درخواست حذف خبر: «خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۵۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید. با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
تشکیل صندوق "زیان و خسارت" در دستور کار COP۲۷ قرار گرفت
شرکت کنندگان در نشست آب و هوایی سازمان ملل موسوم به COP۲۷ توافق کردند تا در مورد جبران خسارت ناشی از تغییرات اقلیمی به کشورهای فقیر و آسیب‌پذیر بحث شود.
به گزارش ایران اکونومیست، نمایندگان نزدیک به ۲۰۰ کشور جهان حاضر در نشست آب و هوایی سازمان ملل متحد که روز گذشته (یکشنبه) در شرم الشیخ مصر افتتاح شد، توافق کردند تا در مورد جبران خسارت به کشورهای فقیر ناشی از گرمایش جهانی بحث شود.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
این توافق گفتمان سازنده‌ای را در نشست آب و هوایی سازمان ملل ایجاد کرده است و دولت‌ها امیدوارند تحقق هدف جلوگیری از وقوع بدترین تاثیرات گرمایش جهانی حتی در صورت شکل‌گیری بحران‌های متعدد ممکن شود.
برای بیش از یک دهه است که کشورهای ثروتمند بحث‌های رسمی در مورد آنچه به عنوان صندوق "زیان و خسارت" شناخته می‌شود را رد کرده‌اند. هدف از تشکیل این صندوق آن است که کشورهای ثروتمند برای کمک به کشورهای فقیر به منظور مقابله با پیامدهای گرمایش جهانی، پول پرداخت کنند.
در نشست COP۲۶ که سال گذشته در گلاسکو برگزار شد، کشورهای ثروتمند از جمله ایالات متحده و اتحادیه اروپا با پیشنهاد تشکیل نهاد تامین مالی صندوق زیان و خسارت مخالفت و از مذاکرات سه ساله برای بحث‌های تامین مالی حمایت کردند.
هر چند، فشار برای رسیدگی به این موضوع با افزایش وقوع حوادث جوی از جمله وقوع سیل اخیر در پاکستان که باعث شد خسارتی ۳۰ میلیارد دلاری به این کشور وارد شود و صدها هزار نفر بی‌خانمان شوند، افزایش یافته است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، "سامح شکری"، وزیر امور خارجه مصر و رئیس نشست آب و هوایی سازمان ملل متحد COP۲۷ در مراسم افتتاحیه گفت: در دستور کار قرار گرفتن این موضوع نشان دهنده احساس همبستگی برای قربانیان بلایای آب و هوایی است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سازمان ملل ، مصر ، Cop27 ، تغییرات اقلیمی ، تغییرات آب‌وهوایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۵۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
وعده نخست وزیر انگلیس در آستانه کنفرانس اقلیمیِ مصر
نخست وزیر انگلیس وعده داد که این کشور را از نیاز به استفاده از سوخت‌های فسیلی آلاینده آزاد و آن را به یک ابرقدرت انرژی پاک تبدیل کند.
به گزارش ایسنا، "ریشی سوناک"، نخست وزیر انگلیس سوگند یاد کرد که این کشور را از سوخت‌های فسیلی آلاینده دور کند و برای تامین منابع انرژی، به انرژی‌های پاک تر رو آورد. او راه هایی اساسی برای جذب ثروت در اظهارات خود ادعاهای "لیز تراس"، نخست وزیر سابق انگلیس مبنی بر حیاتی بودن توسعه نفت و گاز را رد کرد.
نخست وزیر انگلیس در سخنرانی روز دوشنبه خود در نشست آب و هوایی سازمان ملل موسوم به COP27 که در مصر برگزار خواهد شد خطاب به رهبران جهان خواهد گفت که "شوک" به بازارهای جهانی انرژی ناشی از جنگ اوکراین، تاکید کننده لزوم حرکت به سمت منابع انرژی ارزان تر، پاک تر و ایمن تر است.
در میان مشکلات اقتصادی داخلی انگلیس، نخست وزیر این کشور دعوت به حضور در بزرگترین نشست آب و هوایی سال را رد کرده بود. اما این هفته و به دنبال آنکه سوناک مورد انتقاد قرار گرفت که فرصت زیست محیطی و ژئوپلیتیکی را از دست داده، تغییر نظر داد.
نخست وزیر انگلیس در اظهاراتی پیش از عزیمت به شرم الشیخ و شرکت در نشست آب و هوایی سازمان ملل گفت: مبارزه با تغییرات آب و هوایی نه تنها یک "حُسن اخلاقی" بلکه "اساس رفاه و امنیت آینده ما است".
به گزارش اسکای نیوز، دولت انگلیس امیدوار است که وعده تبدیل این کشور به یک "ابرقدرت انرژی پاک"، راه را برای مذاکرات در نشست COP27 هموار کند چرا که قرار است تقریبا ۲۰۰ کشور هر کدام طرحی را به میز مذاکره بیاورند و آن را بررسی کنند.
قرار است تازه ترین دور مذاکرات اقلیمی سازمان ملل متحد موسوم به COP27 با حضور بیش از ۱۹۰ کشور و منطقه در مصر آغاز به کار کند. این کنفرانس ساعت ۱۰ بامداد یکشنبه به وقت محلی در شهر شرم الشیخ مصر افتتاح خواهد شد.
در زیست بوم دانشبنیان کشور، فقدان زیست بوم سرمایهگذاری حرفهای چالش برانگیز است
یکی از بزرگترین چالشهایی که اقتصاد راه هایی اساسی برای جذب ثروت کشور با آن رو به رو است، ساختار معیوب، ناقص و نابالغ تأمین مالی است. دولت در اقتصاد ایران بزرگترین فعال اقتصادی است و طبیعتاً بحرانهایی که شرایط مالی دولت را نامساعد کند، توسعه سرمایهگذاری را مختل می‌کند.
پایگاه خبری ایراسین ؛ حسین بذرافشان، مدیرعامل شرکت توسعه ثروت و سرمایه داناک: یکی از اصلی ترین نیازمندی های رشد و توسعه اقتصادی کشورها، توسعه سرمایهگذاری است؛ به عبارتی سرمایهگذاری در زیرساخت‌‌های مورد نیاز تولید که میتواند مسیر توسعه اقتصادی کشورها را هموار سازد. از سویی کارایی سرمایهگذاری خود عامل بسیار مهمی است. محل سرمایهگذاری و طرحهایی که سرمایهها را جذب می‌کنند باید از توجیه اقتصادی کافی برخوردار باشند. دقیقا اینجاست که چالشهای مدیریت سرمایهگذاری نمایان میشوند. به خصوص در اقتصادهایی که دچار چالش و کسری منابع بوده و همچنین دولت‌ها از بازیگران بزرگ اقتصادی آن هستند، این چالش نمود بیشتری پیدا می‌کند. کیفیت و کارایی زیرساخت تأمین و تخصیص مالی هر اقتصادی تعیین کننده گردش بهینه و کارایی سرمایه در آن اقتصاد خواهد بود.
مسیری که در بسیاری از کشورها، خصوصا اقتصادهای نوظهور طی شده، یکسان است. قبل از آغاز تحول در ساختار تأمین مالی این اقتصادها، سیستم بانکی مهمترین تأمین کننده منابع مالی شرکتها بوده است. البته به جز شرکتهای پذیرفته در بازار سرمایه در این کشورها که طبیعتاً سهم اندکی از کل شرکتهای فعال و امکان جذب سرمایه از طریق ساز و کار بازار سرمایه را داشته‌اند. در این شرایط، تأمین مالی هزینه سنگینی بر شرکتهایی که بسیاری از آنها هنوز به مرحله درآمدزایی نرسیده بودند، تحمیل میکرد. در ادامه نیز با توجه به افزایش سطح بدهی، در تأمین مالی مراحل بعدی و از سوی سیستم بانکی با محدودیتهایی مواجه میشدند. به عبارتی به واسطه ساختار راه هایی اساسی برای جذب ثروت ناقص تأمین مالی و انحصار بخش سرمایه که متمرکز در سیستم بانکی است، هم هزینه تأمین مالی، بالا و رو به رشد بوده و هم با بالا رفتن نسبتهای بدهی و اهرمی، شرکتها در ادامه مسیر با محدودیت تأمین مالی رو به رو میشدند.
کشورهای توسعه نیافتهای که با مساله سیستم تأمین مالی معیوب مواجه بودند، با وقوع یک اتفاق، وارد روندی جدیدی شدند؛ ورود فعالان و سرمایه‌گذاران خصوصی از کشورهای توسعه یافته؛ این سرمایه‌گذاران که تجربهای موفق از فعالیت سرمایهگذاری خصوصی در کشورهای خود داشتند، با افزایش رقابت در این صنعت، تصمیم به تزریق سرمایه و همچنین دانش سرمایهگذاری خود به اقتصادهای نوظهور گرفتند. این اتفاق با مشارکت بخش خصوصی و در مواردی بسیار معدود با اقبال و مشارکت دولتهای میزبان، به شدت نظام تأمین مالی این اقتصادها را تحت تأثیر قرار داد. ورود این سرمایه‌گذاران و شکل‌گیری شرکتها و صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی تعادلی جدید در ساختار عرضه و تقاضای سرمایه ایجاد کرد. به مرور وزن تأمین مالی صنعت سرمایهگذاری خصوصی افزایش یافت و با شکستن به عنوان ابزاری قدرتمند و هوشمند جایگاه خود را در تأمین مالی شرکتها تثبیت کرد. نرخها و هزینه‌های تأمین مالی کاهش یافت و تأمین کنندگان منابع مالی با سهیم شدن در ریسک شرکتها، از جایگاه بستانکار به جایگاه سرمایه‌گذار تغییر پیدا کردند. از سویی به دلیل حرفهای بودن نهادهای جدید سرمایه‌گذار و دانش بالای آنها در کشف فرصتها و تزریق بهینه منابع، ساختار تأمین مالی و سرمایهگذاری به سمت کارایی بیشتر حرکت کرد.
شرایطی که ترسیم شد شباهت فراوانی به اقتصاد ایران دارد. به عبارتی یکی از بزرگترین چالشهایی که اقتصاد کشور با آن رو به رو است، ساختار معیوب، ناقص و نابالغ تأمین مالی است. ساختاری که علاوه بر انحصار در بخش سرمایه، با تخصیص عمدتاً غیربهینه منابع، سبب اتلاف منابع می‌شود. حجم عظیم شرکتهای ورشکسته، تعطیل و طرحهای نیمه تمام و راکد یکی از نتایج این سیستم معیوب است. نمود این مساله را میتوان با نگاهی به شاخص اقتصادی موجودی سرمایه کشور، دریافت.
نمودار 1: میزان سرمایهگذاری انجام شده و پیشی گرفتن استهلاک از سرمایهگذاری از سال 1398
نمودار 2: از دست رفتن بخش قابل توجهی از موجودی سرمایه ماشین آلات طی 7 سال
همانگونه که مشخص است، خالص سرمایهگذاری از سال 1398 روندی منفی داشته است. به عبارتی میزان استهلاک سالانه از رقم سرمایهگذاری سالانه پیشی گرفته است. اگر فقط شاخص موجودی سرمایه در ماشینآلات را در نظر بگیریم، عمق بحران بیش از پیش نمایان خواهد شد. چرا که خالص سرمایهگذاری در ماشینآلات از سال 1392 منفی شده است. همین شاخص کافی است تا دید کافی از شرایط سرمایهگذاری در کشور حاصل کنیم.
عوامل متعددی را میتوان فهرست کرد که سبب بروز این چالش بزرگ اقتصادی و عدم توسعه سرمایهگذاری در زیرساخت کشور بوده است. شاید مهمترین عامل عدم سرمایهگذاری توسط دولت است. دولت در اقتصاد کشور بزرگترین فعال اقتصادی است و طبیعتاً بحرانهایی که شرایط مالی دولت را نامساعد کند، توسعه سرمایهگذاری را مختل می‌کند. از سویی به دلیل بزرگ بودن نقش دولت در اقتصاد کشور، شرایط بحرانی آن کل فضای اقتصادی کشور را همانند یک دومینو متأثر خواهد کرد. از همین رو علاوه بر بحرانهایی که بخش خصوصی به واسطه شرایط بحرانی دولت و اقتصاد بدان دچار می‌شود، انگیزه سرمایهگذاری نیز در این بخش از اقتصاد کاهش خواهد یافت. اما همانگونه که در طول این یادداشت به آن اشاره شد، عدم کاراییِ ساختار تأمین مالی نیز خود از ریشههای بحران سرمایه در کشور است.
در حال حاضر باید نسبت به تغییر پارادایمهای سرمایهگذاری در کشور راهکاری اساسی جست. ساختار کنونی تأمین مالی در کشور به هیچ عنوان راه حلی برای شرایط فعلی نیست. یکی از بهترین و کاراترین اقدامات برای تغییر فضای کنونی سرمایهگذاری، توسعه سرمایهگذاری از طریق توسعه صنعت سرمایهگذاری خصوصی (Private Equity Industry) است. شرکتها و صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی به واسطه فرآیندهای تخصصی سرمایهگذاری و استفاده از ظرفیت مدیریت داراییِ مدیران حرفهای بخش خصوصی، توان این را خواهد داشت که تغییرات شگرفی در بخش سرمایهگذاری اقتصاد کشور رقم بزند. اهمیت این صنعت در جهان کنونی به حدی است که به یکی از مهمترین و بزرگترین صنایع تبدیل شده است. برای درک بهتر این موضوع میتوان به نکات زیر توجه کرد که در گزارش مؤسسه "انست اندی انگ" ذکر شده است:
اول: ارزش دارایی تحت مدیریت صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی و صندوقهای خطرپذیر در جهان حدود 7 تریلیون دلار است.
دوم: در سال 2020 و در آمریکا، حدود 11.7 میلیون نفر در صنعت سرمایهگذاری خصوصی و شرکتهای تحت مالکیت صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی مشغول به کار بودند.
سوم: 6.5 درصد از تولید ناخالص داخلی آمریکا به صنعت سرمایهگذاری خصوصی مربوط است. یعنی رقمی نزدیک به 1.4 تریلیون دلار؛
جای خالی این صنعت و نهادهای تخصصی آن در اقتصاد کشور ما به شدت احساس می‌شود. ظهور و بروز این صنعت و حمایتهای لازم برای شکل‌گیری آن، چه از منظر قانونگذاری و چه از نظر برقراری نظام مشوقهای اقتصادی، نقشی به سزا در تغییر فضای سرمایهگذاری کشور به سمت رشد و بهبود خواهد داشت. چه بسیار بنگاههای اقتصادی که با چالشهای متعدد مالی و کسب و کار مواجه هستند و سرمایهگذاری یک صندوق سرمایهگذاری خصوصی بر روی این شرکتها، فقط مشکلات و نیازهای مالی آنها را رفع نمیکند؛ راه هایی اساسی برای جذب ثروت بلکه تجربه مدیریت کسب و کار صندوق و مدیر آن و همچنین دانش و تجربه مجتمع در تیم اجرایی و شبکه مشاورین صندوق، موجبات رفع مشکلات و مسائل کسب و کاری غیرمالی شرکتها را نیز فراهم خواهد کرد.
از سوی دیگر صنعت سرمایهگذاری خصوصی یکی از مهمترین و مؤثرترین عوامل افزایش توان سرمایهگذاری، هدفمند کردن سرمایهگذاریها، توسعه صنایع بنیادی کشور و جهتدهی صنایع به سمت تولیدات دانشبنیان و فناور است و به شدت برای صنایع و شرکتهای بزرگ کاربردی است. این شرکتها با سرمایهگذاری در این صندوقها و بر اساس استراتژیهای مختلف توان کسب بازدهی و توسعه صنعتی خواهند داشت. به عنوان مثال سرمایهگذاری شرکتهای بزرگ در صندوقهای جسورانه و همچنین صندوقهای جسورانه شرکتی (Corporate Venture Capital) موجب افزایش قدرت تحقیق و توسعه شرکتها خواهد بود و موجبات اشراف آنها به فناوری‌های در حال توسعه توسط کسب و کارهای کوچک را فراهم می‌کند. همچنین شرکتهای بزرگ با سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی بزرگ امکان توسعه سرمایهگذاری خود در زنجیره ارزش خود را افزایش خواهند داد. همچنین با توجه به ماهیت اهرمی بودن منابع در صندوقها قدرت سرمایهگذاری این شرکت ها افزایش خواهد یافت. در یک سیاست دیگر این شرکتها با سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری با استراتژی سرمایهگذاری در سایر صنایع، امکان متنوع کردن سرمایه‌گذاری‌های خود را خواهند داشت.
همچنین در زیست بوم دانشبنیان کشور نیز چالشهای نبود یک زیست بوم سرمایهگذاری حرفهای پر قدرت و در دسترس، چالش برانگیز شده است. اهمیت این موضوع در شعار سال 1401 نیز مشهود است که به درستی توسط رهبر معظم انقلاب به آن توجه داده شد. حضور صندوقهای جسورانه، به عنوان یکی از انواع صندوق های سرمایه گذاری خصوصی، با سرمایه محدود و با استراتژیهای بذری و سرمایهگذاری در مراحل ابتدایی شکل‌گیری کسب و کارهای نوپا، سبب شده که این کسب و کارها در مسیر رشد و در زمان نیاز به دسترسی به منابع بزرگتر، با چالش بزرگی رو به رو باشند. از سویی همین صندوقهای جسورانه به دلیل عدم توسعه و تکمیل زنجیره سرمایهگذاری دانش بنیان و عدم حضور صندوقهای جسورانه بزرگتر که برای استراتژیهای مراحل بعدی عمر کسب و کارها ایجاد شده باشند، با چالش خروج از سرمایهگذاریها مواجه هستند. توسعه زیست بوم سرمایهگذاری خصوصی و ایجاد صندوقهای مختلف در مراحل مختلف رشد و توسعه کسب و کارها، سبب برقرار شدن چرخه جریان سرمایه در زیست بوم شده و امکان سرمایهگذاری و حمایت از صنایع دانشبنیان با رویکردی حرفهای و اقتصادی را فراهم خواهد کرد. تنها در این صورت است که برنامه‌های اقتصادی توسعه صنایع و کسب و کارهای دانش بنیان منطبق بر سیاست‌های نظام و رهبری تحقق خواهد یافت.
در پایان باید به این نکته توجه کرد که نباید از الزامات برقراری این نظام نوین تأمین مالی درکشور غافل بود. به منظور توسعه این زیست بوم جدید سرمایهگذاری باید شرایط و نکات زیر مد نظر قرار گرفته شود:
اول: اعتماد و حمایت از مدیران و نهادهای سرمایهگذاری حرفهای بخش خصوصی به عنوان متخصصین سرمایهگذاری که زیرساخت‌‌های این زیست بوم سرمایهگذاری توسط آنها توسعه خواهد یافت.
دوم: قانونگذاری مناسب، پر کردن خلأهای قانونی از جمله مساله مشارکت محدود در قانون تجارت و بهبود فضای حقوقی حاکم بر فعالان سرمایهگذاری در مقررات سازمان بورس و اوراق بهادار کشور
سوم: برقراری مشوقهای اقتصادی برای شرکتهای سرمایهپذیر در صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی، سرمایه‌گذاران در صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی و مدیران این صندوقها به منظور توسعه هرچه بیشتر و سریعتر این صنعت
چهارم: افزودن برنامه‌های درسی و تحصیلی برای موضوع خاص سرمایهگذاری خصوصی در دانشگاهها به منظور تربیت نیروی متخصص این حوزه
بدون شک با توسعه این صنعت نوین سرمایهگذاری، افقهای روشنی به روی اقتصاد کشور گشوده خواهد شد که بسیاری از مسائل و مشکلات کلان و خرد اقتصادی را در سطح اقتصاد کشور و بنگاهها رفع خواهد کرد.
نقش فناوری‌های جدید در سلامت از راه دور
دنياي اقتصاد : بازار سلامت از راه دور پس از رونق گرفتن در دوران پاندمی کووید-۱۹ به رشد خود ادامه می‌دهد. پس از افزایش مشتریان این بخش در طول کرونا، صنعت بهداشت از راه دور، سرمایهگذاری جدیدی را برای نوآوری بیشتر و افزایش دسترسی به خدمات مراقبت سلامتی در بازارهای نوظهور جذب می‌کند.
شرکتهای فعال در حوزه سلامت دیجیتال در نیمه اول سال ۲۰۲۱ بالغ بر ۱۵ میلیارد دلار سرمایه جهانی جذب کردند که ۱۳۸ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش یافته است که ۳۰ درصد از کل این سرمایه به سمت سلامت از راه دور هدایت می‌شود. طبق کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، سالانه ۱۴۰ میلیارد دلار برای تحقق اهداف توسعه پایدار مرتبط با سلامت سازمان ملل، بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ مورد نیاز است که بر اهمیت افزایش سرمایهگذاری در فضای جهانی فناوری‌های بهداشتی تاکید می‌کند.
سلامت از راه دور در بازارهای نوظهور
همان‌طور که بازار فناوری سلامت در کشورهای توسعه‌یافته به تدریج به بلوغ می‌رسد، بازارهای نوظهور راه‌هایی را در فناوری سلامت دیجیتال برای گسترش دسترسی به مراقبت و بهبود نتایج بیماران و در عین حال کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، برخی کشورها به ازای هر ۱۰ هزار نفر ۲۳/ ۰ پزشک دارند.
با توجه به اینکه بازار فناوری سلامت آفریقا در مسیر رسیدن به سرمایهگذاری ۱۱ میلیارد دلاری تا سال ۲۰۲۵ است، سرمایهگذاری در زمینه‌های کم‌‌هزینه و پرتاثیر مانند سلامت از راه دور میتواند به پر کردن این شکاف کمک شایانی کند. غنا میزبان چندین طرح فناوری سلامت در حوزه عمومی و خصوصی بوده است. در حالی که وزارت بهداشت و خدمات بهداشتی و درمانی غنا خدمات مشاوره از راه دور را در اوایل سال ۲۰۱۶ راهاندازی کردند. با همکاری بنیاد نوارتیس سوئیس، تحول سلامت الکترونیک این کشور غرب آفریقا اخیرا به واسطه شیوع کووید-۱۹ تسریع شده است.
در اکتبر سال ۲۰۲۱، یک استارت‌آپ محلی فناوری سلامت با نام mPharma، اعلام کرد که قصد دارد ۱۰۰ مرکز سلامت مجازی را در هفت بازار آفریقا، یعنی اتیوپی، غنا، کنیا، مالاوی، نیجریه، رواندا و زیمبابوه راهاندازی کند. این استارت‌آپ با حمایت شرکت Breyer Capital مستقر در سیلیکون ولی، بیش از ۵۰ میلیون دلار از زمان تاسیس خود در سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ جذب کرد. در سال گذشته، مشارکت mPharma با صندوق سرمایهگذاری استراتژیک گابن، با هدف ایجاد زیرساخت‌‌های تامین دارو، حدود ۳۰ درصد در هزینه‌های تهیه دارو در این کشور صرفه‌‌جویی کرده است.
در ماه فوریه، استارت‌آپ فناوری سلامت نیجریه، Reliance Health، در دور سرمایهگذاری خود، ۴۰ میلیون دلار جمع‌آوری کرد که بزرگترین مبلغ جمع‌آوری شده در یک دور در حوزه سلامت تا به امروز در آفریقا است. این شرکت برنامه‌های بهداشتی مبتنی بر اشتراک را به مشتریان خود ارائه می‌دهد و خدمات بهداشتی از راه دور، سیستم تحویل دارو و دو کلینیک در لاگوس را مدیریت می‌کند. مانند بسیاری از استارت‌آپ‌‌های فناوری سلامت، به عنوان پیوندی بین بیماران و ارائه‌‌دهندگان خدمات شخص ثالث مانند بیمارستان‌‌ها، مراکز تشخیصی و داروخانه‌ها عمل می‌کند.
آینده صنعت سلامت
بسیاری از کشورها از ابزارهایی مانند اینترنت ۵G، هوش مصنوعی (AI) و اینترنت اشیا برای بهبود نتایج بیماران، کاهش فرسودگی کارکنان پزشکی و کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و عملیاتی استفاده می‌کنند. در هند، تجزیه و تحلیل پیش‌‌بینی‌‌کننده مبتنی بر هوش مصنوعی، تشخیص زودهنگام بیماری‌هایی مانند دیابت و سرطان را ممکن می‌‌سازد. این فناوری‌‌ها را میتوان با دستگاه‌های غربالگری قابل حمل ادغام کرد تا آزمایش‌‌های زودهنگام را برای مناطق روستایی محروم، که ۷۰ درصد جمعیت کشور در آن زندگی می‌کنند، ارائه دهد.
سرمایهگذاری در بخش مراقبت‌های بهداشتی هند قرار است امسال به ۳۷۲ میلیارد دلار برسد و ادغام داده‌ها و هوش مصنوعی در مراقبت‌های بهداشتی میتواند تا سال ۲۰۲۵ حدود ۲۵ تا ۳۰ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی این کشور اضافه کند. اتصال به اینترنت نقش اساسی در گسترش فناوری سلامت به مناطق محروم دارد. از سال ۲۰۱۶، مشارکت راهبردی بین چندین سازمان غیردولتی اسپانیایی، دانشگاه پاپی کاتولیک پرو و بانک توسعه آمریکای لاتین به تاسیس ۱۳ مرکز بهداشتی در آمازون پرو کمک کرد و جمعیتی بالغ بر ۸۵۰۰ نفر را به سلامت از راه دور، عمدتا از طریق گسترش خدمات پهنای باند، متصل کرد.
بخش خصوصی نیز در حال توسعه راه‌حل‌های اتصال است. استارت‌آپ Rocket Health که در آفریقای شرقی در کشورهای اوگاندا و کنیا حضور دارد، سالانه حدود ۴۰۰ هزار مشاوره مجازی را هم از طریق اینترنت و هم از طریق سرویس USSD برای بیماران بدون دسترسی به اینترنت ارائه می‌دهد. در همین حال، عربستان سعودی با ۵/ ۱ میلیارد دلار سرمایهگذاری برای برنامه‌های فناوری اطلاعات مراقبت‌های بهداشتی و تحول دیجیتال برای کمک به تحقق اهداف این کشور در چشم‌انداز ۲۰۳۰، قرار است به سریع‌ترین بازار در حال رشد سلامت دیجیتال در شورای همکاری خلیج فارس تبدیل شود. در ماه فوریه، این کشور، شبکه بیمارستان مجازی SEHA را راهاندازی کرد، که بزرگترین در نوع خود با ۱۳۰ بیمارستان وابسته است.
همچنین انتظار می‌‌رود بازار سلامت از راه دور در آمریکای لاتین با ارزش ۸/ ۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰، شاهد نرخ رشد مرکب سالانه ۳/ ۲۰ درصدی باشد و تا سال ۲۰۲۶ به ارزش ۶/ ۵ میلیارد دلاری برسد. به عنوان مثال، کلمبیا شاهد افزایش ۷۰۰۰ درصدی در خدمات مجازی خود در سال ۲۰۲۰ بوده است. استفاده از زبان اسپانیایی در منطقه خارج از برزیل میتواند مشاوره فرامرزی سلامت از راه دور، افزایش دسترسی و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی را با وجود شکاف‌‌های زیرساختی محلی، افزایش دهد.
همچنین بخش عمومی باعث رشد سلامت از راه دور در منطقه، به ویژه در شیلی و اروگوئه می‌شود. در آرژانتین، این نوآوری توسط برنامه ملی بهداشت از راه دور و شورای مشورتی بهداشت از راه دور مدیریت می‌شود. بهبود مقررات در حفظ حریم خصوصی بیمار نیز میتواند به تشویق پذیرش فناوری سلامت و بهداشت از راه دور کمک کند. مکزیک و اروگوئه تنها کشورهای منطقه هستند که دارای یک مرجع ملی حفاظت از داده‌ها هستند که مستقل از وزارت بهداشت فعالیت می‌کنند.
سرمایه افغان‌ها در راه ایران
دنیای اقتصاد : سرمایهگذاری خارجی در بخش صنعت، معدن و تجارت آب رفت. جدیدترین آمار منتشرشده از سوی وزارت صمت نشان می‌دهد حجم سرمایهگذاری مصوب خارجی در نیمه نخست امسال نزدیک به یک‌پنجم نیمه اول سال گذشته رسیده است. شاهد این اعداد، حجم سرمایهگذاری کشورهای سرلیست آمار است. افغانستان که در نیمه نخست سال گذشته با وارد کردن ۲۰۸میلیون دلار سرمایه، سومین کشور سرمایه‌گذار در ایران بود، امسال با حجم سرمایه ۸/ ۱۴۹میلیون دلاری، در رأس کشورهای سرمایه‌گذار قرار گرفته است. در نیمه اول سال قبل، غنا با حجم سرمایه یک‌میلیارد و ۶۸۰میلیون دلاری، کشور نخست سرمایه‌گذار در راه هایی اساسی برای جذب ثروت ایران بوده است. اگرچه افغانستان در ۶ماه سال گذشته مانند امسال، در تعداد پروژهها، کشور اول بوده، اما کاهش چشمگیر حجم کل سرمایهگذاری خارجی، این کشور را به نخستین کشور سرمایه‌گذار در ایران تبدیل کرده است. با این حال تجارت ایران با این کشور همسایه از زمان حضور طالبان در رأس قدرت، روند کاهشی را طی کرده؛ به‌گونه‌ای‌که افغانستان از ابتدای امسال از جمع ۵کشور نخست مقصد صادراتی ایران حذف شده است.
سرمایهگذاری خارجی در ایران آب رفت؛ بنا بر تازه‌ترین گزارش منتشره وزارت صمت، سرمایه‌گذاری‌های خارجی مصوب در شش‌ماهه اول سال 1401 نسبت به شش‌ماهه اول سال 1400 به یک‌پنجم کاهش یافته است. این کاهش فزاینده در تعداد معادل 5/ 7درصد و در حجم نیز معادل 7/ 82درصد بوده است. همچنین پنج کشوری که بیشترین حجم سرمایهگذاری در ایران را داشته‌اند، به ترتیب افغانستان، چین، ترکیه، هند و امارات بودهاند. نکته قابل‌توجه این گزارش، حضور افغانستان در سرلیست سرمایه‌گذاران خارجی در ایران از نظر حجم است.
این اتفاق در حالی رخ داده که کشور افغانستان در سال جاری از پنج مقصد صادراتی ایران حذف شده است و کارشناسان در توضیح این رویداد، تصریح کرده بودند دلیل اصلی عقب‌گرد ایران در بازار افغانستان، سیاست‌های طالبان است که موجب کاهش قدرت خرید مردم افغانستان و در نتیجه، کاهش واردات و خروج سرمایه از این کشور شده است. اما آنچه در این گزارش جالب است، حجم سرمایهگذاری افغانستان است. اگرچه افغان‌ها در شش‌ماهه سال گذشته، حجم سرمایهگذاری بیشتری در ایران انجام دادند، اما در آن دوره در پله سوم ایستاده بودند. حال با توجه به کاهش چشمگیر سرمایهگذاری خارجی مصوب در نیمه نخست امسال، این کشور با حجم سرمایه کمتر، در راس کشورهای واردکننده پول به ایران قرار گرفته است. در شش‌ماهه اول سال گذشته اولین سرمایه‌گذار خارجی در ایران، غنا با حجم سرمایه 1680میلیون دلار بود؛ اما در شش‌ماهه ابتدایی سال جاری، افغانستان توانسته با مبلغ 8/ 149میلیون دلار به این جایگاه دست یابد. در نیمه نخست سال گذشته، افغانستان با 208میلیون دلار سرمایه، سومین کشور سرمایه‌گذار در ایران بود.
سرمایهگذاری خارجی مصوب
در شش‌ماهه اول سال 1400، تعداد کل سرمایهگذاری خارجی مصوب، 79 پروژه بود و حجم سرمایهگذاری در این تعداد پروژه نیز مبلغ 2215میلیون دلار بوده است. این در حالی است که این رقم در شش‌ماهه نخست سال 1400 به 73 پروژه با هزینه 4/ 382میلیون دلار رسیده است. مقایسه آمارهای مذکور نشان می‌دهد تعداد پروژه‌های مصوب با کاهش 5/ 7درصدی و حجم سرمایهگذاری با کاهش قابل‌توجه 7/ 82درصدی روبه‌رو بوده است.همچنین سرمایه‌گذاری‌های خارجی برای 52 پروژه که در حال طی مراحل اجرایی هستند، در شش‌ماهه اول سال 1400 معادل 2033میلیون دلار بوده است؛ حال آنکه تعداد این پروژهها در شش‌ماهه اول امسال 39 عدد بوده که سرمایهگذاری خارجی مصوب آن نیز 8/ 285میلیون دلار برآورد شده است.از سوی دیگر، تعداد پروژه‌های «در حال بهره‌برداری» با سرمایهگذاری خارجی مصوب در نیمه نخست سال گذشته 27 عدد بودهاند و 182میلیون دلار هزینه داشته‌اند. این در حالی است که همین اعداد و ارقام در شش‌ماهه اول سال 1401 به 34 پروژه با هزینه 6/ 96میلیون دلار رسیده است. سرمایه‌گذاران در شش‌ماهه ابتدایی سال جاری، 65 پروژه در بخش صنعت، 5 پروژه در بخش معدن و همچنین 3 پروژه در تجارت داشته‌اند. به عبارت دیگر درصد مشارکت سرمایه‌گذاران خارجی به ترتیب در بخش صنعت معادل 89درصد، در بخش معدن معادل 7درصد و بالاخره در بخش تجارت معادل 4درصد بوده است.
کشورهای خارجی با بیشترین حجم سرمایهگذاری
کدام کشورها بیش از همه در ایران سرمایهگذاری کردند؟ طبق همین گزارش، پنج کشوری که بیش از همه در ایران سرمایهگذاری کرده‌اند، به ترتیب عبارت از افغانستان، چین، ترکیه، هند و امارات بودهاند.
افغانستان: این کشور همسایه در شش‌ماهه نخست امسال، بیشترین حجم سرمایهگذاری در ایران را که معادل 8/ 149میلیون دلار است داشته است. البته بنا بر گزارش‌های رسمی، در سال جاری حجم صادرات کالا و خدمات از ایران به مقصد افغانستان حدود۳۰درصد نسبت به میزان مشابه در سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است؛ صادراتی که در سال مالی ۱۳۹۹ به حدود ۲میلیارد و ۸۰۰میلیون دلار رسید و رقمی که حدود ۴۰درصد حجم بازار صادرات به افغانستان را تشکیل می‌داد. پس از تسلط طالبان بر کابل، راه هایی اساسی برای جذب ثروت ارتباط تجاری از طریق مرزهای ایران با این کشور عملا به مدت ۳ ماه قطع شده بود که این امر بر میزان مناسبات تجاری میان دو کشور تاثیرات عمیقی گذاشته و منجر به کاهش حدود ۳۰درصدی صادرات به افغانستان شد. کارشناسان معتقدند دلیل اصلی کاهش حجم تجارت ایران با این کشور همسایه، سیاست‌های طالبان، فروکاست امنیت اقتصادی در این کشور و همچنین کاهش قدرت خرید مردم است. آن روی دیگر سکه هم فرار این سرمایه به کشورهای دیگر است؛ به نظر می‌رسد مردم این کشور با توجه به شرایط حاکم، تمایل بیشتری به خروج سرمایه خود از افغانستان دارند؛ گزاره‌ای که آمار جدید منتشره وزارت صمت بر آن مهر تایید می‌زند.راه هایی اساسی برای جذب ثروت
چین: دومین کشوری که بیشترین حجم سرمایهگذاری در ایران را داشته، چین است. این کشور 5/ 75میلیارد دلار در شش‌ماهه اول سال 1401 در ایران سرمایهگذاری کرده است. جالب آنکه در نیمه نخست سال قبل، چین در لیست 5 کشور نخست سرمایه‌گذار قرار نداشت. پیش از این، یکی از گزارش‌های رسمی اتاق بازرگانی ایران سه عامل محرکه اصلی جهت‌‌‌گیری چین به سمت ایران را تشریح کرده بود. چین در راستای حفظ امنیت انرژی خود به عنوان یکی از اهداف کلان توسعه اقتصادی در افق ۲۰۴۹ به ایران که دارنده منابع عظیم انرژی و صاحب موقعیت ژئوپلیتیکی ویژه است، نگاه ویژه‌‌‌ای دارد. ضمن اینکه بازار مصرفی ایران از سوی شرکتهای چینی منبع مناسبی برای کسب درآمد است. از آنجا که چین در استراتژی جدید خود با عنوان «چرخه دوگانه» در پی تغییر مسیر اقتصاد و کاهش وابستگی به مناطقی نظیر آمریکای شمالی و اروپاست، ایران میتواند در این زمینه یک شریک مهم برای چین باشد و این کشور هم به همین دلیل، اقدام به سرمایهگذاری در ایران کرده است.
ترکیه: این کشور همسایه نیز در شش‌ماهه نخستین سال 1401، مبلغی معادل 8/ 44میلیون دلار در ایران سرمایهگذاری کرده و رتبه سوم سرمایهگذاری خارجی در ایران را از آن خود کرده است. در مدت مشابه سال گذشته، ترکیه 37میلیون دلار سرمایهگذاری در ایران انجام داد.
هند: در نیمه نخست سال جاری، هند با سرمایهگذاری 8/ 33درصدی در ایران، چهارمین کشور سرمایه‌گذار در ایران است. هندی‌ها با نیمه نخست سال گذشته، جایی در میان کشورهای نخست سرمایه‌گذار در ایران نداشتند.
امارات: بالاخره پنجمین کشور خارجی که اقدام به سرمایهگذاری در ایران کرده، کشور امارات با سرمایه‌ای معادل 9/ 20میلیون دلار است. این کشور در نیمه نخست سال گذشته 368میلیون دلار سرمایه به ایران وارد کرده بود.
کشورهای خارجی با بیشترین تعداد پروژه
پنج کشوری که بیشترین تعداد پروژه در ایران را دارند، به ترتیب شامل کشورهای افغانستان، امارات، ترکیه، عراق و چین هستند. البته این آمار تفاوت‌هایی با مدت مشابه در سال گذشته دارند. برای مثال کشور افغانستان در شش‌ماهه نخستین سال 1401، با 30 پروژه بیشترین تعداد سرمایهگذاری در ایران را انجام داده است. این کشور در سال گذشته نیز اولین کشور از منظر تعداد پروژه در ایران بود، با این تفاوت که تعداد پروژه‌های افغانستان سال گذشته در ایران 29 پروژه بوده که این تعداد در شش‌ماهه ابتدایی سال جاری به 30 پروژه رسیده است. همچنین کشور آلمان در شش‌ماهه ابتدایی سال 1400، پنجمین سرمایه‌گذار خارجی در ایران از نظر تعداد پروژهها بود؛ اما در سال جاری، این کشور در لیست سرمایه‌گذاران خارجی در ایران قرار نگرفته است.
به‌جز کشور افغانستان که به آن اشاره شد، کشورهای دیگر از حجم پروژه‌های خود در ایران کاسته‌اند. به طوری که در سال گذشته ترکیه و چین با 8 پروژه در این جمع حضور داشتند اما میزان سرمایهگذاری آنان در سال جاری به 6 و 5 پروژه فروکاسته شده است.
امارات در شش‌ماهه ابتدایی سال جاری در 9 پروژه داخل ایران سرمایهگذاری کرده است و رتبه دوم تعداد پروژه‌های خارجی در دست این کشور است. سومین کشوری که بیشترین تعداد پروژه در داخل ایران را در راه هایی اساسی برای جذب ثروت دست داشته، کشور ترکیه است. ترکیه در شش‌ماهه اول امسال، با 6 پروژه، سومین کشور سرمایه‌گذار در ایران است. رتبه چهارم تعداد سرمایهگذاری در کشور نیز مربوط به عراق بوده و این کشور در 6 پروژه داخلی شرکت کرده است. در نهایت، رتبه پنجم تعداد سرمایهگذاری خارجی ایران در دست کشور چین است. این کشور با 5 پروژه توانسته تبدیل به پنجمین سرمایه‌گذار خارجی در ایران شود.
استان‌ها با بیشترین حجم سرمایهگذاری
شش استانی که بیشتر از همه برای سرمایه‌گذاران خارجی جذاب بودهاند به ترتیب عبارت از استان‌های فارس با 41درصد جذب سرمایه، خراسان جنوبی با 21درصد جذب سرمایه، خراسان رضوی با 15درصد جذب سرمایه، هرمزگان با 12درصد جذب سرمایه و بالاخره تهران با 11درصد جذب سرمایه بودهاند.
چهار گروه صنعتی جذاب برای سرمایه‌گذاران خارجی
صنایع ساخت چوب و محصولات چوب پنبه، به استثنای مبل 2/ 123میلیون دلار سرمایه خارجی جذب کرده‌اند. گروه استخراج کانسارهای فلزی، مبلغ 67میلیون دلار جذب سرمایه خارجی داشته‌اند. همچنین گروه ساخت مواد و محصولات شیمیایی نیز در شش‌ماهه اول سال 1401، معادل 2/ 43میلیون راه هایی اساسی برای جذب ثروت دلار سرمایه خارجی جذب کرده‌اند و در نهایت، گروه ساخت فلزات اساسی 9/ 40میلیون دلار سرمایه خارجی جذب کرده‌اند. همچنین بیشترین تعداد سرمایهگذاری خارجی در چهار گروه صنعتی ساخت مواد و محصولات شیمیایی با 11 پروژه خارجی، ساخت محصولات از لاستیک و پلاستیک 8 پروژه، ساخت فلزات اساسی 5 پروژه و بالاخره ساخت مبلمان، مصنوعات طبقه‌بندی‌نشده در جای دیگر با 5 پروژه جذاب‌ترین گروه‌های سرمایهگذاری از نظر تعداد بودهاند.
مجوزها با سرمایه خارجی
بخش صنعت: مجوزهای صادره در بخش صنعت عبارت از 39 جواز تاسیس با مبلغ 8/ 285میلیون دلار بوده است. همچنین پروانه‌های بهره‌برداری در این بخش 26 فقره با حجم 8/ 72میلیون دلار بوده است.
معدن: در بخش معدن، تعداد پروانه‌های بهره‌برداری 5 فقره بوده است و حجم سرمایهگذاری خارجی در این بخش، 5/ 8میلیون دلار بوده است.
تجارت: در بخش تجارت، تعداد مجوزهای سایر صنوف تولیدی 3 عدد بوده است که میزان سرمایهگذاری آنها 2/ 15میلیون دلار بوده است.
تعیین مقصد مهم ترین گام موفقیت مالی است
مربی موفق و نویسنده کتاب هفت عادت مردمان موثر می گوید: برای دستیابی به پیشرفت و موفقیت فردی، باید در ذهنتان یک پایان در نظر بگیرید، یک مقصد که انگیزه بخش شما باشد و سپس برای رسیدن به آن تلاش کنید.
مربی موفق و نویسنده کتاب هفت عادت مردمان موثر می گوید: برای دستیابی به پیشرفت و موفقیت فردی، باید در ذهنتان یک پایان در نظر بگیرید، یک مقصد که انگیزه بخش شما باشد و سپس برای رسیدن به آن تلاش کنید.
لازانیای سبزیجات رژیمی
خانم هایی که رژیم غذایی گیاه خواری دارند بیشتر به دنبال لازانیای سبزیجات رژیمی خانگی رستورانی هستند. باید خدمتتان عرض شود امروزه تنوع لازانیا آنقدر زیاده شده است که میتوان تمام ذائقه ها را تامین کند، حتی برای کسانی که گیاه خوار هستند.
خوراک لوبیا قرمز
لوبیا قرمز از دسته حبوباتی است که مورد توجه افراد زیادی قرار گرفته است و می تواند در تولید انواع غذاها به کار رود و شما طرز تهیه خوراک لوبیا قرمز مجلسی خوشمزه با طعم بی نظیر را می توانید از سایتهای مختلف جستجو کنید.
ملحفه تشک عروس
پارچه ملحفه یا به اصطلاح ملافه یکی از منسوجات خانه حساب می شود که یکی از پرفروش ترین پارچه ها در بازار ملحفه تشک عروس می باشد اگر پارچه ملحفه ای خوب و با کیفیتی را انتخاب کنیم می تواند به پوست ما احساس راحتی و نرمی بدهد و خواب خوبی را برای ما رقم بزند.
دیدگاه شما