مزایا و معایب کریپتوکارنسی

تاریخچه تراکنش‌های کریپتو در دسترس عموم کاربران قرار دارد. بنابراین اگر آدرس کیف پول کاربری را در اختیار داشته باشید، می‌توانید تراکنش‌های او را ردیابی کنید. گرچه این آدرس‌ها به صورت رشته کاراکتر است اما راه‌هایی برای افشای اطلاعات وجود دارد.

ارز دیجیتال بایننس کوین چه مزایا و معایبی دارد؟

ارز دیجیتال بایننس کوین به یک ارز رمزدار گفته می‌شود که دارای علامت اختصاصی BNB است که از طریق صرافی‌های معتبر Binance ارائه می‌شود همچنین تحت عنوان یک کریپتوکارنسی بر لایه بلاک چین بایننس تعبیه شده است. این رمز ارز جدید موفق شده است تا سطح ناچیزی از بازار را تحت اختیار خود قرار دهد. مهم‌ترین شاخص استفاده از ارز دیجیتال بایننس کوین امنیت بالا، سرعت قابل‌ملاحظه آن در فرایند تراکنش‌ها است.

مخترع بایننس کوین

در ابتدای امر بایننس کوین در سال 2017 از طریق عرضه اولیه سکه به بازار ارز دیجیتال ورود پیدا کرد توسط شخصی به نام چانگپنگ ژائو معروف به cz بنیانگذاری شد. شروع کار این صرافی و رمز ارز از کشور چین آغاز شد؛ اما به علت برخی از تحریم‌ها از سوی کشور چین به ژاپن، انتقال یافت اکنون در جزیره مالتا در اروپا است.

پنگ ژائو از معروف‌ترین کسانی است که در بازار ارزهای دیجیتالی بسیار فعال است به همین علت رمز ارز بایننس کوین بسیار معتبر و محبوبیت بالایی در نزد کاربران دارد و در طول دوره کوتاهی از لحاظ قیمتی رشد چشمگیری داشته است.

بایننس کوین در 18 آوریل 2019 موفق شد تا صرافی خود را راه‌اندازی کند این ارز دیجیتال یک توکن اتریوم ERC-20 است که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است و تنها ظرف مدت 2 هفته 100 میلیون توکن بایننس معادل 15 میلیون دلار به فروش می‌رساند.

ویژگی‌های ارز دیجیتال بایننس

از مهم‌ترین ویژگی‌های ارز دیجیتال بایننس که موجب متمایز شدن آن نسبت به سایر ارزهای دیجیتال شده است عبارت است از:

1. غیرمتمرکز بودن
2. نامحدود بودن ارز رمزدار
3. سرعت بالای بایننس کوین

در ادامه هر یک از ویژگی‌های فوق را بررسی خواهیم کرد.

1. غیرمتمرکز بودن

در صرافی بایننس کوین مانند انواع صرافی ارز دیجیتال معتبر کلیه فعالیت‌ها از جمله خرید، فروش و انتقال و غیره به صورت غیرمتمرکز و بدون دخالت شخص ثالث انجام می‌گیرد.

2. نامحدود بودن ارز رمزدار

در بایننس کوین هیچ‌گونه محدودیتی برای انتقال، خرید و فروش در این صرافی وجود ندارد و شما می‌توانید در طول روز هر میزان مقدار ارز رمزدار که نیاز داشته باشید را تهیه کنید یا به فروش برسانید.

3. سرعت بالای بایننس کوین

ارز دیجیتال بایننس کوین به صورتی طراحی شده است که واریزی‌ها برای بیت کوین به شکل تأییدیه‌های یک عددی در نظر گرفته می‌شود همچنین برداشت‌ها نیز به تأییدیه دو عددی رسیده است. بالا رفتن سرعت در تراکنش‌ها برای اتریوم قابل اجرا است به صورتی که امروزه به 2 تأییدیه رسیده در صورتی که در گذشته 30 تأییدیه برای واریزی‌ها کافی بود.

چگونگی ثبت‌نام بایننس کوین

نحوه ثبت‌نام بایننس کوین به دو شیوه انجام می‌شود:

در صورتی که شما پیش از سرمایه‌گذاری و تراکنش در دیگر ارزهای دیجیتالی ثبت‌نام کرده‌اید، اکنون ثبت‌نام و انجام فعالیت با ارز دیجیتال بایننس کوین بسیار راحت است. برای این کار تنها کافی است که شما به مقدار ارزش رمز ارزهای خود بایننس کوین تهیه کنید.
اگرچه تاکنون حساب کاربری برای سرمایه‌گذار و تراکنش‌های در رمز ارزهای دیجیتال نداشته‌اید حتماً نیاز خواهید داشت تا در سایت صرافی بایننس کوین ثبت‌نام کنید.

برای انجام این فرایند نیاز است که نخست وارد سایت صرافی بایننس کوین شوید سپس گزینه ثبت‌نام را کلیک کنید. در نظر داشته باشید که برای ثبت‌نام باید حتماً از فیلترشکن استفاده کنید. برای ثبت‌نام شما نیاز به یک ایمیل و رمز عبور دارید. رمز عبوری که انتخاب می‌کنید نباید کمتر از 8 کاراکتر باشد و از حروف کوچک استفاده کنید.

پس از ایجاد حساب یک ایمیل برای تایید و فعال مزایا و معایب کریپتوکارنسی کردن حساب دریافت خواهید کرد. کدی که برای شما ارسال می‌شود را باید در سایتی که در آن ثبت‌نام کرده‌اید وارد کنید تا حساب کاربری شما فعال گردد. با انجام مراحل فوق شما صاحب یک حساب کاربری شده‌اید، برای افزایش امنیت حساب خود لازم است که یکی از مراحل امنیتی را برای وارد شدن به سایت خود انتخاب و فعال نمایید.

هدف بایننس کوین چیست؟

مهم‌ترین هدف بایننس کوین جذب سرمایه برای بالا رفتن و گسترش صرافی بایننس است. هدف از ساخت این رمز ارز و توسعه و رشد کوتاه مدت آن موجب شده است تا جایگاه ویژه‌ای در میان مردم به دست آورد می‌توان گفت که آینده بسیار خوبی در پیشرو خواهد داشت.

آیا می‌توان بایننس کوین را جعل کرد؟

در سال 2009 هکرها موفق شدند با استفاده از روش‌های مختلفی مانند فیشینگ، جعل، ویروس سطح امنیتی این ارز دیجیتال را بشکنند و تعداد زیادی از بایننس‌ها را به سرقت ببرند؛ بنابراین باعث شد تا خریدوفروش ارزهای دیجیتال بایننس تا مدتی ممنوع اعلام شود؛ اما بعد از مدت زمان کوتاهی مجدداً کار خود را شروع کردند. امروزه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌ها در کل جهان مشهور هستند.

مزایا و معایب بایننس کوین

هر رمز ارزی علاوه بر مزیت دارای معایبی است که کاملا طبیعی است من جمله بایننس کوین:

مزایا و معایب اتریوم

اتریوم ملکه ارزهای دیجیتال و دومین رمزارز مشهور دنیا است که در مدت‌زمان کوتاهی توانست پس از بیت‌کوین خودنمای کند. اتریوم در واقع یک پلتفرم است که علاوه بر پشتیبانی فعالیت‌های مربوط به پول دیجیتال، امکان انجام قراردادهای هوشمند را به‌صورت دیجیتال و غیرمتمرکز فراهم می‌کند. بسیاری از فعالان حوزه رمزارزها بخش زیادی از سرمایه خود را به خرید اتریوم اختصاص داده‌اند. اگر شما هم قصد سرمایه‌گذاری در این ارز را دارید بهتر است با نحوه کارکرد و مزایا و معایب این ارز آشنا شوید تا بتوانید تصمیم درستی را بگیرید.

اتریوم چیست؟

اتریوم یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که در بستر بلاک‌چین فعالیت می‌کند و با استفاده از آن علاوه بر انتقال پول دیجیتال، امکان انجام قراردادهای هوشمند مختلف وجود دارد. قرارداد مزایا و معایب کریپتوکارنسی هوشمند پلتفرمی است که یک سری شرایط از قبل برای آن تعیین شده است و در صورت برقرار شدن این شرط، قرارداد ذکر شده روی شبکه بلاک‌چین به‌صورت خودکار اجرا می‌شود. با وجود پلتفرم اتریوم و همچنین توسعه آن امکان انجام تمام فعالیت‌های مالی به‌صورت غیرمتمرکز و در بستر بلاک‌چین وجود خواهد داشت. هدف اصلی اتریوم حذف تمام واسطه‌ها و کم‌کردن هزینه‌های اضافی از تمام فعالیت‌های مالی است.

مزایای اتریوم

آیا تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که چرا شرکت‌های بزرگ و سازمان‌ها اتریوم را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند؟ به نظر می‌رسد که اتریوم محبوب‌ترین بلاک‌چین سازمان‌ها باشد. بر اساس گزارش‌های انجام شده، بیشتر از 50 درصد شرکت‌های میلیارد دلاری که در فهرست 50 شرکت میلیارد دلاری عرصه بلاک‌چین فوربز حضور دارند در حال ایجاد برنامه‌هایی بر بستر اتریوم با پلتفرم‌های مختلف آن هستند. در ادامه دلایل محبوبیت اتریوم را بررسی می‌کنیم.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

1. اولین بودن: اتریوم اولین بلاک‌چین قابل برنامه‌ریزی معرفی شده است. از برنامه‌نویسی تورینگ کامل بر بستر بلاک‌چین خود بهره می‌برد که دارای عملکرد قراردادهای هوشمند است.
2. پروژه اتریوم کاملاً برنامه‌ریزی شده است: در حال حاضر بیش از 17 هزار رمزارز معرفی شده است که بیشتر آنها بلااستفاده هستند. این ارزها سریعاً به وجود می‌آیند و پس از مدتی رها می‌شوند و از بین می‌روند. اتریوم از همان ابتدا که پا به دنیا کریپتوکارنسی گذاشت، پروژه‌ای با سطح و اعتبار بالا بود. به‌طوری که وایت پیپر آن سال 2013 منتشر شد اما خود اتریوم در سال 2015 عرضه شده است.
3. سیستم آزاد: بلاک‌چین عمومی اتریوم یک سیستم آزاد است یعنی توسعه دهندگان رمزارزها می‌توانند به پروژه بپیوندند و در رشد و توسعه آن شرکت کنند. این مزیت اتریوم بسیار مهم است زیرا امکان رشد برای همه امکان‌پذیر می‌شود.
4. پشتیبانی گسترده: صدها هزار توسعه‌دهنده روی اکوسیستم اتریوم در حال کارکردن هستند و این پروژه توسط شرکت‌های متوسط تا بزرگ پشتیبانی می‌شود. اتریوم بزرگ‌ترین جامعه توسعه دهندگان را دارد. اتحادیه سازمانی اتریوم و هایپرلجر بر توسعه این پروژه نظارت می‌کنند.
5. تراکنش‌های خصوصی: سازمان‌ها می‌توانند با اتریوم و از طریق کنسرسیوم‌های خصوصی با لایه‌های تراکنش‌های خصوصی به حریم خصوصی دست پیدا کنند. در حال حاضر سازمان‌ها می‌توانند بر بستر بلاک‌چین عمومی اتریوم و با استفاده از پروتکل نایتفال به حفظ حریم خصوصی دست یابند.
6. اجرا سریع: سازمان‌ها و توسعه دهندگان به‌آسانی می‌توانند کار با اتریوم را آغاز کنند. ابزارها و کیت‌های توسعه جدید دائماً عرضه می‌شوند تا اتریوم به‌راحتی بتواند بین سازمان‌ها و کسب‌وکارها پذیرفته شود.
7. قابلیت اشتراک و همکاری: سازمان‌ها می‌توانند شبکه‌های بلاک‌چین خصوصی یا دارای مجوز مبتنی بر اتریوم را توسعه دهند. می‌توانند آن را وارد شبکه اصلی عمومی اتریوم کنند تا از بلاک‌چین عمومی باارزش، گسترده، فعال و تمام بخش‌های دیگر این اکوسیستم بهره ببرند.
8. سرمایه‌گذاری: قیمت ارز دیجیتال اتریوم از زمان عرضه تا به امروز بیش از 9000 درصد افزایش داشته است. اولین سرمایه‌گذاران این رمزارز سود چشم‌گیری را بهره‌مند شده‌اند. هر زمان که به پول نیاز داشته باشید می‌توانید با تبدیل اتریوم به تتر و یا ریال، سرمایه خود را خارج کنید.

معایب اتریوم

1. افزایش هزینه‌های کارمزد: محبوبیت زیاد اتریوم موجب بالارفتن هزینه‌های کارمزد شده است. کارمزد تراکنش اتریوم که به آن گس گفته می‌شود در بهمن سال 1399 رکورد 23 دلاری را ثبت کرده است. این مقدار اگر مربوط به ماینر باشد که خوب است و اگر استفاده از شبکه باشد که وحشتناک است. بیت‌کوین به‌گونه‌ای است که شبکه به تأییدکنندگان تراکنش کارمزد می‌پردازد اما در اتریوم خود مشارکت‌کنندگان در تراکنش باید هزینه کارمزد را بپردازند.
2. تورم بالقوه: اتریوم محدودیت استخراج 18 میلیون اتر در سال را دارد اما محدودیتی برای حداکثر کوین‌ها ندارد. اتریوم مانند بیت‌کوین حداکثر تعداد مشخص ندارد و می‌توان گفت سرمایه‌گذاری در این ارز شبیه به دلار است.
3. مسیر سخت یادگیری توسعه دهندگان: اتریوم برای توسعه‌دهندگانی که می‌خواهند از پردازش متمرکز به شبکه‌های غیرمتمرکز بروند، کمی مشکل است.
4. آینده‌ای نامشخص: اتریوم همیشه در حال متحول شدن و بهترشدن است، توسعه اتریوم 0/2 خبر از عملکرد بهتر و بهره‌وری بیشتری را می‌دهد. اما این به‌روزرسانی در شبکه موجب ایجاد عدم قطعیت برای اپلیکیشن‌ها و معاملات کنونی می‌شود. تأییدکنندگان زیادی برای اتریوم 0/2 نیاز است، آیا مهاجرت به اتریوم 2 کارساز است؟ برای تحقق این امر کارهای زیادی باید انجام شود.
5. مقیاس‌پذیری: اصلی‌ترین مشکل اتریوم مقیاس‌پذیری است. تراکنش‌ها در اتریوم همچنان کند هستند و در بلاک‌چین اتریوم تقریباً 15 الی 20 تراکنش در هر ثانیه انجام می‌شود. می‌توان گفت که در هر ثانیه 45000 ویزای تراکنش صادر می‌شود که این حجم برای بسیاری از سازمان‌های بزرگ نقطه ضعف تلقی می‌شود. به همین دلیل سازمان‌هایی که تراکنش بالا دارند نمی‌تواند از بلاک‌چین عمومی اتریوم برای تأیید تراکنش‌ها استفاده کنند.
6. امنیت: اتریوم نسبت به رقبایش از نظر امنیتی کمی ضعیف‌تر است. ثبات و نظارت نیز از جمله نقاط ضعف بلاک‌چین عمومی اتریوم در مقایسه با رقبا آن در دنیای ارزهای دیجیتال است.

بهترین راه برای خرید اتریوم چیست؟

بهترین راه برای خرید اتریوم و خرید ارز دیجیتال در ایران، مراجعه کردن به یک صرافی ارز دیجیتال معتبر است. برای انجام معاملات در این صرافی‌ها نیازی به مراجعه حضوری نیست زیرا این مدل صرافی‌ها پلتفرم‌های آنلاینی هستند که ما در هر ساعت از شبانه‌روز می‌توانیم معاملات خود را در هرجایی از دنیا انجام دهیم. پس از خرید اتریوم از یک صرافی خارجی مانند (کوینکس و یا کوکوین) و یا یک صرافی ایرانی (نوبیتکس و تبدیل) باید کیف پول مخصوص اتریوم را نصب کنیم.

خرید ارز دیجیتال در صرافی Binance را پیشنهاد نمی‌کنیم زیرا این صرافی ایرانی‌ها را مسدود کرده است و در صورت مشاهده آی‌پی ایرانی حسابمان را مسدود می‌کند. این کیف‌ها را می‌توانید روی سیستم شخصی و یا گوشی خود نصب کنیم. برای داشتن امنیت بیشتر می‌توانیم از کیف پول‌های سخت‌افزاری برای نگه‌داری از ارز اتریوم استفاده کنیم. پس از تهیه یک کیف پول معتبر می‌توانیم با خیالی راحت اتریوم را از صرافی به کیف پولمان انتقال دهیم.

در نهایت، اتریوم با وجود معایب، ارز خوبی است

در میان تمامی رمزارزهایی که معرفی شده‌اند، اتریوم توانسته است موفقیت‌های بی‌شماری را در بستر بلاک‌چین دست پیدا کند. اتریوم دومین رمزارز محبوب تمام دنیا است و توانسته است به پذیرش جهانی دست پیدا کند. این نکته را باید در نظر بگیریم که اتریوم هنوز در ابتدا راه است و زمان زیادی از معرفی آن نگذشته است. اتریوم فرصت زیادی برای رسیدن به قدرت و ثبات دارد. فراموش نکنیم که مزایای استفاده از اتریوم به ‌مراتب خیلی بیشتر از معایب آن است. در این مقاله کوتاه به همه آنها اشاره کردیم و فهمیدیم که در آینده نزدیک شاهد پیشرفت غیر قابل تصور این ارز دیجیتال در دنیای کریپتوکارنسی هستیم.

DAO سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست؟+مزایا،معایب و آینده

اگر دنیای فناوری بلاک چین را دنبال کرده اید، احتمالاً صحبت هایی به نام ارز دیجیتال DAO (سازمان خودگردان غیرمتمرکز) شنیده اید. بیایید نگاهی به نحوه عملکرد این فناوری و چرایی استفاده مردم از آن در وبسایت جت تک بیندازیم.😉

نحوه عملکرد ارز دیجیتال DAO

DAO یک کد نرم افزاری است، بنابراین برای ایجاد DAO باید آن نرم افزار را بنویسید. قوانین و سیاست های سازمان در آن نرم افزار کدگذاری شده است. در زمان نگارش مقاله، DAO ها از بلاک چین اتریوم استفاده می کنند. اتریوم بیشتر از ایجاد ارزهای دیجیتال و تسهیل تراکنش ها طراحی شده است. در واقع، یکی از ویژگی های اصلی اتریوم قراردادهای هوشمند است. همچنین ارز دیجیتال جدید اتریوم 2.0 نیز ایجاد شده است و در جت تک به صورت مفصل درباره ارز دیجیتال DeFi بحث شده است.😎

برای اهداف ما در اینجا، تنها چیزی که باید بدانید این است که یک قرارداد هوشمند، پس از فعال شدن، قوانین نوشته شده در آن را اجرا می کند و مطمئن می شود که تمام نهادهای طرف قرارداد به قوانین پایبند هستند.

بنابراین ایده این است که DAO خود را به عنوان یک قرارداد هوشمند بنویسید و نیاز به اختیار متمرکز در مدیریت افراد، پول و سایر منابع سازمان را از بین ببرید.

برای عضویت در DAO، باید توکنی داشته باشید که نشان دهنده سهام شما در سازمان مزایا و معایب کریپتوکارنسی باشد. این توکن ها به اعضای DAO اجازه می دهد تا در مورد تصمیمات رای دهند. قرارداد هوشمند آرا را جمع آوری می کند و سپس مواردی مانند پرداخت حقوق، هزینه سرمایه، سرمایه گذاری و سایر اقدامات مشابه را تایید می کند.

همچنین توکن ها یک راه اصلی برای DAO ها برای دریافت بودجه اولیه خود هستند. اعضا در ارز دیجیتال DAO سرمایه گذاری می کنند و توکن را به عنوان نماینده سهام و حق رای خود دریافت می کنند. مرحله اولیه تأمین مالی اساساً مشابه یک ICO ( ارائه اولیه سکه ) است. این مرحله قبل از استقرار DAO اتفاق می افتد، اما پس از تنظیم قرارداد هوشمند.

شرکتی را تصور کنید که در آن همه کارکنان دارای سهام مساوی هستند، هیچ مدیر عاملی وجود ندارد، و یک برنامه کامپیوتری پس از در نظر گرفتن نظرات هر کارمند، اعلام می کند که چه اتفاقی می افتد. این یک DAO است، با این تفاوت که رایانه یک ماشین مجازی مبتنی بر بلاک چین است که با قدرت محاسباتی توزیع شده استخراج‌کنندگان رمزارز کار می‌کند.

مزایای ارز دیجیتال DAO

DAO ها دارای چند مزیت ادعایی هستند، اگرچه این یک مدل سازمانی جدید است، فقط زمان نشان می دهد که آیا این مزایا به روشی معنادار تحقق می یابند.

اولین مورد این است که DAO ها شفاف هستند. کد موجود در قرارداد هوشمند DAO را می توان به صورت عمومی ممیزی کرد. امکان ارتکاب انواع کلاهبرداری که در شرکت های سنتی بسیار رایج است وجود ندارد. پس از فعال شدن قرارداد هوشمند، نمی توان آن را تغییر داد. اصلاحات باید به عنوان یک قرارداد هوشمند جدید اضافه شود و سپس اعضا به انتقال وجوه از قرارداد قدیمی DAO به قرارداد جدید رأی دهند.

علاوه بر این، پس از فعال شدن قرارداد هوشمند، سازندگان DAO بیش از هر ذینفع دیگر قدرت ندارند. اقتدار مرکزی برای DAO ها ناخوشایند است، و طراحی DAO به طور موثر به آن یک طراحی سازمانی “مسطح” می دهد. اگر به کد اعتماد دارید، نیازی به اعتماد به افراد دیگر نیست، که می توانید قبل از سرمایه گذاری آن را مطالعه کنید. هیچ راهی وجود ندارد که سازمان بتواند بر خلاف منافع ذینفعان کار کند، همانطور که گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک مدیر عامل راه خود را طی می کند.

یکی دیگر از مزایای DAO ها کاهش هزینه های مدیریت یک سازمان مانند یک شرکت سرمایه گذاری است. نیازی به اکثر بخش‌های اداری و مدیریتی سازمان‌های سنتی نیست. کد به طور خودکار از آن وظایف مراقبت می کند.

هر عضو یک DAO می تواند پیشنهادی ارائه دهد، خواه ایده پروژه جدید، سرمایه گذاری پیشنهادی یا هر چیز دیگری باشد. سپس کل گروه پیشنهاد را بررسی می‌کند و رأی می‌دهد که آیا سازمان باید آن را پیگیری کند و بودجه و منابع را در دسترس قرار دهد.

DAOها از پدیده ای به نام ” خرد جمعیت ” استفاده می کنند که تمایل عجیب گروه هایی از تصمیم گیرندگان مزایا و معایب کریپتوکارنسی برای تصمیم گیری بهتر از افراد است. البته گاهی اوقات جمعیت می تواند کمتر از یک فرد عاقل باشد!

معایب ارز دیجیتال DAO

در حالی که DAO ها در اصل فوق العاده به نظر می رسند، هنوز چالش های زیادی وجود دارد که قبل از اینکه به طور کلی امکان پذیر شوند باید بر آنها غلبه کرد.

یکی از مسائل مهم امنیت است. از آنجایی که کد قرارداد هوشمند به صورت عمومی قابل مشاهده است، هکرها را آسان‌تر می‌کند تا به سوءاستفاده‌ها یا کشف آسیب‌پذیری‌ها دست یابند. DAO ها قبل از استقرار آزمایش می شوند، اما اشکالات و خطاها به یک شکل برای همه برنامه ها اتفاق می افتد.

از آنجایی که همه ذینفعان باید به پذیرش هرگونه اصلاحیه در کد، از جمله رفع اشکال، رأی دهند، ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا حفره‌های امنیتی مسدود شود. نتیجه این امر می تواند ویرانگر باشد. یکی از بدنام ترین حملات برای یک DAO به نام (به طور گیج کننده) The DAO اتفاق افتاد. هکرها از ضعف کد DAO سوء استفاده کردند و میلیون ها دلار در اتریوم را از آن تخلیه کردند.

سازمان هایی با ساختار مسطح نیز برای هر نوع سازمانی مناسب نیستند. ممکن است برای جمعی از مترجمان آزاد، سرمایه گذاران گروهی، خیریه ها و سازمان های خلاق مانند شرکت های تولید فیلم خوب کار کند. به سختی می توان چیزی شبیه به اپل را دید، با این حال، با تاکید زیاد بر رهبری قاطع، کار به عنوان DAO.

آخرین اشکال عمده DAO ها این است که شناسایی قانونی آنها محدود به عدم وجود است. برای مثال در ایالت وایومینگ از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده اند ، اما در بیشتر ایالات متحده و جهان، آنها اعتبار قانونی ندارند. DAO ها حتی ممکن است به عنوان تجارت غیرقانونی اوراق بهادار در نظر گرفته شوند که کنترل های مالی موجود را که بر شرکت های دولتی حاکم است دور می زنند.

آینده ارز دیجیتال DAO

این که آیا نسخه مبتنی بر بلاک چین یک ارز دیجیتال دائو که تاکنون دیده‌ایم، آینده این مفهوم را نشان می‌دهد یا خیر، یک سوال باز است. با این حال، ایده گسترده تر داشتن سازمانی که توسط نرم افزار شفاف اداره می شود و به طور عادلانه متعلق به اعضای آن است، احتمالاً قانع کننده باقی خواهد ماند. با ظهور سازمان‌های مجازی که فقط به‌عنوان شبکه‌ای از افراد مشارکت‌کننده وجود دارند، فضا برای ریشه‌یابی نسخه متمرکز این ایده یا نسخه‌ای که از نوع دیگری از تمرکززدایی استفاده می‌کند که بر اساس مفاهیم بلاک‌چین نیست، وجود دارد.

در درازمدت، بعید است که چیزی دست نخورده توسط اتوماسیون وجود داشته باشد و حاکمیت و مدیریت سازمانی احتمالاً تفاوتی نخواهد داشت. امیدواریم از مطالعه این مقاله در جت تک لذت برده باشید!🥰

کوین لوکالی (CoinLocally) چیست؟ معرفی + مزایا و معایب

کوین لوکالی یا CoinLocally یک صرافی و پلتفرم برای مبادله ارز های دیجیتال کریپتوکارنسی است که در این مقاله قصد داریم به معرفی کوین لوکالی بپردازیم و شما را با امکانات و ویژگی ها و معایب و مزایای آن بیشتر آشنا کنیم. همراه داتیس نتورک باشید.

کوین لوکالی (CoinLocally) چیست؟

Coinlocally یک پلتفرم جدید مبادله ارزهای دیجیتال است که هدف آن ارائه صرافی متمرکز و Dex (صرافی Decentralized Exchange) با ویژگی‌های پرکاربرد مانند معاملات اسپات و معاملات آتی است. پشتیبانی از بیش از 600 ارز دیجیتال و بسیاری از فیات‌های مختلف برای خرید و فروش کریپتو از دیگر مزیت های کوین لوکالی می باشد.

این صرافی از زیرساخت های اکسچنج بایننس استفاده می کند و همین موضوع باعث شده حجم معاملات بالایی داشته باشد و کمترین اختلاف قیمت را با Binance داشته باشید که این فاکتور را می توان یکی از مزیت های مهم کوین لوکالی دانست.

در بحث امنیت این پلتفرم ابزار های مختلفی مثل احراز هویت دو مرحله ای، مدیریت IP و دستگاه های مورد استفاده، کد ضد فیشینگ، کلیدبازیابی و … را در اختیار کاربران قرار می دهد که تاحدودی می تواند در جلوگیری از خطرات آنلاین مفید واقع شود.

نکته جالب درباره صرافی Coinlocally این است که از توکن های TRC20 ،ERC20، BEP2، BEP20 و شبکه نیتیو تمامی کوین ها پشتیبانی می کند.

دفتر مرکزی این صرافی در امارات متحده عربی (UAE) قرار دارد.

یکی از مهمترین سوالات شما این است که آیا Coinlocally با کاربران ایرانی مشکل دارد یا خیر؟ برای پاسخ به این سوال به سراغ پشتیبانی صرافی رفتیم و سوال را مطرح کردیم و در پاسخ اینگونه برداشت می شود که این پلتفرم مشکلی با کاربران ایرانی ندارد و می توانید از امکانات معاملاتی کوین لوکالی استفاده کنید. البته احتیاط شرط عقل است و توصیه می کنیم آی پی خود را حتما تغییر دهید تا در صورت تغییر سیاست با مشکل مواجه نشوید.

مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

کوین های غیرقابل ردیابی در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند. در حالی که تا چند سال پیش تصور می‌شد تمام رمزارزها خصوصی و غیرقابل ردیابی هستند اما به مرور زمان مشخص شد امکان پیگیری اطلاعات تراکنش‌های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد. در این مقاله به بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌پردازیم و برخی از بهترین نمونه‌ها را معرفی خواهیم کرد.

توکن‌های خصوصی یا کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

بیت کوین هیچ گاه یک ارز دیجیتال کاملا خصوصی نبوده است. آدرس‌های BTC را می‌توان با استفاده از سرویس‌های مختلفی مثل CipherTrace، Chainalysis و Crystal ردیابی کرد. اگر IP یا سایر اطلاعات کاربران با استفاده از آدرس BTC شناخته می‌شود، پس همچنان حریم خصوصی کاربران در معرض خطر است.

تاریخچه تراکنش‌های کریپتو در دسترس عموم کاربران قرار دارد. بنابراین اگر آدرس کیف پول کاربری را در اختیار داشته باشید، می‌توانید تراکنش‌های او را ردیابی کنید. گرچه این آدرس‌ها به صورت رشته کاراکتر است اما راه‌هایی برای افشای اطلاعات وجود دارد.

با اینکه در ابتدا همه تصور می‌کنند رمزارزها دارایی‌هایی کاملاً خصوصی هستند اما حالا شک و تردیدهایی به وجود آمده است. داده‌های دفتر کل بلاکچین در دسترس عموم مردم قرار دارد و به همین دلیل برخی توسعه‌دهندگان به فکر طراحی کوین های غیرقابل ردیابی افتاده‌اند. آدرس این رمزارزها برای عموم قابل مشاهده نیست و به همین دلیل امنیت و سطح حریم خصوصی بیشتری در مقابل بیت کوین یا آلت کوین‌های قدیمی دارد. فراموش نکنیم که هدف کریپتوکارنسی از همان ابتدا ایجاد اکوسیستمی همتا به همتا و غیرمتمرکز با بالاترین سطح حریم خصوصی بوده است.

توکن غیرقابل ردیابی چطور توسعه می‌یابد؟

یکی از مکانیزم‌هایی فناوری بلاکچین برای افزایش سطح حریم خصوصی و تمرکززدایی، الگوریتم اثبات کار (PoW) است. به کمک این الگوریتم می‌توان تراکنش‌های دانش صفر (zero-knowledge) انجام داد. چنین تراکنش‌هایی قابل ردیابی نیستند. البته این الگوریتم نقطه‌ضعف‌هایی هم دارد. هزینه بالای تأمین تجهیزات و نیاز پردازشی بسیار زیاد مهم‌ترین معایب الگوی اثبات کار است.

امضای حلقوی (Ring signature) یکی دیگر از راهکارها برای انجام معاملات امن یا اصطلاحاً تراکنش‌های دانش صفر است. با استفاده از این الگوریتم دانش صفر تمام تراکنش‌های شبکه با هم ترکیب می‌شوند و دیگر هیچ شخصی نمی‌تواند آدرس‌ها یا معاملات را پیگیری کند.

روش دیگری که می‌توان از آن برای راه‌اندازی الگوریتم دانش صفر استفاده کرد، آدرس‌های مخفی (stealth addresses) است. در این الگو فقط فرستنده به آدرس گیرنده دسترسی خواهد داشت. از بین ارزهای دیجیتالی که بالاترین سطح حریم خصوصی را دارند می‌توان به زی‌کش (Zcash) اشاره کرد. توسعه‌دهندگان این رمزارز هر روز راهکارهای جدیدی برای انجام تراکنش‌های دانش صفر پیدا می‌کنند. با این حال نباید فراموش کنیم که دنیای فناوری دائماً در حال پیشرفت است. پس هیچ تراکنشی صد‌درصد امن نخواهد بود.

محبوب‌ترین کوین های غیرقابل ردیابی

اولین کوین غیرقابل ردیابی در سال ۲۰۱۲ توسعه یافت و بایت‌کوین (Bytecoin) نام داشت. پس از این رمزارز، توکن‌های دیگری مثل مونرو (Monero)، دش (Dash)، زی‌کشی، بیم (Beam) و گرین (Grin) توسعه یافتند که هر کدام به روش‌های مختلفی تراکنش‌های محرمانه را پردازش می‌کردند.

ارز دیجیتال مونرو از امضای حلقوی و آدرس مخفی برای انجام تراکنش‌های محرمانه بهره گرفته است. مهم‌ترین مزیت‌های مونرو پردازش تراکنش‌های بزرگ و مقیاس‌پذیری بالای شبکه است. ظرفیت پردازشی این بلاکچین ۵ برابر شبکه Bitcoin است.

شبکه زی‌کش از پروتکل اثبات دانش صفر zk-SNARKs استفاده می‌کند. تراکنش‌های این شبکه با استفاده از آدرس‌های خاصی انجام می‌شود. هنگام پردازش تراکنش، توکن‌ها سوزانده می‌شود و توکن‌های جدیدی برای گیرنده ارسال خواهد شد.

ارز دیجیتال دش از پروتکل PrivateSend بهره می‌گیرد. این پروتکل تراکنش‌ها را تجمیع و سپس آن‌ها را مخلوط می‌کرده و در نهایت همه معاملات را طی یک تراکنش پردازش می‌کند. مسترنودهای شبکه (Masternode) مسئول ترکیب نودها هستند. بدین ترتیب ردیابی فرستنده و گیرنده تقریباً غیرممکن است. با این حال اطلاعات در مستردنودهای شبکه ثبت می‌شود. پس دش را نمی‌توان یک ارز دیجیتال کاملاً خصوصی دانست.

در ژانویه ۲۰۱۹، دو ارز دیجیتال با استفاده از پروتکل MimbleWimble توسعه یافتند. رمزارز بیم و گرین، که هر دو از این پروتکل بهره گرفته‌اند، در سوم و پانزدهم ژانویه به بازار کریپتو معرفی شدند. این پروتکل از ساختار منحنی بیضوی (elliptic curve) برای امضای تراکنش‌ها استفاده کرده است. به علاوه برای پردازش تراکنش‌ها به صورت محرمانه از ساختار کوین‌جوین (CoinJoin) بهره گرفته شده است.

در پروتکل MimbleWimble هیچ آدرس مشخصی وجود ندارد و کیف پول‌ها داده‌ها را با یکدیگر تبادل می‌کنند. شبکه‌های مبتنی بر این پروتکل تاریخچه تراکنش‌ها را ذخیره نمی‌کنند و فقط اطلاعات مربوط به مالکان توکن‌ها و وضعیت رمزارزها ثبت می‌شود. از نظر حجم داده و ابعاد شبکه، چنین بلاکچین‌هایی سه برابر کوچک‌تر از شبکه بیت کوین هستند.

بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی

کوین های غیرقابل ردیابی مزایا و معایب مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

مزایا

شرکت حقوقی Perkins Coie ادعا کرده است کوین های غیرقابل ردیابی در مقایسه با سایر رمزارزها استفاده کمتری برای مقاصد مجرمانه و پولشویی دارند. این شرکت مدعی است مزایای این توکن‌ها بسیار بیشتر از معایب آنها است. در حالی که نهادهای مختلفی تلاش می‌کنند از رشد کمی و کیفی رمزارزهای غیرقابل ردیابی جلوگیری کنند اما شرکت حقوقی Perkins Coie معتقد است نیازی به چنین اقداماتی نیست.

طبق تحقیقات انجام‌شده توسط این شرکت، ۹۰ درصد آدرس‌ رمزارزها در دارک‌وب (dark web) متعلق به بلاکچین بیت کوین است و تنها 0.3 درصد آدرس‌ها مربوط به رمزارزهایی مثل دش، مونرو و زی‌کش است.

معایب

امکان قرار دادن کد اسکریپت در معاملات کوین های غیرقابل ردیابی وجود ندارد. بنابراین در چنین شبکه‌هایی نمی‌توان قرارداد هوشمند توسعه داد. گران بودن کارمزدها به دلیل استفاده از فناوری‌های پیشرفته، دیگر معضل رمزارزهای خصوصی است. به علاوه دولت‌ها و سازمان‌های نظارتی به پلتفرم‌های معاملاتی و پرداختی فشار می‌آورند تا کارمزدهای تراکنش‌های محرمانه را افزایش دهند.

گرچه فناوری توکن‌های غیرقابل ردیابی دائماً ارتقا می‌یابد اما داده‌های قدیمی به‌روز نمی‌شوند. در نتیجه پس از مدتی احتمال افشای اطلاعات تراکنش‌های ماه‌ها یا سال‌های گذشته وجود دارد.

آینده رمزارزهای خصوصی

با بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌توان تصور کرد در یک دهه آینده شاهد رشد این رمزارزها باشیم. با این حال باید منتظر سخت‌گیری‌ها و مانع‌تراشی‌های دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بود. ردیابی چنین تراکنش‌هایی بسیار سخت است. پس عجیب نیست که دولت‌ها علاقه‌ای به گسترش این معاملات نداشته باشند. آنها معتقدند چنین رمزارزهایی ابزاری برای مجرمان هستند. چندی پیش مقامات کشور ژاپن خواستار توقف توسعه و فعالیت تمام رمزارزهای خصوصی شده بودند. بنابراین چشم‌انداز این توکن‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

از سوی دیگر ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، خالق اتریوم، معتقد است کوین های غیرقابل ردیابی و غیرمتمرکز برتری محسوسی نسبت به ارزهای دیجیتال تحت نظارت سازمان‌های دولتی و قانونی دارند. او ابراز امیدواری کرده است که در آینده تبادلات اقتصادی با استفاده از رمزارزهای خصوصی انجام شود.

هر شخصی که بخواهد بالاترین سطح از حریم خصوصی در معاملات را تجربه کند، روزی به سراغ کوین های غیرقابل ردیابی می‌رود. در آینده‌ای نزدیک خواهیم دید که پول‌های الکترونیک به سمت تمرکززدایی و محرمانگی پیش خواهند رفت و در برابر ساختارهای نظارتی و فرایندهای احراز هویت مقاومت بیشتری نشان خواهند داد.

خلاصه مطلب

کوین های غیرقابل ردیابی یکی از دستاورهای نسبتاً جدید و البته جنجالی توسعه‌دهندگان کریپتو است. این رمزارزها مخالفان و موافقان زیادی دارند. در نگاه اول چنین توکن‌هایی بسیار خطرناک به نظر می‌رسند اما به نظر می‌رسد اکوسیستم‌های اقتصادی به چنین دارایی‌هایی نیاز دارند. دش، مونرو، زی‌کش و گرین مشهورترین توکن‌های غیرقابل ردیابی کریپتوکارنسی هستند. شاید در سال‌هایی نه چندان دور جنگی سخت بین دولت‌ها و فعالان کریپتو در مورد استفاده از این رمزارزها صورت گیرد؛ رمزارزهایی که بسیار کاربردی و امن اما دردسرساز هستند.