم کلیک می کنیم، فهرستی از اسامی شبکه های وای فای نزدیک، به ما نمایش داده می شود. در واقع این نام ها همان نام هایی هستند که تحت عنوان SSID بر روی شبکه تنظیم شده اند.

شبکه های مختلف با نام یکسان

ممکن است گاهاً دیده باشیم که نام یک شبکه بیش از یک بار در لیست شبکه های موجود نمایش داده شود.

شبکه های مختلف با نام یکسان، الزاماً مشکل فنی نبوده و یا شبکه های مشابه با تنظیمات مشابه نیستند. شایان ذکر است هیچ گونه محدودی در انتخاب نام SSID وجود نداشته و هرکسی می تواند نام شبکه مد نظر خود را تنظیم نماید و درصورتی که این نام در شبکه های دیگران نیز مورد استفاده قرار گرفته باشد مشکلی ایجاد نمی نماید.

تنها مساله این است که در هنگام انتخاب شبکه مد نظر جهت وصل شدن، در صورتی که چند نام شبکه یکسان باشند، امکان تشخیص را برای ما سخت می کنند. به جز نام شبکه، سایر تنظیمات، نظیر رمز عبور وای فای، پهنای باند، سابقه مرور ( Browsing History ) و هر چیز دیگری برای هر شبکه منحصر به فرد است.

هنگامی که کاربر تلاش می کند به یک شبکه WiFi متصل شود که SSID مشابه شبکه دیگر در لیست شبکه ها را داراست، شبکه برای کانکت شدن از کاربر یک گذرواژه درخواست می کند و فقط اگر رمز عبور هر دو شبکه یکسان باشد، مجاز به اتصال به آن خواهیم بود. برای مثال هیچ کس در صورت داشتن نام شبکه یکسان با ما نمی تواند با وارد نمودن رمز عبور شبکه خود که با شبکه ما هم نام است، اقدام به لاگین به شبکه نماید.

در واقع نام های یکسان تاثیری بر امنیت شبکه ما ندارند و تنها پیدا کردن آن شبکه را در میان لیست شبکه ها با نام یکسان دشوار می کند. اما امروزه با استفاده از ذخیره خودکار گذرواژه، دستگاه به راحتی شبکه ما را در بین انبوه اسامی پیدا می کند و به آن متصل می شود.

فرض کنیم دو شبکه با نام internet، در لیست وای فای گوشی ما وجود داشته باشند و ما تنها پسورد یکی از آن ها را داشته باشیم; در صورتی که برای کانکنت شدن، شبکه با نام internet ای را انتخاب کنیم که پسورد مربوط به آن نیست و پسورد خود را وارد کنیم امکان لاگین میسر نخواهد بود.

فرض کنیم در خیابانی قرار داریم و تنها کلید یک خانه را در اختیار داریم. در صورتی که قصد ورود به خانه با در زرد را داشته باشیم و درآن خیابان چندین در زرد وجود داشته باشد، کلید ما تنها در زرد رنگی را باز می نماید که کلید آن در اختیار ما قرار دارد.

اما دستگاه ها، مانند گوشی موبایل چگونه می تواند شبکه ها با نام های مختلف را از یکدیگر متمایز نماید. در پاسخ باید گفت که در دنیای کامپیوتر همه چیز با اعداد شناخته می شود و نام تنها برای شناسایی اولیه توسط کاربران مورد استفاده قرار می گیرد. هر دستگاهی دارای شناسه ایی با نام MacId می باشد که این شناسه برای هر دستگاه منحصر به فرد است و قابل تغییر نیست. جدا از نامی که در قسمت SSID وارد می نماییم، گوشی ما، شبکه مد نظر ما را بر اساس MacID شناسایی و متمایز می کند.

خصوصیات یک SSID

یک SSID می تواند حداکثر 32 کاراکتر داشته باشد و case-sensetive (حساس به بزرگ و یا کوچک بودن حروف) است،

به طورمثال، internet و INTERNET یکسان نمی باشند.

همچنین در انتخاب ssid نمی توانیم از سیمبل،@، $، وSpace استفاده کنیم.

این مورد زمانی اهمیت پیدا می کند که بخواهیم نام شبکه را مجددا تنظیم کنیم، در غیر این صورت کاربری که قصد لاگین به شبکه را دارد، تنها به نام شبکه ( SSID ) و رمز عبور آن نیاز خواهد داشت.

روش تغییر SSID

تغییر نام شبکه که همان SSID می باشد کارساده ای بوده و در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

پیش از آنکه بخواهیم نام شبکه خود را تغییر دهیم می بایست به پنل تنظیمات مودم روتر خود متصل شویم. به طور کلی آدرس لاگین به پنل مدیریت مودم در پشت مودم ما نوشته شده است. غالبا آدرس ورد به پنل ادمین مودم به شرح زیر است

همچنین به طور پیشفرض معمولا یوزرنیم و پسورد لاگین به این پنل هر دو Admin می باشد.

پس از آنکه وارد پنل ادمین خود شدیم می بایست گزینه SSID را یافته و نام آن را به دلخواه تغییر دهیم. مسیر مشخصی برای یافتن گزینه SSID در پنل ادمین مودم وجود ندارد. زیرا با توجه به نوع مودم، این مسیر متفاوت می باشد; اما به طور معمول می تواینم جست و جو را از زیر شاخه wireless یا Wireless Network Name شروع کنیم.

هیچ الزامی به تغییر نام شبکه WiFi نیست، اما این تغییر زمانی که در محدوده ما چندین نام یکسان با شبکه ما وجود داشته باشد می تواند شبکه ما را متمایز نموده تا جهت یافتن آن دچار سردرگمی نشویم.

SSID مخفی چیست؟

وای فای مخفی به گونه ای پیکربندی شده است که نام ESSID خود را پخش نکند. از نظر کاربران این یک نوع ملاحظه امنیتی در برابر هک وای فای می باشد.

با زبان ساده، شبکه وای فای مخفی ( Hidden network ) شبکه است که در لیست شبکه های موجود قابل مشاهده نمی باشد و برای اتصال به آن لازم است نام آن را به صورت دستی وارد نماییم. در واقع این روش محافظت، هیچ گونه امنیتی ایجاد نمی کند، زیرا در لحظات خاصی نام شبکه وای فای به صورت open پخش می شود.

در صورتی که کارت شبکه خود را با استفاده از دستورات زیر، در حالت مانیتور قرار دهیم و سپس ترافیک محیط را با دستور airodump-ng، کپچر کنیم، نام شبکه مخفی به صورت متن باز قابل مشاهده خواهد بود.

airmon-ng check kill

airmon-ng start wlan0

همان گونه در تصویر بالا مشخص شده است، نام این شبکه مخفی است و طولی برابر 4 کاراکتر دارد. دریافت نام شبکه پنهان وای فای با استفاده از airdump-ng قابل انجام است. به طور کلی نام شبکه به صورت clear text پخش می شود. و می توانیم آن را در هنگام اتصال کلاینت مشاهده کنیم.

به این منظور تنها کافی است منتظر بمانیم تا کلاینت به صورت طبیعی به شبکه متصل شود. بعد از آن بلافاصله اتصال مجدد شروع می شود و نام شبکه وای فای مخفی به صورت clear text نمایش داده شود. در این مرحله هکر ها می توانند با استفاده از Ettercap حملات app Spoofing را ساماندهی کنند.

نحوه کانکنت شدن به وای فای در ترمینال لینوکس

در ادامه قصد دارم نحوه متصل شدن به وای فای را در لینوکس با استفاده از دستور nmcli تشریح نماییم.

شایان ذکر است ابزار های زیادی به صورت command Line برای مدیریت اینترفیس شبکه وایرلس در سیستم عامل لینوکس گنجانده شده است. با استفاده از این ابزار ها می توانیم وضعیت اینترفیس شبکه وایرلس را از نظر UP و یا Down بودن و همچنین از نظر اتصال به شبکه دیگر بررسی کنیم. از جمله دستورات لینوکسی می تواینم به موارد زیر اشاره کنیم.

به طور مثال nmcli یک ابزار کامند لاین می باشد که برای ساخت، نمایش، ویرایش، حذف، فعال و غیرفعال کردن ارتباط شبکه، همچنین کنترل و نمایش وضعیت تجهیزات شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.

مرحله اول : نام دستگاه

نام دستگاه خود را با دستور زیر چک می کنیم. در خروجی این دستور، نام اینترفیس دستگاه wlp1s0 می باشد.

مرحله دوم : وضعیت اتصال وای فای

سپس با دستور زیر وضعیت اتصال وای فای خود را بررسی می نماییم.

مرحله سوم : اسکن کردن شبکه وای فای

همانگونه که در خروجی دستور بالا مشخص شده است، وایرلس ما به هیچ شبکه ای وصل نیست، دستور زیر را برای اسکن کردن شبکه وای فای اجرا می کنیم.

sudo iw wlp2s0 scan

command failed: Network is down (-100)

مرحله چهارم : شبکه دستگاه

با توجه به خروجی دستور بالا، شبکه دستگاه/اینترفیس ما down می باشد، با استفاده از دستور زیر می بایست آن را up می کنیم.

$ sudo ip link set wlp1s0 up

مرحله پنجم : وای فای

اگر به پیغام خطایی به شکل زیر رو به رو شدیم، این بدان معناست که وای فای ما در کامپیوتر و یا لپ تاپ مسدود شده است:

RTNETLINK answers: Operation not possible due to RF-kill

مرحله ششم : مشکل بلاک بود وای فای

برای برطرف نمودن مشکل بلاک بود وای فای دستور زیر را اجرا می کنیم.

$ echo "blacklist hp_wmi" | sudo tee /etc/modprobe.d/hp.conf

$ sudo rfkill unblock all

مرحله هفتم : فعال بودن وای فای

در این مرحله لازم است وای فای خود را با دستور زیر On نماییم و از فعال بودن ان اطمینان حاصل نماییم

$ sudo ip link set wlp1s0 up

مرحله هشتم : نام شبکه

در صورتی که نام شبکه خود را می دانیم نیازی به انجام این مرحله نمی باشد و می توانیم مستقیما مرحله بعدی را اغاز نماییم. اما در صورتی که نام شبکه خود را نمی دانیم با استفاده از دستور زیر می بایست نام آن را بیابیم:

$ sudo iw wlp1s0 scan

مرحله نهم : وصل شدن به شبکه وای فای

در پایان، جهت وصل شدن به شبکه وای فای خود دستور زیر را وارد می نماییم. ( در اینجا SabaHost نام شبکه می باشد و vdsvps پسورد شبکه وای فای می باشد. )

$ nmcli dev wifi connect SabaHost password vdsvps

جهت اطمینان از صحت لاگین شدن به وای فای می توانیم با استفاده از دستور ping یک دی ان اس سرور، نظیر 4.2.2.4 ، پینگ بگیریم.

نحوه پنهان کردن SSID در ویندوز

مخفی کردن آدرس SSID عموما کار ساده ای می باشد. به این منظور می بایست مجددا وارد پنل ادمین خود شویم.

بسته به مدل های مختلف مودم گزینه ی یکسانی با نام های متفاوت نظیر موارد زیر وجود دارد

پس از یافتن یکی از موارد بالا صرفا لازم است تیک این گزینه را برداشته تا ادرس شبکه ما مخفی شود.

نحوه لاگین به شبکه با SSID مخفی

لاگین به شبکه های مخفی مسیر پیچیده ای نداشته و در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

اتصال به شبکه ی مخفی در ویندوز 10

با کلیک بر روی آیکون WiFi، اگر شبکه مخفی وجود داشته باشد، گزینه "Hidden Network" را در لیست شبکه های خود مشاهده خواهیم کرد. و جهت کانکت شدن می بایست بر روی آن کلیک نماییم.

پس از کلیک بر روی گزینه فوق، جهت لاگین از ما SSID و پسورد درخواست می گردد. این جز موارد نادری می باشد که ما علاوه بر پسورد ، لازم است نام ssid را نیز بدانیم.

توجه داشته باشیم که با توجه به ماهیت case-sensetive نام شبکه لازم است در هنگام وارد نمودن نام و پسورد به بزرگی و کوچکی حروف و فاصله ها دقت نماییم.

اتصال به شبکه‌ی مخفی در ویندوز ۱۰

با کلیک روی آیکون WiFi اگر یک شبکه مخفی در محدوده وجود داشته باشد، گزینه‌ی ‘Hidden Network’ را در لیست شبکه های موجود مشاهده خواهید کرد. روی آن کلیک کنید. از شما خواسته می‌شود که نام شبکه و رمز عبور را وارد کنید؛ این قسمت یکی از موارد نادری است که در آن نیاز به دانستن SSID داریم و باید حروف بزرگ و کوچک و فاصله‌ها را هنگام وارد نمودن نام شبکه و پسورد به دقت رعایت کنیم .

اتصال به شبکه مخفی در ویندوز 7، 8، 8.1

در ابتدا لازم است وارد مسیر زیر شویم.

Control Panel

Network and Internet

Network and sharing center

سپس بر روی گزینه زیر کلیک می کنیم:

Set Up a new connection or network

در صفحه جدیدی که باز می شود بر روی گزینه select manually کلیک و در ادامه connect to a network را انتخاب می کنیم.

در صفحه جدید نام و رمز عبور شبکه را وارد می کنیم تا اتصال به آن برقرا گردد.

در صفحه جدید نام و رمز عبور شبکه را وارد کنید تا به‌راحتی به آن متصل شوید.

همچنین باید حروف بزرگ و کوچک و فاصله‌ها را هنگام وارد نمودن نام شبکه و پسورد به دقت رعایت نماییم.

اتصال به شبکه مخفی در MacOS

در MacOs، اتصال به به شبکه با ssid مخفی بسیارآسان تر از ویندوز است. با کلیک بر روی آیکون WiFi در منوبار، گزینهی زیر انتخاب می کنیم.

Join the other network

در این مرحله تنها کافی است نام شبکه مخفی را به همراه پسورد در پنجره ای که باز می شود وارد نماییم.

شایان ذکر است مخفی کردن نام وای فای از جمله اقدامات اولیه است که برای تامین امنیت شبکه خود می توانیم اعمال نماییم.

این موضوع می تواند تا حدی امنیت شبکه ما را بالا ببرد، اما نمی توان آن را به صورت کامل از دسترس همه خارج نمود. اما تا حد زیادی می تواند از قابل شناسایی شدن شبکه اینترنت ما جلوگیری نماید.

در صورتی که نیاز به تنظیمات امنیتی بیشتری در این خصوص داشته باشیم، لازم است در شبکه و پنل ادمین مودم خود دسترسی های مجاز و غیر مجاز ip تعریف نماییم، تا تنها دستگاه با ip هایی که ما تعریف نموده ایم، امکان استفاده از شبکه ما را داشته باشند و امکان استفاده از شبکه برای سایر IP ها میسر نمی باشد.

جمع بندی

SSID نام شبکه وای فای می باشد و می توان آن را مخفی نمود. اما همواره می بایست توجه داشته باشیم که مخفی نمودن نام شبکه به طور کامل از هک شدن وای فای جلوگیری نمی نماید و در صورت نیاز می بایست تنظیمات امنیتی بیشتری را اتخاذ نماییم.

در مقاله اخیر سعی شده است تا روش های لاگین به شبکه های مخفی در سیستم عامل های مختلف توضیح داده شود. هموراه می بایست برای شبکه خود یک پسورد complex ( ترکیب اعداد و حروف و بزرگ و کوچک بودن و سیمبل و طول مناسب ) انتخاب نموده تا امکان هک شدن را کاهش دهیم.

امیدواریم این مقاله برایتان مفید واقع شده باشد. اگر سوالی دارید که در این مقاله پاسخش را پیدا نکردید، در قسمت کامنت ها سوال خود را مطرح کنید، کارشناسان ما در کمتر از چند دقیقه به سوالات پاسخ خواهند داد.

دریافت نرم افزار anydesk و آموزش آن

انی دسک نرم افزار کاربردی که به شما امکان کنترل کامپیوتر دیگر را از راه دور را می دهد. نرم افزار AnyDesk به کاربران کمک می کند تا همکاران واحد IT از راه دور و از طریق اینترنت به کامپیوتر کاربران متصل شده و مشکلات نرم افزاری آنها را رفع نمایند. نرم افزار AnyDesk بسیار کم حجم و قابل حمل نیز می باشد و برای برقراری ارتباط با سیستم مورد نظر به هیچ نوع تنظیم و پیکربندی خاصی نیاز ندارد.

آموزش کار با AnyDesk برای کاربران

با دو بار کلیک بر روی آیکون نرم افزار AnyDesk آن را اجرا کنید. مشاهده خواهید کرد که پنجره ای شبیه به عکس زیر نمایان می‌شود. بخش های مختلفی که در این پنجره شماره گذاری کرده‌ایم به شرحی هستند که در ادامه اشاره می‌کنیم:

1. در این بخش یک عبارت با عنوان AnyDesk Ready نمایش داده شده است. در نظر داشته باشید که نمایش این عبارت به معنای فراهم بودن همه چیز برای استفاده از نرم افزار AnyDesk است. اگر این عبارت را در پنجره برنامه AnyDesk دیدید، یعنی همه چیز مرتب است تا شما یک اتصال از راه دور موفق را آغاز کنید.
2. این بخش در واقع آیدی (ID) شما را نشان می‌دهد که باید برای فردی که تمایل دارد تا به کامپیوتر شما وصل شود ارسال گردد. (این عدد باید به همکاران واحد فناوری اطلاعات داده شود.)
3. این بخش در شرایطی استفاده می‌شود که شما قصد داشته باشید به کامپیوتر فرد دیگری وصل شوید. بدین منظور باید در این فیلد آیدی کامپیوتر مورد نظر را وارد کنید.
4. گزینه Connect دستور وصل شدن را صادر می‌کند. اگر در فیلد شماره 3 آیدی کاربری را وارد کردید، باید بر روی این گزینه کلیک کنید تا نرم افزار AnyDesk شما را به دستگاه مورد نظر وصل کند.
5. در این قسمت لیستی از سیستم های مختلفی که اخیرا به آن ها وصل شده‌اید نمایش داده می‌شود. بدین ترتیب می‌توانید بار دیگر سریعا به سیستم های قبلی متصل شوید و هر بار نیازی به تایپ آیدی نداشته باشید.

کاملا مشخص است که شما برای اتصال به یک کامپیوتر دیگر باید در فیلد شماره 3 آیدی آن را وارد و سپس بر روی گزینه Connect کلیک کنید. به همین سادگی می‌توانید به کامپیوتر مورد نظرتان متصل شوید.

زمانی که یک فرد برای اتصال به کامپیوتر دیگری از طریق نرم افزار AnyDesk وارد عمل شود، در کامپیوتر مقصد یک درخواست ارائه می‌شود که کاربر باید آن را قبول کند و دکمه سبز رنگ ACCEPT را کلیک کند.

راهنمای استفاده از کیبورد کامپیوتر و کلیدهای میانبر در ویندوز با تصویر

چه در حال نوشتن نامه و چه در حال محاسبه داده‌های عددی باشید، صفحه کلید شما راه اصلی برای وارد کردن اطلاعات به رایانه شماست؛ اما آیا می‌دانستید که می‌توانید از صفحه‌کلید برای کنترل رایانه خود نیز استفاده کنید؟ یادگیری چند دستور ساده کیبورد کامپیوتر می‌تواند به شما کمک کند، بهتر کار کنید. در این راهنمای استفاده از کیبورد کامپیوتر، روش‌های نصب کیبورد و همچنین استفاده از صفحه‌کلید را آموزش داده‌ایم، در ادامه با ما همراه باشید.

راهنمای استفاده از کیبورد و روش اتصال انواع کیبورد به کامپیوتر

قبل از اینکه بخواهید از کیبور استفاده کنید، ثبت یک دستور متصل باید به درستی اتصال بین کیبورد و کامپیوتر را برقرار کنید. اگر رایانه جدیدی دارید و برای اتصال صفحه‌کلید به کمک نیاز دارید، یا صفحه‌کلید کار نمی‌کند، مراحل زیر را دنبال کنید.

اتصال صفحه کلید USB

کابل USB صفحه‌کلید را به درگاه USB در قسمت پشت یا جلو کیس خود وصل کنید، اگر از هاب USB استفاده می‌کنید، می‌توانید به هاب نیز متصل کنید. با اینحال توصیه می‌کنیم، در صورت امکان به پشت کامپیوتر متصل کنید. صفحه‌کلیدهای خارجی که با کابل USB به دستگاه متصل می‌شوند، قابلیت اتصال به لپ‌تاپ را هم دارند. شاید برایتان سوال پیش بیاید که آیا لپ‌تاپ من می‌تواند با دو صفحه‌کلید کار کند؟ بله! هنگامی که یک صفحه کلید USB خارجی را به لپ‌تاپ متصل می‌کنید، به عنوان صفحه‌کلید دوم عمل می‌کند و هر دو صفحه‌کلید را می‌توان همزمان استفاده کرد.

پس از اتصال، صفحه‌کلید باید به طور خودکار شناسایی و نصب شود. اگر کیبورد ویژگی خاصی دارد، باید نرم افزار و درایورهای کیبورد را نصب کنید. برخی از کیبوردهای USB پیشرفته‌تر (مانند کیبورد USB گیمینگ) دارای دو کابل USB هستند. یکی از این کابل‌ها برای کیبورد و دیگری برای پورت‌های USB روی کیبورد برای سایر دستگاه‌های USB است. اگر فقط به کیبورد نیاز دارید، کافیست یکی از این کابل‌ها را متصل کنید.

نکته: هنگام اتصال یک صفحه‌کلید USB، فرقی نمی‌کند که در حین نصب کامپیوتر شما خاموش یا روشن باشد.

اتصال کیبورد بی سیم

همه‌ی کیبوردهای بیسیم دارای گیرنده‌ای هستند که معمولا از طریق usb به کامپیوتر وصل شده است، و صفحه کلید به صورت بیسیم به آن گیرنده متصل می‌شود. این گیرنده را می‌توانید به یکی از درگاه‌های پشت یا جلوی کیس کامپیوتر متصل کنید. بعد از اتصال کیبورد، از شارژ بودن و روشن بودن آن اطمینان حاصل کنید؛ معمولا از طریق دکمه‌ای در زیر کیبورد خاموش/روشن می‌شوند. همچنین بعد از اتصال، کیبور باید به طور خودکار شناسایی و نصب شود. اگر کیبورد ویژگی خاصی دارد، باید نرم‌افزار و درایورهای کیبورد را نصب کنید.

نکته: برای برقراری ارتباط بیسیم با کامپیوتر، کیبورد شما باید سیگنال خوبی بین کامپیوتر و کیبورد داشته باشد؛ بنابراین باید دید خوبی به گیرنده داشته باشد. اگر موقعیت خوبی نبود، گیرنده USB را از پشت به جلوی کیس منتقل کنید.

اتصال کیبورد PS/2

صفحه کلید را به پورت PS/2 در پشت کامپیوتر وصل کنید. همانطور که در تصویر می‌بینید، در پشت کیس کامپیوتر دو پورت PS/2 در کنار یکدیگر قرار دارند؛ صفحه کلید را باید به پورت بنفش وصل کنید. اگر پورت‌های PS/2 دارای کد رنگی نباشند، هنگامی که از پشت به کیس نگاه می‌کنید، پورت مخصوص کیبورد به لبه سمت چپ نزدیک‌تر است و همچنین نماد صفحه‌کلید کوچک در کنار درگاه مشخص می‌کند که کدام یک برای صفحه کلید است.

نکته: هنگام اتصال یا جدا کردن صفحه‌کلید PS/2، کامپیوتر باید خاموش باشد. توجه داشته باشید که کامپیوترهای جدید دیگر پورت PS/2 ندارند. اگر صفحه کلید PS/2 و رایانه‌ای بدون درگاه PS/2 دارید، پیشنهاد می‌کنیم یک صفحه‌کلید USB یا مبدل PS/2 به USB خریداری کنید، این آداپتور به صفحه‌کلید قدیمی اجازه می‌دهد تا با اتصال بین یکی از پورت‌های USB و دوشاخه PS/2 با رایانه‌های جدیدتر ارتباط برقرار کند.

راهنمای استفاده از کیبورد و نحوه نصب مجدد آن

از آنجایی که در بیشتر مواقع، یک صفحه کلید باید بدون نصب نرم افزار اضافی کار کند(مگر در مواردی مانند کیبوردهای ثبت یک دستور متصل گیمینگ)، چیزی وجود ندارد که بتوان آن را دوباره نصب یا حذف کرد. اگر صفحه‌کلید شما کار نمی‌کند یا در سیستم شما تشخیص داده نمی‌شود، کابل را از کیس جدا کرده و دوباره وصل کنید.

راهنمای استفاده از کیبورد و نصب نرم افزار و درایورها

اگر صفحه‌کلید شما ویژگی‌های خاصی مانند پد لمسی، دکمه‌های ویژه یا عملکرد بی‌سیم دارد، باید درایورهای مخصوص همان مدل نصب شوند تا بتوانند به درستی کار کنند. آنها را از روی دیسک ارائه شده به همراه صفحه کلید نصب کنید یا از بخش پشتیبانی وب سایت سازنده دانلود کنید. برای آموزش نصب درایور می‌توانید به مقاله‌ی نحوه نصب درایور و آپدیت درایورهای کامپیوتر مراجعه کنید.

راهنمای استفاده از کیبورد مجازی کامپیوتر

کیبورد مجازی(Virtual keyboard)، نرم‌افزاری است که برای شبیه سازی کیبورد استاندارد استفاده می‌شود. تصویری از کیبورد روی مانیتور نمایش داده می‌شود و کاربر برای وارد کردن متن، روی عکس کلیدها اشاره می‌کند و کلیک می‌کند. کیبوردهای مجازی امکان استفاده از رایانه را برای افرادی که دارای اختلالات حرکتی قابل توجهی هستند، می‌دهد. برخی از صفحه‌کلیدهای مجازی از پیش‌بینی کلمات برای افزایش سرعت ورود استفاده می‌کنند. برای فعال کردن کیبورد مجازی در ویندوز 11، مراحل زیر را دنبال کنید.

به منوی start رفته و Settings > Ease of Access > Keyboard کلیک کنید، در آخر سوئیچ Use the On-Screen Keyboard را روشن کنید. کیبورد مجازی روی صفحه برایتان نمایش داده می‌شود.

راهنمای استفاده از کیبورد به جای موس

کلیدهای کیبورد را می‌توان بر اساس عملکرد به چند گروه تقسیم کرد:

• کلیدهای تایپ (الفبایی): این کلیدها شامل همان کلیدهای حرف، عدد، نقطه‌گذاری و نماد هستند که در ماشین تحریر سنتی وجود داشتند.
• کلیدهای کنترل: این کلیدها به تنهایی یا در ترکیب با کلیدهای دیگر برای انجام اعمال خاصی استفاده می‌شوند. کلیدهای کنترلی که اغلب استفاده می شوند، عبارتند از Ctrl، Alt، کلید ویندوز و Esc.
• کلیدهای عملکردی: کلیدهای عملکردی برای انجام وظایف خاصی استفاده می‌شوند که با عنوان F1، F2، F3، و غیره، تا F12 برچسب گذاری شده‌اند.
• کلیدهای Navigation: این کلیدها برای جابجایی در اسناد یا صفحات وب و ویرایش متن استفاده می‌شوند. آنها شامل کلیدهای جهت‌دار، صفحه اصلی، پایان، بالای صفحه، پایین صفحه، حذف و درج هستند.
• صفحه کلید عددی: برای وارد کردن سریع اعداد مفید است. کلیدهای عددی در یک قسمت جداگانه مثل یک ماشین حساب معمولی قرار دارند.

شکل زیر نشان می‌دهد که این کلیدها در یک صفحه‌کلید معمولی، چگونه چیده شده‌اند. البته چیدمان صفحه کلید شما ممکن است متفاوت باشد.

عکس صفحه ی کیبورد کامپیوتر

راهنمای استفاده از کیبورد و تایپ کردن متن

هر زمان که نیاز به تایپ چیزی در یک برنامه، پیام ایمیل یا کادر متنی داشته باشید، یک خط عمودی چشمک‌زن به نام مکان‌نما را مشاهده خواهید کرد. این نشان دهنده‌ی مکانی است که پس از تایپ کردن متن از آنجا شروع خواهد شد. می‌توانید مکان‌نما را با کلیک کردن در مکان مورد نظر با ماوس یا با استفاده از کلیدهای پیمایش حرکت دهید. علاوه بر حروف، اعداد، علائم نگارشی و نمادها، کلیدهای تایپ نیز شامل Shift، Caps Lock، Tab، Enter، Spacebar و Backspace هستند.

• Shift : زمانیکه Shift را در ترکیب با یک حرف انگلیسی فشار دهید، حروف بزرگ تایپ می‌شود. همچنین وقتی Shift را همراه با یک کلید دیگر (کلیدهای عددی ردیف بالای حروف) فشار دهید، نماد نشان داده شده در قسمت بالای آن کلید تایپ می‌شود.
• Caps Lock : Caps Lock را یکبار فشار دهید تا همه حروف انگلیسی به صورت بزرگ تایپ شوند. دوباره Caps Lock را فشار دهید تا این عملکرد خاموش شود؛ صفحه کلید شما ممکن است دارای چراغی باشد که نشان دهد Caps Lock روشن است یا خیر.
• Tab : Tab را فشار دهید تا مکان نما چند فاصله به جلو حرکت کند. همچنین می‌توانید Tab را فشار دهید تا به کادر متن بعدی در یک فرم بروید.
• Enter : Enter را فشار دهید تا مکان‌نما به ابتدای خط بعدی منتقل شود. همچنین می‌توانید Enter را فشار دهید تا دکمه هایلایت شده را انتخاب کنید.
• Space : Spacebar را فشار دهید تا مکان‌نما یک فاصله به جلو حرکت کند.
• Backspace :‌ Backspace را فشار دهید تا کاراکتر قبل از مکان‌نما یا متن انتخاب شده حذف شود.

راهنمای استفاده از کیبورد و میانبرهای کیبورد

میانبرهای صفحه کلید راه‌هایی برای انجام اقدامات سریع، با استفاده از صفحه کلید است. در واقع، تقریباً هر عمل یا دستوری که می‌توانید با ماوس انجام دهید، با استفاده از یک یا چند کلید روی صفحه‌کلید، سریع‌تر انجام می‌شود.

نکته: علامت (+) بین دو یا چند کلید نشان می‌دهد که آن کلیدها باید به صورت ترکیبی فشار داده شوند. به عنوان مثال، Ctrl+A به معنای فشار دادن و نگه‌داشتن Ctrl و سپس فشار دادن A است. Ctrl+Shift+A به معنای فشار دادن و نگه‌داشتن Ctrl و Shift و سپس فشار دادن A است.

میانبرهای برنامه را پیدا کنید

با استفاده از صفحه کلید می توانید در اکثر برنامه ها کارها را با سرعت بیشتری انجام دهید. برای مشاهده اینکه کدام دستورات دارای میانبر صفحه کلید هستند، یک منو باز کنید. اگر میانبری وجود داشته باشد، در کنار آیتم‌های منو نشان داده می‌شوند.

میانبرهای صفحه کلید در کنار آیتم های منو ظاهر می‌شوند.

کارهایی که انجام می‌دهند

منوی Start را باز می‌کند

می‌توانید بین برنامه‌های باز یا ویندوز سوئیچ کنید

مورد فعال را ببندید یا از برنامه فعال خارج شوید

فایل یا سند فعلی را ذخیره کنید (در اکثر برنامه ها کاربرد دارد)

مورد انتخاب شده را کپی کنید

مورد انتخاب شده را برش دهید

مورد انتخاب شده را جایگذاری (Paste) کنید

یک عمل را بازگردانی کنید

همه موارد موجود در یک سند یا پنجره را انتخاب کنید

نمایش راهنما برای یک برنامه یا ویندوز

نمایش راهنما و پشتیبانی ویندوز

کار فعلی را لغو کنید

منوی دستورات مربوط به یک مورد انتخاب شده را باز کنید. معادل کلیک راست با موس است که عموما در کنار کلید Ctrl سمت راست کیبورد قرار دارد.

راهنمای استفاده از کیبورد و کلیدهای نویگیشن (navigation)

این دسته از کلیدها به شما این امکان را می‌دهند که مکان‌نما را حرکت دهید، در اسناد و صفحات وب حرکت کنید و متن را ویرایش کنید. جدول زیر برخی از عملکردهای رایج این کلیدها را فهرست می‌کند.

کارهایی که انجام می‌دهند

مکان‌نما یا مورد انتخاب شده را یک فاصله یا خط، در جهت فلش حرکت میدهند یا یک صفحه وب را در جهت فلش پیمایش می‌کنند.

راهنمای استفاده از کیبورد عددی

صفحه‌ کلید عددی، اعداد 0 تا 9، عملگرهای حسابی + (جمع)، – (تفریق)، * (ضرب) و / (تقسیم)، و اعشار را همانطور که در ماشین‌ حساب ظاهر می‌شوند مرتب می‌کند. البته این کاراکترها در جای دیگری روی صفحه کلید تکرار می‌شوند، اما چینش صفحه کلید عددی به شما اجازه می‌دهد تا به سرعت داده‌های عددی یا عملیات ریاضی را با یک دست وارد کنید.

برای استفاده از صفحه کلید عددی برای وارد کردن اعداد، Num Lock را فشار دهید. اکثر صفحه کلیدها دارای چراغی هستند که روشن یا خاموش بودن Num Lock را نشان می‌دهند. وقتی Num Lock خاموش است، صفحه کلید عددی به عنوان ماشین حساب، غیر فعال است و عموما به عنوان کلیدهای جهت عمل می‌کند. همچنین می‌توانید از صفحه کلید عددی خود برای انجام محاسبات ساده با ماشین حساب ویندوز استفاده کنید.

راهنمای استفاده از کیبورد و سه کلید عجیب روی آن

تاکنون، تقریباً در مورد هر کلیدی که احتمالاً استفاده می‌کنید، صحبت کرده‌ایم. اما برای افرادی که واقعاً کنجکاو هستند و به دنبال آموزش بیشتری هستند، سه کلید مرموز روی صفحه کلید را بررسی کرده‌ایم:

• PrtScn
• Scroll Lock
• Pause/Break

PrtScn (or Print Screen)

مدت‌ها پیش، این کلید عملاً همان کاری را که می‌گوید انجام می‌داد، یعنی صفحه‌ی فعلی متن را به چاپگر شما می‌فرستد. امروزه، با فشار دادن PrtScn یک تصویر از کل صفحه شما (اسکیرین شات) گرفته می‌شود و آن را در Clipboard در حافظه رایانه شما کپی می‌کند. می‌توانید با (Ctrl + V) آن را در Microsoft Paint یا برنامه دیگری قرار دهید و در صورت تمایل، آن را از آن برنامه چاپ کنید.

مبهم‌تر از آن کلید SYS RQ است که گاهی با کلید PrtScn در برخی از صفحه کلیدها به اشتراک می‌گذارند. در گذشته، SYS RQ به عنوان یک درخواست سیستم یا همان system request طراحی شده بود، اما امروزه این دستور در ویندوز فعال نیست.

نکته: اگر قصد دارید به جای کل صفحه، فقط از پنجره‌ی فعال عکس بگیرید، Alt + PrtScn را با هم فشار دهید.

ScrLk (or Scroll Lock)

در اکثر برنامه‌ها، فشار دادن Scroll Lock هیچ تاثیری ندارد، فقط در بعضی از برنامه‌ها، فشار دادن Scroll Lock رفتار کلیدهای جهت‌ و کلیدهای Page Up و Page Down را تغییر می‌دهد. فشار دادن این کلیدها باعث می‌شود که سند بدون تغییر موقعیت مکان‌نما حرکت کند. صفحه کلید شما ممکن است، دارای چراغی باشد که نشان دهد Scroll Lock روشن است یا خیر.

Pause/Break

این کلید به ندرت استفاده می‌شود. در برخی از برنامه‌های قدیمی، با فشار دادن این کلید، برنامه متوقف می‌شود یا در ترکیب با Ctrl، اجرای آن متوقف می‌شود.

راهنمای استفاده از کیبورد و کلیدهای اضافی روی صفحه کلید

برخی از صفحه‌کلیدهای مدرن دارای دکمه‌هایی هستند که به شما امکان دسترسی سریع و یکباره به برنامه‌ها، فایل‌ها یا دستورات را می‌دهند. مدل‌های دیگر دارای کنترل‌های حجم صدا، چرخ‌های اسکرول، چرخ‌های زوم و ابزارهای دیگر هستند. برای جزئیات بیشتر درباره این ویژگی‌ها، اطلاعاتی را که به همراه صفحه‌کلید یا رایانه‌تان ارائه شده است، بررسی کنید یا به وب‌سایت سازنده بروید.

نکاتی برای استفاده ایمن از صفحه کلید – راهنمای استفاده از کیبورد

استفاده صحیح از صفحه کلید می‌تواند به جلوگیری از درد یا آسیب به مچ دست، دست و بازو کمک کند، به خصوص اگر برای مدت طولانی از رایانه خود استفاده می‌کنید. در اینجا چند نکته برای کمک به بهبود استفاده از صفحه کلید وجود دارد:

سه بخش اصلی مغز کدام اند؟

سه بخش اصلی مغز رام نام ببرید. و وظیفه هر یک را توضیح بدید.

مخ:توانیی فکر کردن و حرف زدن و حل مسئله را دارد.
مخپه:وظیفه حفظ تعادل در بدن
ساقه مغز:مخ و مخچه را به نخاع وصل می کند.

سلام
مخ
مخچه
ساقه مغز
وظایفشون تو کتاب هست

1-نیمکره های مخ : اطلاعات اندام های حسی را دریافت و دستور های لازم رو برای آهنا می فرسته
همجنین مخ به ما توانایی فکر کردن حرف زدن و حل مسئله رو میده

2-مخچه : حفظ تعادل

3-ساقه مغز : بخش ساقه مانندی زیر مخ است که مخ و نخاع را بهم وصل میکنه
فعالیت های غیر ارادی (نفس کشیدن ، ضربان قلب،فشار خون و. )
به این مرکز در بصل النخاع گره حیات گفته میشود

موفق و پیروز باشی

مخ: نیمکره های مخ اطلاعات اندام های حسی مانند چشم گوش پوست و بینی را دریافت می‌کنند و دستور های لازم را برای بخش های گوناگون بدن مانند ماهیچه می‌فرستند
مخچه: حفظ تعادل بدن
ساقه مغز: بخش ساقه مانندی در زیر مخ است که مخ و مخچه را به نخاع وصل می کند

سلام
سه بخش داره
مخ، مخچه، ساقه مغز

مغر دارای سه بخش است:
مخ که دارای دو نیمکره است. مخ پيام هاي عصبي را توليد و تنظيم مي كند.
مخچه دارای دو نیمکره و کرمینه است. مخچه، وظيفه تعادل، هماهنگي و شكل دادن به وضعيت بدن را بر عهده دارد.
ساقه مغز که دارای مغز میانی و پل و بصل النخاع است. ساقه مغز كاركردهاي حياتي از جمله تنفس را كنترل مي كند.

سه بخش اصلی مغز :
1. ساقه مغز
2. مخچه
3. مخ

سلام دوستان
مخ" توانایی فکر کردن .
مخچه" حفظ تعادل.
ساقی مغز "مخ و مخچه را به نخاع وصل میکند.

مخ:توانایی استدلال حل مسعله تفکر و..‌
مخچه مرکز تعادل بدن
ساقه مغز

مخ ,مخچه و ساقه مغز
وظایف ها?
مخ:توانایی های فکر کردن ،حرف زدن،حل وسیله.
مخچه:حفظ تعادل بدن.
ساقه مغز :بخش ساقه مانندی در زیر مخ است که مخ و مخچه را به نخاع وصل میکند و به این بخش ساقه مغز می‌گویند.

سلام
مخ
مخچه
ساقه مغز
حالا هم امتیاز بده

سلام
1 مخ
2مخچه
3ساقه مغز
این سه بخش اصلی مغز است

ساقه مغز : بخش ساقه مغز زیر مخ است که مخ و نخاع را بهم وصل میکنه

نیمکره های مخ :اطلاعات اندام های حسی را دریافت و دستور های لازم رو برای آنها می فرستد
و مخ به ما توانایی فکر کردن حرف زدن و حل مسئله رو میده

مخچه : وظیفه ان این است که حرکات شما را روان سازد و می کند تا صاف و راست بایستید

مخ:توانیی فکر کردن و حرف زدن و حل مسئله را دارد.
مخپه:وظیفه حفظ تعادل در بدن
ساقه مغز:مخ و مخچه را به نخاع وصل می کند.