سرمایه گذاری غیر مستقیم
در بازار، سرمایه سبدگردانی به این معناست که تمام سرمایه را صرف خرید و سرمایهگذاری بر روی یک سهام خاص نکرده و درعوض سبدی از سهام‌های قابل اعتماد تشکیل دهیم تا ریسک سرمایهگذاری را به حداقل برسانیم.
به طور کلی و حرفه‌ای میتوان گفت سبدگردانی فرآیندی است که طی آن افرادی حرفه‌ای و متخصص در این زمینه با توجه به میزان سرمایه و ریسک‌پذیری فرد سرمایه‌گذار، شروع به خرید و فروش گروهی از سهام‌ها می‌کند و به صورت مداوم بر آن نظارت و مدیریت دارد تا به حداکثر سود برسد.
طبق تعریف ارائه شده از طرف سازمان اوراق بهادار سبدگردانی عبارت است از تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایه‌گذار معین توسط سبدگردان در قالب قراردادی مشخص، به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار.
آیا شرکت سبدگردان یک نهاد قانونی است؟
در آذرماه سال 1384، برای مدیریت بهتر وجوه مردم، نهاد مالی جدیدی به نام «سبدگردان» به‌عنوان نهادی واسط معرفی شد. شرکتهای سبدگردان مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس دریافت می‌کنند و در چارچوب قوانین حاکم بر بازار اجازه فعالیت و مشاوره سرمایهگذاری در بورس را دارند.
صندوق سرمایه گذار ی چیست؟
در کنار سبدگردانی اختصاصی، صندوق های سرمایه گذاری نیز یکی از روش‌های غیرمستقیم سرمایهگذاری در بورس هستند. صندوق سرمایه گذاری نهادی مالی است که به منظور مدیریت حرفه‌ای وجوه سرمایه گذاران با مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار، تأسیس شده است و تحت نظارت آن سازمان فعالیت می‌کند.
در ادامه تعریف صندوق سرمایه گذاری چیست؟ باید بگوییم که صندوق های سرمایه گذاری با تجمیع وجوه سرمایه‌گذاران و در اختیار داشتن منابع مالی گسترده و با استفاده از دانش و تخصص مدیریت سبد دارایی، تلاش می‌کنند این امکان را برای سرمایه‌گذاران فراهم کنند تا با دارایی مورد نظر خود (هرچند اندک) در سبدی متنوع از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق مشارکت و سایر دارایی‌های مالی سرمایهگذاری کنند و از مزایای آن بهره‌مند شوند. سرمایه گذاران با خرید واحدهای (یونیت) صندوق‌ها قادر به سرمایهگذاری در آن هستند.
تفاوت سبدگردانی و صندوق‌های سرمایهگذاری:
در روش سرمایهگذاری در صندوق، سرمایه‌گذار میزان مشخصی از سرمایه را دراختیار صندوق قرار می‌دهد و آنها با جمع این سرمایه‌ها به فعالیت در بازارهای مالی می‌پردازند. روش سرمایهگذاری در صندوق و سبدگردانی با وجود شباهت‌هایی که دارد، تفاوت هایی نیز با هم دارند که به ذکر آنها می‌پردازیم:
سبدگردان آتیه توکا
شرکت سبدگردان آتیه توکا (سهامی خاص) در تاریخ ۱۳۹۹/۱۱/۱۹ تحت شماره ثبت ۶۶۹۶۶ و شناسه ملی ۱۴۰۰۹۷۹۱۳۲۰ در اداره ثبت شرکت‌ها و مؤسسات غیرتجاری به ثبت رسیده است و در تاریخ ۱۳۹۹/۱۲/۰۵ تحت شماره ثبت ۱۱۸۱۰ نزد سازمان بورس و اوراق بهادار به عنوان نهاد مالی ثبت شده است و از تاریخ یاد شده مشمول مقررات، آیین نامه ها، دستورالعمل ها و بخشنامه های مصوب سازمان بورس و اوراق بهادار می باشد.
مجوز سبدگردانی آتیه توکا در تاریخ ۱۴۰۰/۰۳/۰۱ به شماره ۱۲۲/۸۳۳۶۱ توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران اخذ شده است.
سرمایه گذاری در سهام چیست؟
سرمایه گذاری در سهام نشان دهنده سهم مالکیت در یک شرکت است. سرمایه گذاران، سهامی را خریداری کرده که فکر می‌کنند با گذشت زمان ارزش بیشتری خواهند داشت.
سهام یک سرمایه گذاری است. هنگام خرید سهام یک شرکت، در حال خرید قطعه کوچکی از آن شرکت هستید که یک سهم نامیده می‌شود.
سرمایه گذاران سهام شرکت‌هایی را خریداری می‌کنند که فکر می‌کنند ارزش آنها بالاتر خواهد رفت. اگر این اتفاق بیفتد، ارزش سهام شرکت نیز افزایش می‌یابد. پس از آن، سهام خریداری شده را میتوان برای کسب سود به فروش رساند.
سهام چیست؟
سهام اوراق بهاداری هستند که سهم مالکیت در یک شرکت را نشان می‌دهند. برای شرکت‌ها، انتشار سهام راهی برای جمع آوری پول به منظور رشد و سرمایه گذاری در تجارت خود است. برای سرمایه گذاران سهام راهی برای رشد پول و پشت سر گذاشتن تورم با گذشت زمان هستند.
وقتی صاحب سهام در یک شرکت هستید، سهامدار نامیده می‌شوید زیرا در سود شرکت سهیم هستید.
شرکتهای دولتی سهام خود را از طریق بورس سهام مانند Nasdaq یا بورس اوراق بهادار نیویورک می‌فروشند. سپس سرمایه گذاران می‌توانند این سهام را از طریق کارگزاران سهام در بین خود خریداری و بفروشند. بورس سهام عرضه و تقاضای سهام هر شرکت را ردیابی می‌کند که این امر مستقیماً بر قیمت سهام تأثیر می گذارد.
قیمت سهام در طول روز نوسان دارد، اما سرمایه گذاران صاحب سهام امیدوارند که با گذشت زمان، ارزش سهام افزایش یابد. ممکن است این اتفاق برای سهام همه شرکت‌ها نیفتاد چرا که احتمال دارد ارزش شرکت‌ها در طول زمان از بین برود یا به طور کامل از کار خارج شوند.
وقتی این اتفاق منظور از سرمایهگذاری چیست؟ منظور از سرمایهگذاری چیست؟ می‌افتد، سرمایه گذاران سهام ممکن است تمام یا بخشی از سرمایه گذاری خود را از دست بدهند. به همین دلیل برای سرمایه گذاران مهم است که پول خود را در جاهای مختلفی پخش کنند، به جای اینکه فقط روی یک شرکت تمرکز کنند، سهام بسیاری از شرکتهای مختلف را خریداری کنند.
چگونه میتوان از طریق سهام درآمد کسب کرد
سرمایه گذاری در سهام نسبت به برخی دیگر از سرمایه گذاری‌ها ریسک بیشتری دارد، اما ممکن است به همان نسبت سود بیشتری هم داشته باشد. سرمایه گذاران سهام از دو طریق اصلی کسب درآمد می‌کنند:
۱. اگر قیمت سهام در مدت زمانی که فرد آن را در اختیار دارد، افزایش یابد و آن را به بیش از مبلغی که برای آن پرداخت کرده، بفروشد.
۲.از طریق پرداخت سود. سود سهام، پرداخت منظم به سهامداران است. همه سهام‌ها سود پرداخت نمی‌کنند، اما بعضی از آنها به صورت فصلی این کار را انجام می‌دهند.
در طول قرن گذشته، بورس سهام میانگین بازده سالانه 10٪ داشته است. کلمه “متوسط” در اینجا مهم است: نه تنها این بازده به طور متوسط برای کل بازار (نه فقط سهم‌های خاص)است، بلکه در هر سال ممکن است، بازده بازار کمتر یا بیشتر از 10٪ باشد.
سهام جداگانه را می‌توانید از طریق کارگزار آنلاین خریداری کنید. روند افتتاح حساب کارگزاری مانند افتتاح حساب بانکی است. پورسانت‌هایی که توسط کارگزاران آنلاین برای معاملات سهام دریافت می‌شود متفاوت است، پس پیش از انتخاب سرمایهگذاری و خرید سهام، در مورد بسیار تحقیق کنید و از شرکتهای متفاوتی اقدام به خرید کنید.
چیزهای کلیدی که باید در مورد سرمایه گذاری در سهام بدانید
سرمایه گذارانی که در دراز مدت بهترین عملکرد را دارند، خرید می‌کنند و نگه می‌دارند. این بدان معنی است که آنها تنوع سازی انجام داده و از سهم‌های مختلفی در پورتفوی خود نگهداری می‌کنند.
سرمایه گذاری در سهام واحد، زمان می‌برد. شما باید در مورد هر سهمی که خریداری می‌کنید، تحقیق کنید؛ منابع مالی و تمام مسائل مربوط به شرکت را به دقت بررسی کنید. بسیاری از سرمایه گذاران در عوض با سرمایه گذاری در سهام از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک، صندوق‌های شاخص و ETF در وقت خود صرفه جویی می‌کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید مقاله انواع سرمایه گذاری را بخوانید.
این موارد به شما امکان می‌دهد سهام زیادی را در یک معامله خریداری کنید، متنوع سازی(diversification) داشته باشید و نیاز کمتری به تحقیقات و کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با سرمایه گذاری در سهام مورد نظر خود داشته باشید.
سهام دو نوع اصلی دارد: عادی(common stock)و ممتاز(preferred stock)بیشتر سرمایه گذاران، صاحب سهام عادی شرکت سهامی عام هستند. سهام عادی ممکن است به شما سود بپردازد، اما این سود تضمین نمی‌شود و میزان آن ثابت نیست.
سهام ممتاز معمولاً سود ثابت پرداخت می کند، بنابراین مالکان می توانند هر ساله روی مقدار مشخصی از درآمد سهام حساب کنند. صاحبان سهام ممتاز همچنین برای دریافت درآمد شرکت در صف اول ایستاده‌اند: مازاد وجهی که از طریق سود تقسیم می‌شود ابتدا به سهامداران ممتاز پرداخت می‌شود و در صورت ورشکستگی شرکت، صاحبان سهام ممتاز، جلوتر از صاحبان سهام عادی، نقدینگی دریافت می‌کنند.
نتیجه گیری
سهام بخشی از دارایی‌های یک شرکت است که افراد می‌توانند با خریداری آن، پول خود را در آن شرکت سرمایه گذاری کرده و در سود و زیان آن، شریک شوند.
به سرمایه گذاران همیشه توصیه می‌شود که تمام تخم مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارند و پول خود را در جاهای مختلف و سهام شرکتهای متنوع سرمایه گذاری کنند؛ در واقع متنوع سازی انجام دهند.
از طریق منظور از سرمایهگذاری چیست؟ کارگزاران بورس میتوان راحت‌تر در سهام سرمایه گذاری کرد و وقت کمتری را برای تحقیق و بررسی اختصاص داد.
دو نوع اصلی سهام داریم: ممتاز و عادی که در مقالات بعدی به طور تخصصی به آن می‌پردازیم.
ریسک چیست
معمولا زمانی که صحبت از انواع ریسک به میان می‌آید، کلمه خطر برجسته می‌شود؛ اما باید بدانیم که ریسک فقط دربردارنده خطر و مفهومی منفی نیست.
ریسک در معنای کلی، نا اطمینانی از آینده را نشان می‌دهد. ممکن است ما خود را در معرض ریسک قرار دهیم و با فرصت‌های مثبت مواجه شویم. این فرصت‌های مثبت در مفاهیم منظور از سرمایهگذاری چیست؟ مالی قابل توضیح هستند. بنابراین ریسک دارای دو بعد مثبت و منفی است.
عموماً مفهوم ریسک در مالی و سرمایهگذاری مورد توجه است. در مقاله پیش رو قصد داریم به توضیح انواع ریسک بپردازیم.
چرا ریسک وجود دارد و انواع آن کدامند؟
از آغاز پیدایش تمدن، انسان‌ها همواره با عوامل متغیر و خطرهای زیادی مواجه بوده‌اند و احتمال خسارت همواره وجود داشته است. انسان نخستین با مخاطرات طبیعی مواجه بوده و به تدریج آموخته است که اتفاقات ناخوشایند را پیش‌بینی کند و برای مقابله با آنها آماده باشد.
هر چه میزان رشد و پیشرفت انسان بیشتر می‌شود، در معرض تصمیم‌گیری‌ها و پیچیدگی‌های بیشتری قرار می‌گیرد و در معرض ریسک‌های بیشتری قرار می‌گیرد.
به طور کلی، موقعیت‌های ریسکی که افراد با آن مواجه می‌شوند معمولا شامل دو دسته می‌شود:
ریسک واقعی یا خالص (Pure Risk)
این ریسک‌ها در واقع همان خطرات فیزیکی مثل خطر تصادف، بیماری، طلاق، بلایای منظور از سرمایهگذاری چیست؟ طبیعی و …. هستند که عمدتا در اختیار ما نیستند و در صورت وقوع، نتیجه‌ای جز خسارت ندارند. این ریسک‌ها عموماً قابلیت بیمه شدن دارند و همیشه موجب زیان می‌شوند.
ریسک سوداگرانه یا پویا
این نوع ریسک‌ها معمولا در شرایط اقتصادی قابل اندازه‌گیری هستند و نتیجه احتمالی آنها می‌تواند سود یا زیان باشد. انواع سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی، بازی‌های مبتنی بر شرط‌بندی، از جمله چنین ریسک‌هایی هستند.
ریسک‌های نوع اول کاملا زیان ده هستند و با بیمه کردن میتوان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. اما ریسک‌های نوع دوم می‌توانند به نتایج مثبت و سود ده ختم شوند. در ادامه به تقسیم بندی ریسک‌های پویا که در سرمایهگذاری با آن مواجه هستیم، می‌پردازیم.
بهتر است ابتدا “مفهوم ریسک” در سرمایهگذاری را تعریف کنیم، در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی ریسک گفته می‌شود. این انحراف بازده می‌تواند مثبت یا منفی باشد، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایهگذاری بیشتر باشد، در اصطلاح گفته می‌شود که ریسک سرمایهگذاری بیشتر خواهد بود.
طبقه بندی افراد از نظر پذیرش انواع ریسک
سرمایه‌گذاران را از منظر پذیرش ریسک میتوان به سه دسته تقسیم نمود:
- افراد ریسک‌گریز: این افراد رویکرد محافظه‌کارانه دارند. این شخص ترجیح می‌دهد، بازده مطمئنی داشته باشد و احتمال موفقیت وی بالا باشد.
- افراد ریسک‌پذیر: این افراد رویکرد جسورانه دارند شخص ریسک بالا را به منظور دریافت سود بالاتر می‌پذیرد.
- افراد خنثی نسبت به ریسک: سومین گروه افرادی هستند که به اصطلاح آنها را ریسک خنثی می‌نامند. این افراد ارزش پولی را مقدار ارزش اسمی آن می‌دانند.
ریسک‌پذیری و ریسک گریزی به معنای به استقبال ریسک رفتن و از ریسک فراری بودن نیست. بلکه نشان می‌دهد، افراد ریسک گریز در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی بیشتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی انتظار دارند.
همچنین افراد ریسک‌پذیر در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی کمتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی توقع دارند.
این اصل که کسب بازده بالاتر تنها با پذیرش ریسک بیشتر امکان پذیر است بیانگر این حقیقت است که نمی‌توان ریسک نکرد و بازده به دست آورد و در مقابل نیز اگر سرمایهگذاری ریسک بالاتری بپذیرد به طور طبیعی باید انتظار بازده بالاتری داشته باشد.
در واقع شما با پذیرش ریسک بیشتر پاداش دریافت می‌کنید که به آن صرف ریسک می‌گویند. صرف ریسک در سرمایه‌گذاری‌هایی که ریسک بالاتری دارند، بیشتر است.
معیارهای سنجش انواع ریسک سرمایه گذاری
برای اندازه‌گیری ریسک سرمایهگذاری معیارهای متفاوتی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها انحراف معیار بازده تاریخی یا میانگین یک سرمایهگذاری است.
بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده نشان‌دهنده بالا بودن ریسک سرمایهگذاری می‌باشد. شرکتهای بسیاری زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی ریسک‌های متفاوتی که در معرض آن هستند قرار داده تا بتوانند ریسک خود را ارزیابی و مدیریت کنند. عموماً ریسک‌های سرمایهگذاری، به دو نوع اساسی تقسیم می‌شود:
۱- ریسک سیستماتیک
این نوع ریسک، مربوط به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان جامعه است که قابل حذف نیست. ریسک سیتماتیک بر کل بازار منظور از سرمایهگذاری چیست؟ اثر می‌گذارد و محدود به صنعت خاص نیست.
۲- ریسک غیرسیستماتیک
برخلاف ریسک سیستماتیک، این نوع ریسک قابل کنترل و کاهش است. ما می‌توانیم شرکتی را که در اثر تصمیم‌گیری‌های نادرست یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده را خریداری نکنیم و از این ریسک جلوگیری کنیم. به جز دو مورد فوق، انواع دیگری نیز از ریسک وجود دارد که برخی زیرمجموعه همین دو نوع ریسک هستند.
۳- ریسک نرخ سود (Interest rate risk)
اگر چند گزینه برای سرمایهگذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. به عنوان مثال سرمایهگذاری در سهام یا اوراق مشارکت. تفاوت نرخ سود این دو سرمایهگذاری می‌تواند ما را به یکی از دو گزینه که ریسک کمتری برای ما دارد، سوق دهد.
مثلاً اگر خرید سهام ۲۰ درصد سود و خرید اوراق سود ثابت ۱۵ درصدی داشته باشد و بانک سود اوراق را تا سطح ۲۰ درصد افزایش دهد در این صورت به صرفه است که با ریسک کمتری اوراق خریداری کنیم نه سهام. این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد.
۴- ریسک تورم (Inflation risk)
رشد نرخ تورم باعث می‌شود بر بازدهی سرمایهگذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. به طور مثال اگر انتظار بازدهی ۵۰ درصدی داشته باشیم و نرخ تورم سالانه ۱۵ درصد داشته، در نهایت ۳۵ درصد بازدهی خواهیم داشت.
هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود. پس باید سرمایهگذاری انتخاب کنیم که بازدهی بیشتری داشته و در نهایت پس از کسر تورم، رضایت ما را فراهم کند. به این نوع ریسک که در اثر افزایش نرخ تورم به فرد تحمیل می‌شود، ریسک تورم می‌گویند.
۵- ریسک مالی (Financial risk)
شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد. به این نوع ریسک، ریسک مالی گفته می‌شود.
بسیاری از سرمایه‌گذاران با لحاظ این نکته سهام شرکت‌ها را خریداری می‌کنند و از شرکت‌هایی که تعهدات مالی زیادی دارند به دلیل ریسک مالی فاصله گرفته و به سراغ گزینه‌های کم ریسک تر می‌روند.
۶- ریسک نقدشوندگی (liquidity risk)
دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالا دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است.
در مورد سهام نیز این ریسک وجود دارد. فرض کنید قصد دارید سهام شرکتی را در بازار به فروش برسانید ولی به دلیل عملکرد نامناسب شرکت، کسی سهام را نمی‌خرد. در این حالت شما با ریسک نقد شوندگی مواجه هستید. هرچه سرعت خرید و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن را روان‌تر باشد این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.
۷- ریسک نرخ ارز (currency risk)
در مورد شرکتهای واردات محور، ریسک نرخ ارز بسیار با اهمیت است. اگر شرکت مورد نظر شما، عمده مواد اولیه خود را وارد می‌کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود.
با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت کاسته شده و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است. البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیتماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست.
۸- ریسک تجاری
در ریسک تجاری به این موضوع توجه می‌شود که آیا شرکت قادر به فروش محصولات و تامین هزینه‌های عملیاتی خود است یا خیر؟ به عبارتی، ریسک تجاری کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد.
این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری می‌شود. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد، می‌باشد.
۹- ریسک اعتباری یا ریسک نکول
ریسک اعتباری یا نکول، ریسک عدم بازپرداخت سود یا اصل بدهی قلمداد می‌شود. این نوع ریسک برای سرمایه‌گذاران اوراق قرضه، نگران کننده است. اوراق قرضه دولتی، کمترین میزان ریسک نکول و به همین ترتیب کمترین بازده را دارند.
از طرف دیگر اوراق بهادار شرکت، دارای بالاترین میزان ریسک نکول و در نتیجه نرخ بهره بالاتر هستند.
۱۰- ریسک کشور
ریسک کشور، به عدم توانایی یک کشور در پرداخت تعهدات مالی گفته می‌شود. در صورت بروز چنین ریسکی، به عملکرد سایر بخش‌های مالی کشور نیز صدمه وارد می‌شود. آسیب سایر کشورهای در ارتباط با آن نیز محتمل است. این ریسک در غالب کشورهای در حال توسعه که کسری بودجه شدید دارند، رخ می‌دهد.
۱۱- ریسک سیاسی
ریسک سیاسی زیرمجموعه ریسک سیستماتیک است. در این حالت، بی‌ثباتی سیاسی، جنگ، کنترل‌های نظامی، تغییر قوانین دولتی، روی تصمیم‌های سرمایهگذاری اثر می‌گذارد. این نوع ریسک با عنوان ریسک ژئوپلیتیک نیز شناخته می‌شود. نکته‌ای که در مورد این ریسک وجود دارد، آن است که هر چه افق زمانی سرمایهگذاری طولانی‌تر شود، این ریسک بیشتر می‌شود.
جمع بندی انواع ریسک
در این مقاله با تعریف ریسک آشنا شدیم. انواع مختلف ریسک از منظرهای مختلف را بررسی کردیم. همچنین با طبقه بندی پذیرش ریسک در افراد مختلف، آشنا شدیم.
به طور کلی، ریسک‌هایی که با آن مواجه هستیم؛ دو نوع قابل پویا و خالص هستند. ریسک‌های خالص عموماً زیان ده هستند و هدف ما صرفا کنترل ریسک‌های پویا است. به منظور کاهش زیان‌های ناشی از ریسک‌های سرمایهگذاری، چندین راه حل وجود دارد.
لازم به ذکر است که ما قادر نیستیم همه ریسک‌های سرمایهگذاری را مهار کنیم. بلکه با دانش و تجربه حاصل از مدیریت ریسک می‌توانیم آن را به سطح قابل تحملی کاهش دهیم. یکی از راه‌های کاهش ریسک سرمایهگذاری، سبد دارایی است.
در واقع با سرمایهگذاری در چند سهام، ریسک کلی سبد سهام کمتر از مجموع ریسک‌های تک تک سهام خواهد شد. استفاده از تنوع بخشی این امکان را فراهم می‌کند که با کنار هم قراردادن دارایی‌های مالی متنوع ریسک کمتری را متحمل شویم.
استفاده از سهام مختلف در سبد سرمایهگذاری موجب کاهش ریسک غیرسیستماتیک میگردد. تنوع‌بخشی باید با دانش و تجربه کافی صورت بگیرد و در صورت امکان از متخصصین این امر بهره گرفته شود.
درحالی‌که اکثر متخصصان سرمایهگذاری موافق هستند که تنوع سازی نمی‌تواند در برابر ریسک آنها را تضمین کند، میتوان گفت تنوع سازی مهم‌ترین مؤلفه برای کمک به یک سرمایه‌گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است و این درحالی‌که ریسک مالی را به حداقل می‌رساند.
منظور از صدور و ابطال در صندوق‌های سرمایهگذاری چیست؟
بازار بورس ویژگی‌های بسیاری همچون سهولت نقد شوندگی، حمایت و شفافیت قانونی، عدم وجود محدودیت در انجام معاملات، معافیت از مالیات و … دارد که از نظر تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران یکی از بهترین و مطمئن‌ترین حوزه‌های سرمایهگذاری به شمار می‌رود.
اما برای حضور مستقیم در این بازار باید دانش، مهارت و زمان کافی داشته باشید و اگر قادر به حضور مستقیم در این بازار نیستید، بایستی از روش‌های غیرمستقیم مانند خرید واحدهای صندوق سرمایهگذاری اقدام به سرمایهگذاری کنید.
برای استفاده از این صندوق‌ها، باید با انواع صندوق‌های سرمایهگذاری و نحوه صدور و ابطال آنها آشنا شوید.
در این مقاله قصد داریم تا انواع صندوق‌های سرمایهگذاری و مفهوم صدور و ابطال در آنها را شرح دهیم.
انواع صندوق‌های سرمایهگذاری
امروزه صندوق‌های سرمایهگذاری متنوعی با ویژگی‌های متفاوت برای کسب سود به وجود آمده‌اند.
صندوق‌های سرمایهگذاری از نظر شیوه‌های خرید و فروش واحدهای سرمایهگذاری به دو نوع کلی تقسیم می‌شوند:
- صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال
- صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)
شما باید جهت کسب اطلاعات و نحوه انجام معامله در صندوق‌های سرمایهگذاری مبتنی بر صدور و ابطال، به وب‌سایت رسمی صندوق‌ها مراجعه کنید.
معاملات در این صندوق‌ها هم به شکل حضوری و هم از طریق ثبت‌نام و سپس احراز هویت در سایت رسمی صندوق، امکان‌پذیر است.
صدور و ابطال صندوق سرمایهگذاری به چه معناست؟
هر شخصی که قصد سرمایهگذاری در بازارهای مالی را دارد، باید در قدم اول با مفاهیم اولیه و اصطلاحات موجود در این بازار آشنا شود؛ در این صورت موفقیت افراد بهتر تضمین می‌شود.
بازار بورس و صندوق‌های سرمایهگذاری در آن نیز از این قاعده مستثنی نیستند و بایستی اصطلاحات رایجی ک در آنها کاربرد دارد را بیاموزید.
مفهوم صدور و ابطال در صندوق‌های سرمایهگذاری، از مهم‌ترین مفاهیم و اصطلاحات هستند که در حقیقت معادل خرید و فروش می‌باشند.
به عبارت دیگر، این دو کلمه از اصطلاحاتی هستند که در تمام طول مدت سرمایهگذاری در هر نوع صندوقی، با آنها سر و کار خواهید داشت.
هنگامی که شخصی اقدام به سرمایهگذاری در یک صندوق سرمایهگذاری می‌کند، باید واحدهای آن صندوق را به تعداد مورد نظر خود خریداری کند.
عمل خرید واحدهای سرمایهگذاری در یک صندوق سرمایهگذاری را “صدور” و عمل فروش هر کدام از این واحدها “ابطال” نام دارد.
قیمت صدور و ابطال در صندوق‌های سرمایهگذاری چگونه محاسبه می‌شود؟
یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که سرمایه‌گذاران باید برای سرمایهگذاری در صندوق‌ها از آن اطلاع داشته باشند، شیوه قیمت‌گذاری صدور یا ابطال صندوق‌ها است.
یکی از مهم‌ترین اصطلاحات بازار بورس و صندوق‌های سرمایهگذاری، اصطلاح NAV است که مخفف Net Asset Value و به معنی ارزش خالص دارایی‌های صندوق است.
اگر میزان کل NAV یک صندوق را بر تعداد کل واحدهای سرمایهگذاری آن که متعلق به سرمایه‌گذاران است تقسیم کنیم، قیمت هر واحد سرمایهگذاری صندوق به دست می‌آید.
در واقع قیمت صدور و ابطال واحدها در صندوق‌های سرمایهگذاری، بر مبنای ارزش خالص هر واحد محاسبه می‌شود.
البته توجه داشته باشید که ممکن است ارزش خالص واحدها، بر اساس افزایش و کاهش سهام و اوراق بهاداری که صندوق‌ها خریداری کرده‌اند تغییر کند؛ که در این حالت میزان سود و زیان سهامداران بر اساس این تغییرات قیمت، متفاوت خواهد بود.
NAV صدور و ابطال چیست؟
شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، بایستی جهت خرید واحدهای سرمایهگذاری جدید از یک صندوق، طبق آخرین NAV صدور، پول پرداخت کنید.
NAV صدور اندکی بالاتر از ارزش خالص هر واحد (NAV) است و علت این تفاوت آن است که مدیر صندوق در خرید اوراق بهادار جدید باید هزینه‌ای بابت کارمزد معاملات پرداخت کند که این هزینه از سرمایه‌گذاران جدید اخذ می شود.
در واقع برای خرید واحدهای سرمایهگذاری، باید هزینه‌های حساب شده در NAV صدور را خودتان به متقاضی واحدهای جدید پرداخت کنید.
NAV ابطال هم مانند NAV صدور با محاسبات ویژه‌ای همراه است و در صورتی که مدیر صندوق‌های سرمایهگذاری، قیمت‌های سهامی که جزء دارایی‌های صندوق است را تعدیل نکند، این قیمت به میزان ارزش خالص دارایی هر واحد خواهد بود.
در حقیقت NAV ابطال عبارت است از خالص ارزش دارایی هر واحد صندوق که کسورات قانونی از جمله هزینه‌های مربوط به معاملات از آن کسر شده است.
قیمت آماری خالص ارزش دارایی‌ها (NAV)
ممکن است به دلایلی در برخی مقاطع زمانی، تعدادی از سهام موجود در سبد اوراق بهادار صندوق، بازار فعال نداشته باشند؛ این موضوع باعث می‌شود قیمت صدور و ابطال واحدها بر روی تابلوهای معاملاتی تفاوت‌هایی با واقعیت داشته باشند.
به همین دلیل، به مدیر صندوق این اختیار داده شده که در چارچوب دستورالعمل‌های خاص و در شرایط مشخص، قیمت برخی سهام موجود در سبد سرمایهگذاری را تا حدودی تعدیل کند.
قیمت آماری، بر اساس آخرین قیمت بسته شدن سهام منظور می‌شود و فقط یک مبنای مقایسه‌ای دارد. درصورتی که مدیر صندوق قیمت سهام را متعادل نکرده باشد، قیمت آماری و ابطال اعداد واحدی را نشان می‌دهند.
مشخص شدن تعداد واحدها بعد از ثبت درخواست صدور
امروزه انواع مختلفی از صندوق‌های سرمایهگذاری مبتنی بر صدور و ابطال وجود دارند که میزان سوددهی و ریسک‌پذیری هر کدام نیز متفاوت است.
با توجه به اینکه شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، در کدام یک از صندوق‌های سرمایهگذاری اقدام به سرمایهگذاری می‌کنید، زمان صدور واحدها نیز متفاوت است.
در واقع با توجه به نوع صندوق‌های سرمایهگذاری، ممکن است پس از پرداخت هزینه واحدها، بعد از 2 الی 3 روز تعداد آنها مشخص شود. البته صندوق‌های با درآمد ثابت، یک روز بعد از واریز وجه تعداد واحدها را مشخص می‌کنند.
زمان ابطال واحد بعد از صدور
از دیگر نکات مهمی که سرمایه‌گذاران باید به آن توجه کنند، مدت زمانی است که می‌توانند بعد از صدور واحدها، اقدام به ابطال آنها کنند.
تعدادی از این صندوق‌ها نرخ شکست ندارند و سرمایه‌گذاران می‌توانند بعد از مشخص شدن تعداد واحدها اقدام به درخواست ابطال نمایند؛ مگر آنکه صندوق مورد نظر دارای مدت زمان نگهداری خاصی باشد.
در صورت ابطال واحدها قبل از مدت زمان نگهداری، سرمایه‌گذاران فقط می‌توانند مابه‌التفاوت قیمت صدور و ابطال را دریافت کنند که ممکن است از نرخ سود پیش‌بینی شده صندوق کمتر باشد.
در تعدادی از صندوق‌ها چنانچه سرمایه‌گذار قبل از مدت زمان نگهداری اقدام به ابطال نماید، سودی به او تعلق نخواهد گرفت. توجه داشته باشید که مدت زمان نگهداری صندوق‌ها با یکدیگر متفاوت است.
چه افرادی می‌توانند از صندوق‌های سرمایهگذاری استفاده کنند؟
همان‌طور که گفتم، اگرچه سرمایهگذاری در بازار بورس ممکن است سوددهی مناسبی داشته باشد؛ اما ریسک بسیار بالایی نیز دارد و کسانی که دانش، مهارت و تجربه کافی نداشته باشند، نمی‌توانند در بلندمدت موفقیتی کسب کنند.
افرادی که قادر به حضور مستقیم در بازار بورس نیستند و زمان کافی برای این کار ندارند، می‌توانند متناسب با میزان سرمایه خود و میزان ریسک‌پذیری، از صندوق‌های مختلف سرمایهگذاری خرید کنند.
سخن پایانی
شاید بتوان گفت، برای افرادی که دانش و مهارت کافی در تحلیل تکنیکال و سرمایهگذاری براساس آن را ندارند، بهترین و مناسبترین گزینه، استفاده از صندوق‌های سرمایهگذاری است.
تعدادی از صندوق‌های سرمایهگذاری مبتنی بر صدور و ابطال وجود دارند و سرمایه‌گذاران برای سرمایهگذاری در این صندوق‌ها، باید با مفهوم صدور و ابطال آشنایی داشته باشند.
در این مقاله از مجله بورسینس، درباره صندوق‌های سرمایهگذاری و نحوه صدور و ابطال در آنها صحبت کردیم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید باشد.
قصد شروع سرمایهگذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایهگذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:
منظور از سرمایهگذاری چیست؟
بسمه تعالی
معرفی اطلس سرمایه گذاری
مقدمه:
سرمايه گذاري خارجی به عنوان موتور محركه رشد اقتصادي و یکی از ملزومات نيل به توسعه اقتصادي و اجتماعي محسوب میگردد که تقويت آن موجب ارتقاء سطح توليد، درآمد، رفاه و اشتغال و نيز كاهش فقر خواهد شد. بديهي است آگاهي از میزان و نحوه پراكندگي منابع و محدوديت‌ها در يك منطقه و نيز شناخت زير ساخت‌ها، مزیتها و مخاطرات زيست محيطي سایر عوامل موثر بر سرمایه گذاری و ارتباط بين آنها، نقش موثری در تصمیم‌سازی صحیح و مدیریت منطقی این بخش از اقتصاد کشور را دارد ومديران را براي رسيدن به تصميم هاي بهينه هدايت خواهد نمود.
بر اين اساس تدوين اطلس سرمايه‌گذاري به منظور دستيابي به يك اقتصاد پيشرفته و پويا وتسهيل فرايند سرمايه‌گذاري ازطريق معرفي بسترها و زيرساخت هاي لازم واستفاده بهينه از منابع، امكانات، ظرفيت‌ها، توانمندي‌های موجود صورت خواهد پذيرفت.
هدف از اطلس سرمايه‌گذاري ، طراحی يك سامانه هوشمند متشكل از منظور از سرمایهگذاری چیست؟ مجموعه‌اي عناصر يا الگوريتم‌هاي مكاني است كه با تجزيه و تحليل داده هاي موثر بر فرآيند تصميم گيري و انتخاب سرمايه‌‌گذار، به ارائه پيشنهادات منطقي و كارشناسانه جهت اجراي طرح هاي سرمايه گذاري منتهي گردد.
تعريف اطلس
اطلس مجموعه ای از نقشه های هدفمند است که بطور منظم و براساس اطلاعات مکانی، داده های موضوعی و مقیاس زمانی تدوین و تحلیل شده و به صورت یکپارچه در قالب نقشه تهیه می گردند.
یکی از کارکردهای اصلی اطلس، امکان مقایسه بین نقشه ها به منظور شناخت همبستگی ها بین آنها است.
اطلس ها در گذشته بیشتر در قالب کتاب تهیه می شدند اما امروزه، وجود ابزارهای الکترونیکی نظیر استفاده از سیستم مختصات جغرافیایی GIS ، امکان گردآوری و تکمیل مستمر اطلاعات اطلس ها و اخذ خروجی های موضوعی موردنیاز از آنها را فراهم می نماید
اطلس سرمايه گذاري چيست؟
بانك جامع اطلاعات گردآوری و تحلیل شده قابل به روزرسانی درخصوص منطقه جغرافیایی خاص مشتمل بر بیان ظرفیت ها، زیرساخت ها، مزیت ها، محدودیت ها، نیازها و اولویت ها، فرصت ها، قوانین و فرآیندها و سایر اطلاعات اثرگذار بر جذب سرمایه گذاری که با درنظر داشتن الزامات و ضرورت های حاکم بر سرمایه گذاری خارجی، علاوه بر تسهیل و تسریع در فرآیند سرمایه گذاری با تحلیل اطلاعات موجود و اهداف تبیین شده، منتهی به هدایت هوشمند سرمایه گذاران به انتخاب بهترین موقعیت جغرافیایی اجرای پروژه گردد که بهترین شرایط فنی و اقتصادی را برای اجرای طرح موردنظر و بیشترین بازدهی را برای اهداف منظور از سرمایهگذاری چیست؟ کلان توسعه کشور و استان دربرداشته باشد.
اهداف اطلس سرمایه گذاری
یکی از اهداف اطلس سرمايه گذاري را میتوان در حذف حداكثري استعلامات و مجوزهاي لازم در فرايند استقرار طرح سرمايه گذاري معرفی نمود که با بهره مندی از آن ، سرمايه گذار ميتواند فرايند سرمايه گذاري خود را بر اساس نيازهای طرح مورد نظر و با جمعبندی اطلاعات دریافتی و توجه به ظرفيت ها و زيرساخت هاي موجود دراستان ترسیم و برنامهریزی نموده و نهایتاً مناسبترین محل را براي استقرار طرح خود انتخاب نمايد تا با جلوگیری از انتخاب نا آگاهانه از دلسردي سرمايه گذار و تغییر پیاپی محل اجرای طرح جلوگيري به عمل آورد. همچنين اطلس موصوف، امكان تصميم گيري در ايجاد و توسعه زيرساختهاي متناسب با ظرفيت موجود در هر منطقه و شناسايي مناطق مستعد و ارتقاءسطح نظارت و كنترل بر سازوكاراقتصادي درسايه اطلس سرمايه گذاري را به مديران استان خواهد داد.
دیدگاه شما